Parochie handelde bij levering bouwterrein als btw-ondernemer

Belanghebbende sloot in 2007 een overeenkomst met een kerkgenootschap (de parochie) aangaande de levering van een terrein. De parochie wilde op een andere plaats in de gemeente een nieuwe kerk bouwen. Om dit te financieren werd een deel van het terrein bestemd om appartementen op te bouwen en ander deel werd geruild voor de locatie van de nieuwe kerk. Deze nieuwe kerk is in 2009 opgeleverd. In 2011 brandde de oude kerk af, waarna de parochie in overleg met belanghebbende diverse activiteiten verrichtte om de grond bouwrijp te maken. Uiteindelijk werd in 2017 het terrein geleverd aan belanghebbende. Bij deze levering is omzetbelasting in rekening gebracht. De inspecteur is van mening dat de parochie niet als btw-ondernemer optrad en heeft een naheffingsaanslag overdrachtsbelasting vastgesteld.

In geschil is of de parochie bij de levering als ondernemer optreedt.

De rechtbank overweegt dat op grond van art. 7 Wet OB 1968 een ondernemer diegene is die zelfstandig een bedrijf uitoefent, waaronder mede wordt begrepen de uitoefening van een beroep alsmede de exploitatie van een vermogensbestanddeel om er duurzaam opbrengst uit te verkrijgen. De inhoud van het begrip ‘ondernemer’ komt overeen met het begrip ‘belastingplichtige’ van art. 9 BTW-richtlijn.

De rechtbank overweegt tevens dat de parochie veel activiteiten heeft verricht voordat het terrein aan belanghebbende kon worden geleverd. Deze werkzaamheden passen niet bij het enkele beheer van privévermogen, maar passen bij de activiteit van een fabrikant, handelaar of dienstverrichter die de omstandigheden van de verkoop zo gunstig mogelijk maakt met het oog op de verkoop. Dit is ook overwogen in het arrest Słaby en Kuć (NTFR 2011/2518). Naar het oordeel van de rechtbank heeft de parochie bij de levering van het bouwterrein dan ook gehandeld als ondernemer en is de vrijstelling van art. 15 lid 1 aanhef en letter a WBRV van toepassing.

(Beroep gegrond.)