Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 11-02-2022, ECLI:NL:RBZWB:2022:679, BRE-21_1129

De wettelijke termijn voor het indienen van een bezwaarschrift bedraagt zes weken. Een bezwaarschrift is tijdig ingediend indien het voor het einde van de termijn is ontvangen. Bij verzending per post is een bezwaarschrift eveneens tijdig ingediend indien het voor het einde van de termijn van zes weken ter post is bezorgd, mits het niet later dan een week na afloop van die termijn is ontvangen.

In het voorliggende geval is niet in geschil dat de middelingsbeschikking van 2 mei 2019 op die datum aan belanghebbende is verzonden, terwijl evenmin is betwist dat de middelingsbeschikking is ontvangen. De bezwaartermijn ving daarmee aan op 3 mei 2019 en eindigde op 13 juni 2019.

Het bezwaarschrift is op 15 december 2020 bij de inspecteur ontvangen. Dit is buiten de bezwaartermijn. Het bezwaarschrift is niet tijdig ingediend.

De wetsartikelen over bezwaartermijnen zijn dwingend van aard, dat wil zeggen dat het fatale termijnen zijn waarvan niet afgeweken kan worden, tenzij de termijnoverschrijding verschoonbaar is in verband met zeer bijzondere omstandigheden. De vraag die bij de rechtbank dan ook voorligt, is of de omstandigheden die belanghebbende noemt dusdanig bijzonder zijn dat het hem niet verweten kan worden dat hij niet binnen de bezwaartermijn een bezwaarschrift heeft ingediend.

De bewindvoerder van belanghebbende heeft aangevoerd dat belanghebbende niet in staat is geweest om binnen de gestelde termijn bezwaar te maken. De bewindvoerder voert ook aan dat de belangen van belanghebbende in het verleden werden behartigd door zijn ouders, maar dat zij niet meer in staat waren om deze taak te vervullen en ook niet in staat waren om een vervanger voor deze taak te regelen. De bewindvoerder overlegt ter ondersteuning van zijn standpunt twee beschikkingen van 30 september 2019 over de instelling van een meerderjarigenbewind en een mentorschap van beide ouders. Volgens de bewindvoerder is hierna de situatie van belanghebbende onderkend en is hulp ingeschakeld.

De rechtbank begrijpt dat belanghebbende een moeilijke tijd door heeft gemaakt. De aangevoerde persoonlijke omstandigheden, met de ter onderbouwing overlegde stukken, zijn echter geen rechtvaardiging van de termijnoverschrijding. Uit hetgeen is aangevoerd blijkt niet dat belanghebbende niet in staat is geweest tijdig een bezwaarschrift in te (laten) dienen. Dat belanghebbende dit heeft nagelaten, dient voor zijn risico te blijven. Daarnaast heeft de rechtbank mede in aanmerking genomen dat de datum van indiening van het verzoek tot herziening van de middeling veeleer lijkt te zijn bepaald door de wens om de in de middeling betrokken tijdvakken aan te passen naar latere belastingjaren (zie beroepschrift). Onder die nieuwe tijdvakken is het jaar 2019, welke aanslag niet eerder dan na afloop van dat jaar onherroepelijk zal kunnen zijn geworden, zodat er ten tijde van het afgeven van de bestreden middelingsbeschikking in 2019 (nog) geen aanleiding bestond om daartegen bezwaar te maken.

Op grond van hetgeen hiervoor is overwogen is het beroep bij de in verzet bestreden uitspraak terecht ongegrond verklaard. Het verzet moet dan ook ongegrond worden verklaard.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.