Centrale Raad van Beroep, 19-10-2006, AZ0715, 06-163 ALGEM

Datum uitspraak: 19 oktober 2006.

I. PROCESVERLOOP

Naar aanleiding van een looncontrolerapport van 2 januari 2001 aangaande de jaren 1997 tot en met 2001 heeft het Uwv een onderzoek doen instellen of de betrokken docenten verzekeringsplichtige arbeid hebben verricht. In het kader van dit onderzoek hebben zowel appellante bij monde van haar officemanager [J.E.C. B.] en een aantal voor appellante werkzame docenten met behulp van vragenlijsten de nodige gegevens verschaft met betrekking tot de arbeidsverhouding van de docenten tot appellante.

Bij besluit van 15 december 2003 heeft het Uwv aan appellante meegedeeld de bij haar werkzame docenten ten tijde in geding als verzekeringsplichtig voor de werknemersverzekeringen te beschouwen. Deze beslissing is na bezwaar bij besluit van 15 oktober 2004 gehandhaafd.

De rechtbank heeft het namens appellante ingestelde beroep ongegrond verklaard.

Zij is in de aangevallen uitspraak tot de vaststelling gekomen dat voldaan is aan de vereisten van de aanwezigheid van de verplichting tot persoonlijke arbeidsverrichting en de aanwezigheid van een gezagsverhouding tussen appellante en docenten. De rechtbank acht daarbij sprake van een beduidend meer dan intermediaire functie door appellante, waarbij toezicht en controle plaatsvindt op kwaliteit en voortgang van de werkzaamheden van de docenten. Tussen partijen staat overigens vast dat aan het element van een verplichte loonbetaling is voldaan. De rechtbank heeft voorts noch uit de tekst van het Besluit vaststelling verzekeringsplicht contactdocenten noch uit de toelichting kunnen afleiden dat contactdocenten die in privaatrechtelijke dienstbetrekking werkzaam zijn, desalniettemin op basis van dit Besluit geacht kunnen worden buiten de verplichte verzekering ingevolge de sociale werknemersverzekeringswetten te vallen.

Met betrekking tot de vraag of er sprake is van een gezagsrelatie tussen (het bestuur van) appellante en de docenten overweegt de Raad dat appellante een professionele onderwijsinstelling is die een gestructureerde organisatie representeert binnen door landelijke regelgeving en locale sturing nader gereguleerde randvoorwaarden, waardoor migranten tengevolge van een gericht naar aard en duur gedegen onderwijspakket theoretisch beter onderlegd en praktisch weerbaarder aan de Nederlandse samenleving kunnen deelnemen. De werkwijze is via internet openbaar gemaakt. De participatie aan de cursus wordt door middel van zorgvuldig bijgehouden presentielijsten bijgehouden en de cursus wordt afgesloten met een eindcertificaat van appellante voor iedere deelnemer, waaruit het bereikte eindniveau blijkt. Hiermede is tevens gegeven dat appellante vanuit een algemeen maatschappelijk belang moet nastreven een hoogwaardig concurrerend product aan te bieden waardoor de kansen van de cursisten hier te lande wordt vergroot. Gegeven de doelstelling van appellante vormen de werkzaamheden van de docenten onmiskenbaar een essentieel onderdeel van haar bedrijfsvoering. Onverlet de praktische vrijheid welke de docenten bij de inrichting van hun onderwijs genieten, wijzen tussentijdse en eindevaluatie van een project(bege)leiding vanwege appellante op voortgang en resultaten van cursussen jegens hen op een gewogen toezicht en controle. Daarbij zijn aanwijzingen en zelfs sancties als het niet langer inschakelen van een falende docent gezien de gebleken praktijk niet geheel uitgesloten. Dit gaat volgens de Raad verder dan facilitaire zorg en enig werkoverleg waartoe appellante haar optreden jegens docenten beperkt acht.

In het voorgaande ligt naar het oordeel de Raad genoegzaam besloten dat gezags-uitoefening door appellante ten aanzien van de betrokken docenten zo nodig mogelijk is.

Nu ook het verstrekken van een vastgestelde vergoeding aan de docenten als tegen-prestatie voor het verzorgen van cursussen vaststaat, komt de Raad tot de slotsom dat ten tijde in geding verzekeringsplicht van rechtswege uit hoofde van de aanwezigheid van een privaatrechtelijke dienstbetrekking in de zin van artikel 3 van de sociale werknemers- verzekeringswetten voor de betrokken docenten jegens appellante moet worden aangenomen.

Een benadering als die van appellante waardoor voor de onderhavige categorie door vooropgestelde toepassing van de in het Besluit vaststelling verzekeringsplicht contactdocenten neergelegde beleidsregels voor de jaren 2000 en 2001 hieraan dat effect zou kunnen worden ontnomen, kan de Raad met de rechtbank bij gebreke ook van daarvoor vereiste expliciete grondslagen in wet- en besluitgeving niet tot de zijne maken.