Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 09-06-2022, ECLI:NL:RBZWB:2022:3156, AWB - 20 _ 10067

2.1.

De rechtbank passeert het door belanghebbende gedane wrakingsverzoek. De rechtbank verwijst daartoe naar de overwegingen in haar eerdere uitspraak van 11 mei 2022, ECLI:NL:RBZWB:2022:2572, die hier als herhaald en ingelast kunnen worden beschouwd. In die uitspraak was hetzelfde wrakingsverzoek als in deze zaak aan de orde.

2.2.

De rechtbank heeft in deze zaak in het kader van regievoering op 29 oktober 2021 partijen een brief gestuurd over de behandeling van de zaak op de zitting. De rechtbank verwijst daartoe naar de overweging 2.5 in haar eerdere uitspraak van 11 mei 2022, ECLI:NL:RBZWB:2022:2572, die hier als herhaald en ingelast kan worden beschouwd.

2.3.

Belanghebbende heeft voor het eerst ter zitting aangevoerd dat de inspecteur nog bepaalde stukken in moet brengen en dat de rechtbank deze moet vorderen. De rechtbank is van oordeel dat dit te laat is aangevoerd gelet op de regievoering die voorafgaand aan de zitting heeft plaatsgevonden. Onduidelijk is wat het belang van de stukken is in het licht van de reeds aangevoerde beroepsgronden. Voor zover belanghebbende het er om zou gaan om in die stukken aanknopingspunten te vinden voor nieuwe beroepsgronden, wordt in strijd met de goede procesorde gehandeld gelet op de eerdere regievoering.

2.4.

De rechtbank laat in het kader van het belang van een goede procesorde de reacties van de gemachtigde naar aanleiding van de brief van de rechtbank van 29 oktober 2021 verder buiten beschouwing gelet op het taalgebruik. In het geval van belanghebbende gaat het om de volgende ingediende stukken:

- pleitnota met dagtekening van 10 november 2021 in de zaak met zaaknummer 20/10067;

- pleitnota met dagtekening van 28 februari 2022 in de zaak met zaaknummer 20/10067;

- e-mail ‘reactie op wrakingsverzoek’ met dagtekening van 8 maart 2022 in alle zaaknummers;

- e-mail ‘pleitaantekeningen’ met dagtekening van 9 maart 2022 in alle zaaknummers.

2.5.

Belanghebbende heeft aangifte gedaan van de door haar op grond van de Wet op de belasting van personenauto’s en motorrijwielen 1992 (hierna: de Wet Bpm) verschuldigde belasting van € 17.076 ter zake van de registratie van een [merk] [nummer] en als datum van eerste toelating 8 augustus 2018. Bij de bepaling van de afschrijving is uitgegaan van de koerslijst [X].

2.6.

De voldoening op aangifte heeft plaatsgevonden op 7 december 2018. Op 9 mei 2019 vindt de eerste registratie van de auto plaats in Nederland. Belanghebbende heeft op 16 mei 2019 hiertegen een bezwaarschrift ingediend. De inspecteur heeft het bezwaar niet-ontvankelijk verklaard wegens termijnoverschrijding. De inspecteur heeft in dezelfde brief besloten tot een ambtshalve teruggave van € 2.201 vanwege leeftijdskorting.

2.7.

Het geschil in beroep betreft de hierna aan de orde komende onderwerpen.

2.8.

Belanghebbende stelt dat het Unierechtelijke verdedigingsbeginsel dan wel de hoorplicht is geschonden doordat zij voorafgaande aan het doen van de uitspraak op bezwaar niet is gehoord. De inspecteur heeft daartegenover aangevoerd dat hij voldoende gelegenheid heeft gegeven aan belanghebbende om te worden gehoord, maar dat belanghebbende steeds niet op de uitnodigingen om gehoord te worden is ingegaan.

2.9.

Ingevolge artikel 7:2, eerste lid, van de Awb stelt de inspecteur, voordat hij op een bezwaar beslist, de belanghebbende in de gelegenheid te worden gehoord (hoorplicht).

2.10.

Voor deze zaak staat vast dat belanghebbende verzocht heeft om gehoord te worden. De rechtbank overweegt als volgt.

2.11.

Belanghebbende bepleit dat de bezwaartermijn aanvangt zowel op het moment van voldoening van bpm op aangifte als op het moment van registratie van de auto aangezien dat het moment is waarop het belastbaar feit zich voordoet.

2.12.

De rechtbank overweegt dat het nationale recht er niet in voorziet dat de bezwaartermijn aanvangt op het moment van registratie van de auto. Naar nationaal recht vangt de bezwaartermijn, in een geval als dit, aan met ingang van de dag na de voldoening van bpm op aangifte. Dit volgt uit artikel 22j aanhef en letter b van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR). Niet in geschil is dat daarvan uitgaande, beoordeeld naar nationaal recht, het bezwaarschrift niet binnen de bezwaartermijn is ingediend. Belanghebbende heeft geen redenen aangevoerd op basis waarvan die termijnoverschrijding verschoonbaar kan worden geacht. Beoordeeld naar nationaal recht, is het bezwaar dus niet-ontvankelijk.

2.13.

2.14.

De inspecteur heeft het bezwaar dus terecht niet-ontvankelijk verklaard.

2.15.

Voor zover wordt opgekomen tegen de ambtshalve teruggaaf is de rechtbank onbevoegd om daarover te oordelen, aangezien dat een beslissing is op grond van artikel 65 van de AWR waartegen geen beroep bij de belastingrechter openstaat.

2.16.

2.17.

Voor zover belanghebbende bepleit dat ook recht bestaat op invorderingsrente op grond van artikel 28c van de Invorderingswet 1990, kan dat in deze procedure niet aan de orde komen. De wetgever heeft immers erin voorzien dat voor een dergelijke rentevergoeding een verzoek aan de ontvanger kan worden gedaan, en in deze procedures liggen niet (de uitspraken op bezwaar tegen) de beschikkingen van de ontvanger voor. De rechtbank is in zoverre onbevoegd om daarover te oordelen in deze procedure; het Unierecht maakt dat niet anders.¹⁰ De rechtbank heeft bij de onbevoegdverklaring in het dictum niet een verwijzing naar artikel 8:71 van de Awb opgenomen, omdat er wel een rechtsingang bij de belastingrechter is ter zake van voormelde artikel 28c-beschikking.

2.18.

Gelet op het voorgaande is het beroep ongegrond verklaard.

2.19.

De rechtbank stelt voorop dat het Unierecht niet eraan in de weg staat dat zij op het verzoek beslist.¹¹ Voor de beoordeling of belanghebbende recht heeft op een vergoeding van immateriële schade wegens overschrijding van de redelijke termijn, gelden de uitgangspunten in de jurisprudentie van de Hoge Raad.¹² Als uitgangspunt geldt een redelijke termijn van twee jaar en het tarief van € 500 per half jaar.

2.20.

Het bezwaarschrift is op 16 mei 2019 ingediend. De uitspraak op bezwaar is op 1 december 2020 verzonden. De uitspraak van de rechtbank wordt op 9 juni 2022 gedaan en dus afgerond 37 maanden na indiening van het bezwaarschrift. Belanghebbende heeft in het beroepschrift ingestemd met een verlenging van de redelijke termijn van 2 maanden en 16 dagen. Daarmee is de redelijke termijn overschreden met 11 maanden. Belanghebbende heeft daarom recht op een immateriëleschadevergoeding van € 1.000. De overschrijding moet volledig worden toegerekend aan de bezwaarfase.

2.21.

De rechtbank vindt aanleiding om de inspecteur te veroordelen, in verband met de toekenning van de immateriëleschadevergoeding, in de kosten die belanghebbende in verband met behandeling van het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. De proceskostenvergoeding wordt voor de beroepsfase op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 759 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting, met een waarde per punt van € 759¹³, en een wegingsfactor 0,5). De rechtbank ziet in dit geval geen aanleiding om de uitspraak van Gerechtshof ’s-Hertogenbosch 24 oktober 2019¹⁴ betreffende de proceskostenvergoeding in dit geval toe te passen, gelet op het hoofdgeschilpunt dat hier voorligt.

2.22.

De rechtbank ziet geen gronden voor een veroordeling in de werkelijke proceskosten van belanghebbende, ook niet op grond van het Unierecht.¹⁵

2.23.

Daarnaast dient de inspecteur het door belanghebbende betaalde griffierecht van € 354 aan haar te vergoeden.

2.24.

Belanghebbende heeft aanspraak gemaakt op vergoeding van rente, naar de rechtbank begrijpt niet alleen ter zake van het griffierecht, maar ook in verband met de proceskostenvergoeding en de immateriëleschadevergoeding. De rechtbank honoreert die aanspraak in zoverre dat beslist is dat recht bestaat op een vergoeding van wettelijke rente indien de immateriëleschadevergoeding, het griffierecht en/of de proceskostenvergoeding niet aan belanghebbende wordt uitbetaald binnen vier weken na de datum van deze uitspraak.¹⁶ Er is geen aanleiding – ook niet met betrekking tot de vergoeding van het griffierecht – de rente op een eerder moment te laten ingaan.¹⁷

2.25.

De rechtbank heeft geen aanleiding gezien tot het stellen van prejudiciële vragen. De rechtbank verwijst daartoe naar de overweging 2.40 in haar eerdere uitspraak van 11 mei 2022, ECLI:NL:RBZWB:2022:2572, die hier als herhaald en ingelast kan worden beschouwd.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;