Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 17-01-2022, ECLI:NL:RBZWB:2022:179, BRE 20/4961

Op 14 februari 2018 heeft de Douane bij [onderneming X] (hierna: “ [onderneming X] ”) in totaal 19 pallets à 36 dozen à 50 sloffen à 10 pakjes à 20 sigaretten (in totaal 6.840.000 sigaretten) van het merk “ [sigarettenmerk] ” aangetroffen. De pakjes sigaretten waren niet voorzien van accijnszegels.

Belanghebbende was destijds werkzaam als distributie supervisor bij [onderneming X] . Hij was verantwoordelijk voor de gehele logistieke keten van in- en uitgaande goederen in het magazijn van [onderneming X] .

-

dat uit camerabeelden is vastgesteld dat [belanghebbende] betrokken is geweest bij de inslag van de 22 pallets van de sigaretten in de loods van [onderneming X] ;

-

dat de sigaretten in opdracht van [belanghebbende] zijn gelost en opgeslagen zonder dat voor de inslag in de loods documenten zijn overlegd en vervolgens geen vastlegging is geweest in het ERP Oracle systeem;

-

dat [belanghebbende] heeft verklaard dat hij voor de inslag van de zending was gebeld door [persoon A] van [bedrijf Z] ;

-

dat uit camerabeelden is vastgesteld dat een tijdens de lossing de beschadigde pallet door [belanghebbende] deels is afgedekt zodat de sigaretten niet meer zichtbaar waren;

-

dat hij daarom ook wetenschap had van het feit dat het sigaretten waren en van een leidinggevende in de logistieke wereld mag worden verwacht dat hij dan vragen gaat stellen als er geen documenten bij het transport zijn;

-

dat [persoon F] van [bedrijf Z] verklaart geen opdracht te hebben gegeven tot de in- cq tijdelijke opslag van de sigaretten. Ook heeft hij verklaard dat er geen [persoon A] werkt bij [bedrijf Z] ten tijde van het voorval;

-

dat uit de camerabeelden en verklaring van getuigen is vastgesteld dat [belanghebbende] eveneens betrokken is geweest bij de lading van de 3 pallets sigaretten in de huurwagen van [autoverhuurbedrijf] ;

-

dat uit camerabeelden is vastgesteld dat [belanghebbende] ook aanwezig is geweest bij de poging tot het ophalen van de sigaretten met 3 huurauto's op 14 februari 2018;

-

dat door [persoon B] van [onderneming X] op 14 februari 2018 aan [belanghebbende] opdracht was gegeven om met [bedrijf Z] contact op te nemen zodat de sigaretten de loods uit zouden gaan;

-

dat uit de telefoongegevens van de mobiele telefoon van [belanghebbende] tussen 01-01-2018 en 24-2-2018 geen enkel telefoonnummer van [bedrijf Z] is aangetroffen;

-

dat het handelen van [belanghebbende] met betrekking tot de in- en uitslag van de zending in strijd was met de procedure "Ontvangst inkomende goederen" ( [documentnummer] ) van [onderneming X] ;

…”

De inspecteur heeft naar aanleiding van de bevindingen uit het FIOD-onderzoek en de aangetroffen sigaretten aan belanghebbende een naheffingsaanslag accijns opgelegd ten bedrage van € 1.243.884. Tegelijk met dit besluit heeft de inspecteur bij beschikking een bedrag van € 23.357 aan belastingrente in rekening gebracht.

Bij uitspraak op bezwaar van 11 februari 2020 heeft de inspecteur het bezwaar van belanghebbende ongegrond verklaard.

Belanghebbende heeft beroep ingesteld tegen de uitspraak op bezwaar.

Bij vonnis van 29 juni 2020 van de rechtbank Oost-Brabant, is belanghebbende strafrechtelijk veroordeeld. Blijkens dat vonnis is naar het oordeel van de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat belanghebbende “in de periode van 9 februari 2018 tot en met 15 februari 2018 te [plaats] , gemeente [gemeente] , opzettelijk één of meer accijnsgoederen, te weten 6.840.000 stuks sigaretten, althans een grote hoeveelheid sigaretten, voor handen heeft gehad die niet overeenkomstig de bepalingen van de Wet op de accijns in de heffing zijn betrokken”.

In geschil is of de naheffingsaanslag accijns en de beschikking belastingrente terecht en tot een juist bedrag zijn opgelegd. Het geschil spitst zich toe op de vraag of de inspecteur belanghebbende terecht heeft aangemerkt als degene van wie de accijns kan worden nageheven.

Belanghebbende betwist dat hij betrokken is geweest bij het voorhanden hebben van de sigaretten, hij had (en behoorde) geen wetenschap (te hebben) van de sigaretten. Hij stelt zich voorts op het standpunt dat ter zake van de uitspraak op bezwaar het motiveringsbeginsel en het zorgvuldigheidsbeginsel zijn geschonden, in die zin dat bij een juist en zorgvuldig onderzoek nooit gekomen had kunnen worden tot de uitspraak op bezwaar. Verder is belanghebbende van mening dat geen douanerechten verschuldigd zijn, omdat niet vast staat dat de sigaretten van buiten de Europese Unie afkomstig zijn. Belanghebbende stelt zich voorts op het standpunt dat “equality of arms” ontbreekt, nu de strafprocedure nog loopt en hij als gevolg van onderhavige procedure gedwongen wordt om zijn verdediging al te starten.

De inspecteur stelt zich op het standpunt dat de naheffingsaanslag in bezwaar terecht is gehandhaafd, omdat uit het FIOD-onderzoek is komen vast te staan dat belanghebbende de sigaretten die niet in de accijnsheffing betrokken waren voorhanden heeft gehad, dan wel dat hij daarbij persoonlijk nadrukkelijk betrokken is geweest. Volgens de inspecteur vereist de Accijnsrichtlijn 2008 niet dat degene die de accijnsgoederen voorhanden heeft wetenschap droeg of redelijkerwijs had moeten dragen van het feit dat de goederen niet conform de wettelijke bepalingen in de heffing zijn betrokken. Verder stelt de inspecteur dat vernietiging van de sigaretten geen reden is om af te zien van de naheffingsaanslag. In de optiek van de inspecteur is geen sprake is van schending van “equality of arms”.

De rechtbank overweegt dat op grond van artikel 7:12 van de Awb de beslissing op bezwaar dient te berusten op een deugdelijke motivering die uiterlijk bij de bekendmaking van de beslissing wordt vermeld. Anders dan belanghebbende meent, is de rechtbank van oordeel dat de inspecteur de uitspraak op bezwaar zorgvuldig heeft voorbereid en voldoende heeft gemotiveerd. Belanghebbende is in de gelegenheid gesteld om te reageren op het voornemen tot naheffing accijns en in de bezwaarfase is belanghebbende gehoord. In de uitspraak op bezwaar is voldoende ingegaan op de gronden van belanghebbende in bezwaar en de inspecteur heeft voldoende toegelicht waarom hij het bezwaar van belanghebbende ongegrond heeft verklaard. Dat belanghebbende zich niet kan vinden in de argumentatie van de inspecteur, betekent niet dat de inspecteur onzorgvuldig heeft gehandeld of dat hij zijn uitspraak op bezwaar onvoldoende heeft gemotiveerd. De stelling van belanghebbende faalt daarom.

De rechtbank acht aannemelijk dat de in het magazijn van [onderneming X] op 14 februari 2018 aangetroffen sigaretten zijn uitgeslagen tot verbruik als bedoeld in artikel 2, eerste lid, onder b, van de Wet. De stelling van belanghebbende dat niet is komen vast te staan dat in elk van de dozen sigaretten zaten, wordt door de rechtbank verworpen. Uit bijvoorbeeld de kennisgeving van inbeslagneming volgt voldoende duidelijk dat sprake was van sigaretten en welke hoeveelheden daarvan zijn aangetroffen. De rechtbank acht op basis van de stukken van het geding, waaronder de onderliggende bewijsmiddelen bij het OPV, en de daarin opgenomen feiten, zoals hiervoor opgenomen in r.o. 2.3 aannemelijk dat belanghebbende deze sigaretten voorhanden heeft gehad, dan wel dat hij daarbij persoonlijk nadrukkelijk betrokken is geweest. Zowel bij de inslag van de tweeëntwintig pallets op 9 februari 2019, de gedeeltelijke uitslag van drie pallets op 13 februari 2019 als bij de poging tot het laden van de overige negentien pallets, was belanghebbende aanwezig, heeft hij een nadrukkelijke rol gespeeld en heeft hij getracht de zichtbaar geworden inhoud van de beschadigde doos aan het zicht en de kennis van anderen te onttrekken, zonder daarvan melding te maken bij zijn werkgever. Gelet op het voorstaande acht de rechtbank voldoende aannemelijk dat belanghebbende de aangetroffen sigaretten voorhanden had in de zin van artikel 51, eerste lid, onder b, van de Wet, dan wel betrokken was bij het voorhanden hebben daarvan.

Belanghebbende beroept zich er op dat het enkele feit dat op de sloffen een Turks merk is afgedrukt, niet impliceert dat de sigaretten van buiten de Europese Unie afkomstig zijn. In die zin zijn volgens belanghebbende geen douanerechten verschuldigd.

Het beroep van belanghebbende op deze stellingname houdt geen stand. De naheffingsaanslag betreft (tabaks)accijns en geen douanerecht (en/of omzetbelasting). Voor zo ver belanghebbende bedoeld heeft accijns in plaats van douanerechten, heeft te gelden dat voor de beoordeling of accijns kan worden nageheven, de herkomst van de sigaretten niet relevant is. In r.o. 2.12 is uiteengezet dat het criterium is het (betrokken zijn bij het) voorhanden hebben van een accijnsgoed buiten een accijnsschorsingsregeling wanneer over dat goed geen accijns is geheven overeenkomstig de toepasselijke bepalingen van het Unierecht en de nationale wetgeving. Waar de sigaretten vandaan komen is derhalve niet relevant. Het beroep van belanghebbende faalt.

De stelling van belanghebbende dat sprake is van schending van de “equality of arms” treft geen doel. Er bestaat geen rechtsregel die het gebruik verbiedt van strafrechtelijk rechtmatig verkregen bewijs voor het vaststellen van de uit de wet voortvloeiende belastingschuld. Ook de stelling van belanghebbende dat de strafprocedure nog loopt en hij als gevolg van onderhavige procedure gedwongen wordt om zijn verdediging al te starten, faalt. Van belang is dat het belastingrecht een eigen normeringskader kent, wat los staat van een eventuele strafrechtelijke procedure.

Het beroep wordt geacht mede betrekking te hebben op de beschikking belastingrente. Belanghebbende heeft hiertegen geen afzonderlijke gronden aangevoerd. Het is de rechtbank ook niet gebleken dat de belastingrente onjuist is berekend.

Gelet op het vorenstaande is het beroep ongegrond verklaard. De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;