Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 25-01-2022, ECLI:NL:RBZWB:2022:305, AWB - 19 _ 6469

2.1.

Belanghebbende houdt zich bezig met bewindvoering. De werkzaamheden bestaan onder andere uit het voeren van beschermingsbewind en bewind in het kader van de wettelijke schuldsanering (WSNP).

2.2.

Over het tijdvak september 2018 heeft belanghebbende haar aangifte OB ingediend naar een te betalen bedrag van € 28.368. Dit bedrag is als volgt opgebouwd:

Belanghebbende heeft dit bedrag op 29 oktober 2018 voldaan. Op 6 december 2018 heeft zij bezwaar gemaakt tegen de voldoening op eigen aangifte omdat zij van mening is dat een deel van haar werkzaamheden, conform een uitspraak van de rechtbank Noord-Nederland,¹ zijn vrijgesteld van OB. Omdat de OB over deze werkzaamheden wel in de aangifte OB over september 2018 is opgenomen stelt belanghebbende recht te hebben op een teruggave.

2.3.

Tussen partijen is in geschil of de diensten van belanghebbende gedurende september 2018 gedeeltelijk een vrijgestelde prestatie vormen op de grond van artikel 11, eerste lid, onderdeel f, van de Wet op de omzetbelasting 1968 (hierna: Wet OB 1968) jo. post b.33 van bijlage B bij het Uitvoeringsbesluit omzetbelasting 1968 (hierna: Uitvoeringsbesluit OB).

2.4.

De zaak betreft een meer voorkomende kwestie over de scheidslijn tussen bewindvoering in het kader van de wettelijke schuldregeling en schuldhulpverlening, waarover verschillende rechtbanken en gerechtshoven inmiddels uitspraken hebben gedaan.²

2.5.

Het juridisch kader is als volgt. Artikel 11, eerste lid, onderdeel f, van de Wet OB 1968 is de omzetting in Nederlands recht van artikel 132, eerste lid, sub g, van de Btw-richtlijn en bepaalt dat van OB zijn vrijgesteld de bij algemene maatregel van bestuur aan te wijzen leveringen van goederen en diensten van sociale en culturele aard, mits de ondernemer geen winst beoogt en geen verstoring van de concurrentie optreedt ten opzichte van ondernemers die winst beogen. De vrijstelling is uitgewerkt in artikel 7 van het Uitvoeringsbesluit OB, waarin onder meer wordt verwezen naar de bijbehorende Bijlage B.

2.6.

Belanghebbende doet een beroep op deze vrijstelling en de inspecteur betwist de toepassing daarvan gemotiveerd. Dat betekent dat belanghebbende de bewijslast heeft en zij dient aannemelijk te maken dat haar diensten zijn te beschouwen als werkzaamheden op het gebied van schuldhulpverlening als bedoeld in post 33 van bijlage B bij het Uitvoeringsbesluit OB.

2.7.

Belanghebbende heeft niet aannemelijk gemaakt dat zij in de onderhavige periode, zijnde september 2018, dergelijke diensten heeft verricht. Weliswaar heeft belanghebbende een uitgebreide uiteenzetting gegeven van de werkzaamheden die zij in algemene zin verricht in voorkomende dossiers, maar het is de rechtbank niet duidelijk geworden welke werkzaamheden in deze periode, voor welke cliënten en voor welke problematiek, exact zijn verricht. De rechtbank merkt op dat belanghebbende stukken heeft aangeleverd die op zich inzicht bieden in de feitelijke werkzaamheden van belanghebbende in een tweetal (voorbeeld)dossiers. Die dossiers gaan echter over clientrelaties en werkzaamheden met aanvang in 2019 en in 2021 en zijn reeds daarom niet relevant voor de onderhavige beoordeling over september 2018.

2.8.

Gelet op het vorenstaande is het beroep ongegrond verklaard.

2.9.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;