Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 20-05-2022, ECLI:NL:RBZWB:2022:2760, AWB - 21 _ 488

1. De auto met kenteken [kenteken] stond op 9 september 2020 omstreeks 14:15 uur stil op een parkeerplaats aan de [straat] te [plaats]. Deze locatie is door het college van burgemeester en wethouders aangewezen als plaats waar tegen betaling van parkeerbelasting mag worden geparkeerd.¹Tijdens een controle op voornoemde datum en tijd is door parkeercontroleurs geconstateerd dat geen parkeerbelasting was voldaan.

2. Naar aanleiding van de constatering dat geen parkeerbelasting was voldaan, is aan belanghebbende een naheffingsaanslag parkeerbelasting opgelegd van € 66,80, bestaande uit een bedrag aan belasting van € 2,30 en € 64,50 aan kosten van de naheffingsaanslag.

3. In geschil is of de naheffingsaanslag parkeerbelasting terecht is opgelegd.

4. Belanghebbende voert aan dat de naheffingsaanslag ten onrechte is opgelegd. Er was geen sprake van parkeren, maar van het keren van de auto, met gebruikmaking van een parkeervak. Halverwege deze verrichting heeft hij de scanauto laten passeren. Dit wordt bevestigd door de foto’s die de heffingsambtenaar heeft overgelegd. Daarop staat de auto namelijk op verschillende locaties en bij het laten passeren van de scanauto stond het (dynamisch) knipperlicht van de auto aan. Daarnaast heeft de heffingsambtenaar het evenredigheidsbeginsel geschonden door de belangen onvoldoende te wegen en belanghebbende onevenredig te benadelen.

5. Volgens de heffingsambtenaar is de naheffingsaanslag terecht opgelegd. De heffingsambtenaar is van mening dat de auto geparkeerd stond. Dit blijkt uit de ingeklapte buitenspiegels op de eerste paar foto’s. Als de auto aan het keren was, dan was dit niet het geval. Op een andere foto is (vermoedelijk) belanghebbende te zien die bij de auto aankomt. Op de volgende foto’s zijn de buitenspiegels uitgeklapt en is belanghebbende het parkeervak uitgedraaid in een richting waar het terrein doodloopt, waarna hij moet keren. Er is volgens de heffingsambtenaar niet gehandeld in strijd met het evenredigheidsbeginsel. Belanghebbende had geparkeerd en diende parkeerbelasting te voldoen.

6. Op grond van artikel 225, tweede lid, van de Gemeentewet en het gelijkluidende artikel 1, aanhef en onder a, van de Verordening wordt onder parkeren verstaan: het gedurende een aaneengesloten periode doen of laten staan van een voertuig, anders dan gedurende de tijd die nodig is voor en gebruikt wordt tot het onmiddellijk in- of uitstappen van personen dan wel het onmiddellijk laden of lossen van goederen, op binnen de gemeente gelegen voor het openbaar verkeer openstaande terreinen of weggedeelten, waarop dit doen of laten staan niet ingevolge een wettelijk voorschrift is verboden.

7. Tussen partijen is niet in geschil dat de [straat] is aangewezen als betaald parkeerzone en dat dit met borden en parkeerautomaten in de omgeving is aangegeven. Belanghebbende wist ook dat in het betreffende gebied betaald parkeren gold. Het geschil spitst zich toe op de vraag of sprake was van parkeren dan wel van het keren van de auto waarbij de scanauto is voorgelaten.

8. Van parkeren in de zin van de Verordening is - kort gezegd - sprake als een auto een aaneengesloten periode stil staat op een fiscale parkeerplek. Naar het oordeel van de rechtbank is de heffingsambtenaar erin geslaagd om aannemelijk te maken dat de auto van belanghebbende in ieder geval bij aanvang van de controle stilstond in het parkeervak. Uit de overgelegde, uitvergrote foto’s blijkt namelijk dat op het moment van de eerste controle de buitenspiegel ingeklapt was. Dat is uitsluitend het geval als de motor van de auto uit staat. Aan de voorwaarden voor het ontstaan van de belastingplicht voor het parkeren is daarmee in beginsel voldaan, behoudens tegenbewijs.²

9. De stelling van belanghebbende, dat hij ten tijde van de controle van zijn auto aan het verkeer deelnam, kan niet worden gevolgd, omdat hiervoor is vastgesteld dat de motor van de auto bij aanvang van de controle uit stond.

10. Uit het voorgaande volgt dat belanghebbende geparkeerd stond en dus parkeerbelasting verschuldigd was.

11. De omstandigheid dat een naheffingsaanslag kan worden opgelegd zodra aan de voorwaarden zoals gesteld in de Verordening is voldaan (een objectieve belasting), brengt mee dat daaraan geen belangenafweging hoeft vooraf te gaan. Het opleggen van de naheffingsaanslag is daarom niet in strijd met het evenredigheidsbeginsel.³

12. Nu belanghebbende heeft geparkeerd zonder parkeerbelasting te voldoen, heeft de heffingsambtenaar op goede gronden een naheffingsaanslag opgelegd. Het beroep zal daarom ongegrond worden verklaard.

11. Er is geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.