Geen schending vertrouwens- of gelijkheidsbeginsel door ZW-uitkering niet mee te tellen voor de arbeidskorting

Belanghebbende ontvangt sinds 2021 een ziektewetuitkering van het UWV. In 2022 heeft belanghebbende geen ander inkomen genoten. In de aangiftes IB/PVV 2021 en 2022 heeft belanghebbende de ziektewetuitkering aangemerkt als inkomsten uit tegenwoordige dienstbetrekking. Bij de aanslagregeling over 2021 is de aangifte zonder inhoudelijke beoordeling gevolgd. Bij de aanslagregeling over 2022 heeft de inspecteur de uitkering aangemerkt als inkomsten uit vroegere dienstbetrekking, waardoor aan belanghebbende geen arbeidskorting is toegekend.

In beroep stelt belanghebbende dat het vertrouwensbeginsel geschonden is. De rechtbank verwerpt deze stelling. Aan de enkele omstandigheid dat de aangifte over een eerder jaar is gevolgd kan niet zonder meer een in rechte te beschermen vertrouwen worden ontleend dat dit standpunt ook in de toekomst zal worden gevolgd. Er moet dan sprake zijn van bijkomende omstandigheden wil het beroep op het vertrouwensbeginsel slagen. Dergelijke bijkomende omstandigheden zijn niet aannemelijk gemaakt.

Belanghebbende beroept zich op het schending van het verdragsrechtelijke gelijkheidsbeginsel. Belanghebbende vergelijkt zich met zelfstandigen die een arbeidsongeschiktheidsverzekering ontvangen wier inkomsten volgens belanghebbende wel als inkomen uit tegenwoordige dienstbetrekking wordt aangemerkt. Dit beroep faalt naar het oordeel van de rechtbank. Zelfstandigen met een vrijwillige verzekering zoals voorzien in de Ziektewet zijn in het algemeen vergelijkbaar met verzekerden die ziek worden in een bestaande dienstbetrekking omdat zij het werk terstond zullen hervatten als zij hersteld zijn. Dat geldt niet voor iemand zonder dienstbetrekking. Belanghebbende is daarom niet vergelijkbaar met een zelfstandige met een vrijwillige verzekering. Om die reden mogen deze zelfstandigen anders worden behandeld dan belanghebbende.

(Beroep ongegrond.)