Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 10-01-2022, ECLI:NL:RBZWB:2022:62, AWB - 18 _ 6458

2.1.

In de tussenuitspraak¹ heeft de rechtbank met toepassing van de bestuurlijke lus de inspecteur in de gelegenheid gesteld om nader te onderzoeken of er teruggaaf van bpm voor één of meerdere auto’s moet volgen en om de uitkomst van het nader onderzoek in het geding te brengen.

2.2.

2.3.

De rechtbank laat in het kader van het belang van een goede procesorde de reactie van de gemachtigde van 22 november 2021 verder buiten beschouwing gelet op het taalgebruik. Een dergelijke sanctie is eerder ook door andere feitenrechters toegepast.² Bij deze beslissing heeft de rechtbank ook acht geslagen op het onnodig grievende taalgebruik dat de gemachtigde in andere procedures, zowel bij deze rechtbank als bij andere gerechten, heeft gebezigd.³

2.4.

Wat in de tussenuitspraak is overwogen, wordt in deze uitspraak als herhaald en ingelast beschouwd. Bespreking behoeven dan nog de hierna aan de orde komende onderwerpen.

2.5.

De inspecteur heeft in zijn brief van 9 november 2021 aangegeven dat er voor een aantal auto’s op basis van het arrest van de Hoge Raad van 1 mei 2020 teruggaven moeten volgen, met inbreng van een berekening. De rechtbank heeft belanghebbende in de gelegenheid gesteld om inhoudelijk te reageren. Belanghebbende heeft naar aanleiding van de overgelegde stukken geen inhoudelijke reactie gegeven waarop acht kan worden geslagen (zie 2.2 en 2.3). Dit betekent dat wat de inspecteur heeft aangevoerd, moet worden beschouwd als niet te zijn weersproken. In tabel I in de bijlage is weergegeven voor welke auto’s en voor welke bedragen een teruggaaf voor de bpm volgt.

2.6.

De inspecteur heeft in zijn brief van 9 november 2021 aangegeven dat er één auto kwalificeert voor toepassing voor het tarief zonder CO2 component, met inbreng van een berekening. De rechtbank heeft belanghebbende in de gelegenheid gesteld om inhoudelijk te reageren. Belanghebbende heeft naar aanleiding van de overgelegde stukken geen inhoudelijke reactie gegeven waarop acht kan worden geslagen (zie 2.2 en 2.3). Dit betekent dat wat de inspecteur heeft aangevoerd, moet worden beschouwd als niet te zijn weersproken. In tabel II in de bijlage is weergegeven voor welke auto en voor welk bedrag er een teruggaaf voor de bpm volgt.

2.7.

Belanghebbende heeft verzocht om een vergoeding van rente over de teruggaaf van het bedrag aan bpm. De inspecteur heeft in zijn brief van 9 november 2021 geconcludeerd dat er over de berekende teruggaven rente vergoed moet worden op basis van artikel 30ha van de AWR. Nu in beroep ter zake van de voldoeningen teruggaven worden verleend is de rechtbank van oordeel dat de rentevergoeding op basis van artikel 30ha, derde lid, van de AWR berekend moet worden over de perioden zoals opgenomen in de tabellen in de bijlage.

2.8.

2.9.

Voor zover belanghebbende bepleit dat ook recht bestaat op een vergoeding van rente over een langere periode dan waarin de AWR voorziet, kan dat in deze procedures niet aan de orde komen. De wetgever heeft immers erin voorzien dat voor een dergelijke rentevergoeding een verzoek aan de ontvanger kan worden gedaan als bedoeld in artikel 28c van de Invorderingswet, en in deze procedures liggen niet (de uitspraken op bezwaar tegen) de beschikkingen van de ontvanger voor. De rechtbank is in zoverre onbevoegd om daarover te oordelen in deze procedures; het Unierecht maakt dat niet anders.⁷ De rechtbank heeft bij de onbevoegdverklaring in het dictum niet een verwijzing naar artikel 8:71 van de Awb opgenomen, omdat er wel een rechtsingang bij de belastingrechter is ter zake van voormelde artikel 28c-beschikking.

2.10.

Gelet op de toepassing van de bestuurlijke lus zijn de beroepen gegrond verklaard. De uitspraken op bezwaar zijn om die reden vernietigd. Afgezien van de zaken die in de bijlagen zijn vermeld worden de rechtsgevolgen van de uitspraken op bezwaar gehandhaafd.

2.11.

2.12.

Het oudste bezwaarschrift is op 7 september 2017 ingediend in de zaaknummers 18/6458 en 20/7182 tot en met 20/7187. De jongste uitspraak op bezwaar is op 3 november 2020 verzonden in de zaaknummers 20/9542 tot en met 20/9546. De uitspraak van de rechtbank wordt op 10 januari 2022 gedaan en dus afgerond 53 maanden na indiening van het bezwaarschrift. Daarmee is de redelijke termijn van twee jaar overschreden met 29 maanden. Belanghebbende heeft daarom recht op een immateriëleschadevergoeding van € 2.500. De overschrijding moet volledig worden toegerekend aan de bezwaarfase.

2.13.

Anders dan belanghebbende bepleit mag de rechtbank zelf een oordeel geven over het verzoek om vergoeding van immateriële schade wegens overschrijding van de redelijke termijn.⁹

2.14.

De rechtbank vindt aanleiding om de inspecteur te veroordelen in de kosten die belanghebbende in verband met behandeling van de beroepen redelijkerwijs heeft moeten maken. De inspecteur doet in zijn brief van 9 november 2021 een beroep op de uitspraak van Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden van 22 september 2020¹⁰ en bepleit dat belanghebbende geen recht heeft op enige proceskostenvergoeding. De rechtbank is van oordeel dat de inspecteur op zichzelf een punt heeft dat de inspecteur in zeker opzicht al het (uitzoek- en reken)werk heeft gedaan, maar gelet op de uitspraak van Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden van 12 oktober 2021¹¹ ziet de rechtbank in dit geval geen aanleiding om geen proceskostenvergoeding toe te kennen. In die uitspraak komt namelijk naar voren dat de stelplicht en bewijslast op onderdelen anders – althans genuanceerder – ligt, bijvoorbeeld met betrekking tot het artikel 16a-arrest, dan waarvan de inspecteur uitging in deze procedures. Overigens is voor een proceskostenvergoeding sowieso aanleiding in verband met de toekenning van een immateriëleschadevergoeding.

2.15.

De proceskostenvergoeding wordt voor de beroepsfase op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht (het Besluit) voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 1.623 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting, met een waarde per punt van € 541, een wegingsfactor 1 en factor 1,5 wegens samenhang). De rechtbank ziet in dit geval geen aanleiding om de uitspraak van Gerechtshof ’s-Hertogenbosch 24 oktober 2019¹² hier toe te passen, mede gelet op de strekking van die uitspraak. Verder verdient opmerking dat er geen aanleiding is om 0,5 punt toe te kennen voor ‘een schriftelijke zienswijze na bestuurlijke lus’, aangezien de belanghebbende niet op een betamelijke wijze gebruik heeft gemaakt van de mogelijkheid om een reactie te geven (zie 2.2 en 2.3).

2.16.

Voor de bezwaarfase is de rechtbank van oordeel dat sprake is van bijzondere omstandigheden als bedoeld in artikel 2, lid 3, van het Besluit, en dat die omstandigheden aanleiding geven tot een vergoeding van € 54,50 per zaak waarvoor teruggaaf van bpm wordt verleend. Aangezien dat in totaal 9 zaken/auto’s zijn, komt de kostenvergoeding voor de bezwaarfase uit op € 490,50. De rechtbank verwijst daartoe naar de overwegingen in de voormelde uitspraak van Gerechtshof ’s-Hertogenbosch 24 oktober 2019. Opmerking verdient dat voor deze zaken weliswaar nader uitzoek- en rekenwerk nodig was om te bepalen of recht bestaat op een teruggaaf, maar dat dit niet wegneemt dat naar het oordeel van de rechtbank deze zaken ook onder de reikwijdte van de bedoelde overwegingen vallen. Daarbij is van belang dat de gemachtigde heeft volstaan met juridische argumenten en dat de inspecteur juist het genoemde uitzoek- en rekenwerk heeft gedaan.

2.17.

De rechtbank bepaalt de totale proceskostenveroordeling daarmee op € 2.113,50. De rechtbank ziet geen gronden voor een veroordeling in de werkelijke proceskosten van belanghebbende, ook niet op grond van het Unierecht.

2.18.

Daarnaast dient de inspecteur het door belanghebbende betaalde griffierecht van € 2.974 aan hem te vergoeden.

2.19.

Belanghebbende heeft aanspraak gemaakt op vergoeding van rente, naar de rechtbank begrijpt niet alleen ter zake van het griffierecht, maar ook in verband met de proceskostenvergoeding en de immateriëleschadevergoeding. De rechtbank honoreert die aanspraak in zoverre dat beslist is dat recht bestaat op een vergoeding van wettelijke rente indien de immateriëleschadevergoeding, het griffierecht en/of de proceskostenvergoeding niet aan belanghebbende wordt uitbetaald binnen vier weken na de datum van deze uitspraak.¹³ Er is geen aanleiding – ook niet met betrekking tot de vergoeding van het griffierecht – de rente op een eerder moment te laten ingaan.¹⁴

2.20.

De rechtbank heeft geen aanleiding gezien tot het stellen van prejudiciële vragen.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;