Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 01-04-2022, ECLI:NL:RBZWB:2022:1364, BRE-21_580_tm_589

3.1.

Belanghebbende heeft gesteld dat niet alle zaakstukken zijn overgelegd voor wat betreft de ontvankelijkheid. Belanghebbende heeft dat ter zitting gemotiveerd door aan te voeren dat niet kan worden uitgesloten dat toch tijdig beroep is ingesteld na de uitspraak op bezwaar, omdat er geen correspondentie is overgelegd over de periode tussen de uitspraak op bezwaar en de brief van 20 augustus 2018.

3.2.

3.3.

Gelet op de verklaring van de inspecteur acht de rechtbank niet aannemelijk dat er nog andere op de zaak betrekking hebbende stukken zijn die betrekking hebben op de vraag of tijdig beroep is ingesteld. Belanghebbende heeft daartoe, behoudens de stelling dat de voormalig gemachtigde wellicht nog heeft gecorrespondeerd met de inspecteur, geen nadere aanknopingspunten voor gegeven. De inspecteur heeft naar het oordeel van de rechtbank geloofwaardig verklaard dat er tussen de uitspraak op bezwaar en de brief van 29 oktober 2018 geen nadere correspondentie heeft plaatsgevonden.

3.4.

De wettelijke termijn voor het indienen van een beroepschrift bedraagt zes weken. Deze termijn eindigde op 25 mei 2018. Een beroepschrift is tijdig ingediend indien het voor het einde van de termijn is ontvangen. Ook is het beroepschrift tijdig ingediend indien het voor het einde van de termijn ter post is bezorgd en niet later dan een week na afloop van de termijn is ontvangen.

3.5.

Gelet op de brief van de rechtbank Den Haag en de informatie daarin acht de rechtbank niet aannemelijk dat tijdig beroep is ingesteld met de brief van 17 mei 2018. Voor het overige zijn er ook geen stukken die binnen de beroepstermijn zijn ingediend.

3.6.

De voormalig gemachtigde heeft op 20 augustus 2018 een stuk bij de inspecteur ingediend dat als beroep moet worden aangemerkt. Vervolgens is ook op 3 februari 2021 een beroepschrift bij de rechtbank ontvangen van de huidige gemachtigde van belanghebbende. Gelet op de (eerste) datum van indiening is het beroepschrift niet tijdig ingediend.

3.7.

De wetsartikelen over beroepstermijnen zijn dwingend van aard. Dit betekent dat bij een termijnoverschrijding een niet-ontvankelijkverklaring moet volgen. Dat is alleen anders indien “redelijkerwijs niet kan worden geoordeeld dat de indiener van het beroepschrift in verzuim is geweest”, oftewel indien de termijnoverschrijding ‘verschoonbaar’ is.

3.8.

Ten aanzien van de termijnoverschrijding stelt belanghebbende dat sprake is van verschoonbaarheid wegens nalatigheid van de voormalig gemachtigde.

3.9.

De rechtbank is van oordeel dat deze reden de overschrijding niet verschoonbaar maakt. Belanghebbende is namelijk zelf verantwoordelijk voor het bewaken van de beroepstermijn en voor het tijdig indienen van een beroepschrift. Dat dit laatste door de voormalig gemachtigde niet is gebeurd, komt voor rekening van belanghebbende.

3.10.

Belanghebbende heeft in dat geval aangevoerd dat naar alle omstandigheden van het geval gekeken moet worden en dat het belang van belanghebbende ook een omstandigheid is.

3.11.

De rechtbank oordeelt dat een overschrijding van de beroepstermijn slechts dan verschoonbaar is als, zoals hiervoor vermeld, redelijkerwijs niet kan worden geoordeeld dat de indiener in verzuim is geweest. Het moet gaan om een omstandigheid die buiten de risicosfeer van belanghebbende heeft gelegen. Vaste rechtspraak van Gerechtshoven en de Hoge Raad is dat handelen of nalaten (dus ook fouten) van de gemachtigde van een betrokkene in het kader van de verschoonbaarheid voor risico van de betrokkene komen¹. In bijzondere omstandigheden kan miscommunicatie en/of onenigheid met een gemachtigde leiden tot een verschoonbare termijnoverschrijding, bijvoorbeeld als de gemachtigde tijdens de looptijd van de beroepstermijn de samenwerking beëindigt en de belanghebbende de breuk nog tracht te lijmen en zodoende de termijn verstrijkt², maar daarvan is hier geen sprake. De rechtbank ziet in de gang van zaken die zich hier heeft voorgedaan, geen bijzondere omstandigheid die moet leiden tot het aannemen van een verschoonbare termijnoverschrijding. Dat belanghebbende volledig heeft vertrouwd op de voormalig gemachtigde ligt in zijn risicosfeer.

3.12.

De stelling van belanghebbende dat niet-ontvankelijkverklaring onevenredige gevolgen heeft, kan belanghebbende niet helpen. De wetsartikelen over beroepstermijnen zijn namelijk – zie hiervóór – dwingend van aard. De wet biedt niet de mogelijkheid om aan de termijnoverschrijding voorbij te gaan op de grond dat een niet-ontvankelijkverklaring onevenredige gevolgen zou hebben. Immers is het inherent aan de dwingende termijnbepalingen dat deze tot nadelige gevolgen voor een belanghebbende kunnen leiden.

3.13.

Er is in het beroepschrift ook beroep ingesteld tegen de aanslagen IB/PVV 2015 en inkomensafhankelijke bijdrage Zorgverzekeringswet 2015 (eindigend op de volgnummers H.56.01 en W.56.01.4). Die aanslagen zijn opgelegd op 9 januari 2019. Voordat beroep kan worden ingesteld, moet eerst bezwaar worden gemaakt. De verplichting eerst bezwaar te maken is dus als voorwaarde gesteld voor het recht om beroep in te stellen. Uit de stukken blijkt niet dat belanghebbende bezwaar heeft gemaakt tegen de aanslagen 2015. Het beroep is daarom in zoverre ook niet-ontvankelijk.

3.14.

Gelet op het voorgaande komt de rechtbank niet toe aan een inhoudelijke beoordeling.

3.15.

Belanghebbende heeft verzocht om een immateriëleschadevergoeding in verband met overschrijding van de redelijke termijn. De niet-ontvankelijkverklaring van belanghebbende in diens beroep brengt mee dat het optreden van het bestuursorgaan in zoverre niet meer aan het oordeel van de rechter is onderworpen³. Derhalve kan eventueel enkel een vergoeding voor immateriële schade worden toegekend voor de overschrijding van de redelijke termijn voor zover deze is toe te rekenen aan de procedure bij de rechtbank. Belanghebbende heeft zich ter zitting op het standpunt gesteld dat de termijn aanvangt met de indiening van het beroepschrift op 3 februari 2021. De rechtbank zal daar van uitgaan.

3.16.

De redelijke termijn die staat voor de behandeling van een beroep is als uitgangspunt 18 maanden. De rechtbank ziet geen aanleiding om daarvan af te wijken. De redelijke termijn is bij datum van deze uitspraak niet overschreden. De door belanghebbende gevraagde vergoeding van immateriële schade wegens overschrijding van de redelijke termijn is om die reden afgewezen.

3.17.

Voor een proceskostenveroordeling is geen aanleiding.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;