Centrale Raad van Beroep, 24-01-2014, ECLI:NL:CRVB:2014:228, 10-5564 AOW

Appellant heeft met betrekking tot de het tijdvak van 17 februari 1969 tot

13 augustus 1972, het tijdvak waarin hij in Suriname woonde, betoogd dat het niet aanmerken van dit tijdvak als verzekerd tijdvak discriminatie en strijd met diverse internationale verdragen met zich brengt.

Met betrekking tot het tijdvak van 13 augustus 1972 tot en met 30 april 1974 heeft appellant zich op het standpunt gesteld dat hij als ingezetene dient te worden aangemerkt. Ingevolge artikel 2 van de AOW is ingezetene in de zin van de AOW degene die in Nederland woont. Waar iemand woont wordt op grond van artikel 3 van de AOW naar de omstandigheden beoordeeld. De Hoge Raad heeft in de arresten van 21 januari 2011

(ELCI:NL:HR:2011:BP1466) en 4 maart 2011 (ECLI:NL:HR:2011:BP6285) vooropgesteld dat de wetgever met het woonplaatsbegrip in de volksverzekeringswetten heeft beoogd aan te sluiten bij het fiscale woonplaatsbegrip. De Hoge Raad heeft overwogen dat het er bij de beoordeling van het ingezetenschap op aankomt of de omstandigheden van dien aard zijn dat een duurzame band van persoonlijke aard bestaat tussen de betrokkene en Nederland. Een toetsing aan louter juridische, economische of sociale factoren, zoals de Svb in het bestreden besluit heeft uitgevoerd, is naar het oordeel van de Hoge Raad een onjuiste maatstaf.

Zoals de Raad al eerder heeft overwogen in zijn uitspraak van 27 oktober 2006

(ELCI:NV:CRvB:2006:LJN AZ2599) is het de exclusieve taak van de rechter om in procedures als de onderhavige het wettelijk begrip ingezetene uit te leggen. Daarmee is niet gezegd dat de Svb geen wetsinterpreterende beleidsregels mag opstellen, maar deze regels kunnen de rechter niet binden. Zij zijn in het algemeen dus niet van doorslaggevende betekenis voor het antwoord op de vraag of een betrokkene als ingezetene moet worden aangemerkt, met dien verstande dat wel steeds beoordeeld moet worden of de Svb zijn beleidsregels ter zake, voor zover daarin sprake is van een begunstigende uitleg van de wet, ook stelselmatig heeft toegepast.

Appellant heeft verklaringen overgelegd waarin wordt gesteld dat hij vanaf zijn aankomst in Nederland een uitkering van de sociale dienst van de gemeente Den Haag heeft genoten en met behoud van die uitkering scholing heeft gevolgd bij het Centrum vakopleiding volwassenen. Hij zou in de jaren 1973 en 1974 parttime als trambestuurder hebben gewerkt voor de HTM. Van eind 1973 tot begin 1974 zou hij een Werkloosheidsuitkering van het GAK hebben ontvangen. Deze stellingen zijn niet met bewijsstukken onderbouwd zodat zij reeds om die reden niet kunnen worden meegewogen bij de vraag of sprake is van een verzekering ingevolge de AOW. De stelling van appellant dat hij premie ingevolgde de AOW heeft betaald, door inhouding van die premie op zijn uitkering dan wel loon, kan hem niet baten reeds omdat het betalen van premie geen voorwaarde is voor het verzekerd zijn ingevolge de AOW. Bepalend is, ingevolge artikel 6 van de AOW, of iemand ingezetene van Nederland is dan wel ter zake van hier te lande verrichte arbeid in dienstbetrekking onderworpen is aan de loonbelasting. Dit brengt ook met zich dat het feit dat

de Belastingdienst appellant in een rapport uit de jaren ’70 als niet verzekerd ingevolge de volksverzekeringen heeft aangemerkt, welk rapport appellant uitdrukkelijk heeft betwist, niet doorslaggevend is voor de uitkomst van deze procedure. Ter zake van eventueel te veel of onverschuldigd betaalde premies kan appellant zich wenden tot de Belastingdienst.

Het onder 4.1 tot en met 4.8 overwogene leidt tot het oordeel dat appellant van

17 februari 1969 tot en met 30 april 1974 terecht niet als verzekerde ingevolge de AOW is aangemerkt. Nu de Svb in het bestreden besluit een onjuiste maatstaf heeft aangelegd, kon dat besluit geen stand houden. De aangevallen uitspraak moet daarom worden vernietigd. Doende wat de rechtbank had behoren te doen zal de Raad het bestreden besluit vernietigen doch de rechtsgevolgen van het bestreden besluit in stand laten.