Gerechtshof Amsterdam, 25-04-2002, AE2614, 00/01997

GERECHTSHOF TE AMSTERDAM

Vijfde Meervoudige Belastingkamer

UITSPRAAK

op het beroep van X te Z, belanghebbende,

tegen

een uitspraak van het Hoofd van de Belastingdienst te P, de inspecteur.

1. Loop van het geding

Mr. A en mr. drs. B (F Belastingadviseurs te Q) hebben op 9 juni 2000 als gemachtigden van belanghebbende beroep ingesteld tegen de uitspraak van de inspecteur, gedagtekend 2 mei 2000, betreffende de met dagtekening 14 mei 1999 opgelegde aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen voor het jaar 1996. Belanghebbende heeft aangifte gedaan van een belastbaar inkomen van ƒ 503.225, waarvan ƒ 390.400 belast naar het bijzondere tarief van 20%. De aanslag is opgelegd naar een belastbaar inkomen van ƒ 510.060 zonder toepassing van een bijzonder tarief.

Eerstgenoemde gemachtigde heeft op 11 juni 1999 namens belanghebbende bezwaar gemaakt en daarbij gesteld dat het belastbare inkomen verlaagd zou moeten worden tot ƒ 119.198. De inspecteur heeft bij uitspraak op het bezwaar het belastbare inkomen niet verlaagd doch wel het bijzondere tarief van 45% toegepast op een bedrag van ƒ 390.400.

De gemachtigden hebben een conclusie van repliek ingezonden welke conclusie mede betrekking heeft op de zaak met kenmerk 00/01855 (betreffende de aan belanghebbende opgelegde navorderingsaanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen voor het jaar 1997). De inspecteur heeft hierop gereageerd door middel van een conclusie van dupliek.

2. Tussen partijen vaststaande feiten

2.1. Belanghebbende was tezamen met twee broers directeur van en, ieder voor 1/3 deel, aandeelhouder in K Holding B.V. (hierna ook: de holding) welke vennootschap alle aandelen hield in L B.V. Belanghebbende heeft zijn aandelen in de holding, waarop ƒ 30.000 was gestort, verworven voor ƒ 30.000.

2.2. Medio 1996 rees het plan dat belanghebbende zich zou terugtrekken als directeur van de holding en zijn aandelen zou vervreemden. Blijkens het verslag van de algemene vergadering van aandeelhouders, gehouden op 30 september 1996, kreeg de directie machtiging de aandelen van belanghebbende te verwerven. Bij de besprekingen hieromtrent was de onder 1 genoemde E als adviseur betrokken.

2.3. Blijkens een faxbericht van 30 december 1996 bestond op die dag overeenstemming tussen belanghebbende en de holding over de verkoop van de aandelen van belanghebbende in de holding voor een bedrag van ƒ 420.400. Het faxbericht bevat de volgende passages:

2.4. Bij akte van 3 januari 1997 ten overstaan van notaris G heeft belanghebbende zijn aandelen geleverd aan K Holding B.V. voor een koopsom van ƒ 420.400; voor deze koopsom heeft belanghebbende kwijting gegeven. In deze akte is, conform een eveneens op 30 december 1996 gemaakte afspraak, een bepaling opgenomen ter verdeling van een eventueel te realiseren meerwaarde van de aandelen.

2.5. Met valutadatum 7 januari 1997 is het bedrag van ƒ 213.975,80 bijgeschreven op de bankrekening van H, een relatie van belanghebbende.

2.6. In zijn aangifte heeft belanghebbende terzake van de vervreemding van de aandelen K Holding B.V. aangegeven als winst uit aanmerkelijk belang:

3. Geschil

4. Standpunten van partijen en verklaringen ter zitting

4.2. Partijen hebben ter zitting nogmaals bevestigd dat de koopovereenkomst met betrekking tot de aandelen in 1996 is gesloten.

4.3. De gemachtigde heeft nog verklaard dat ultimo 1996 nog onzeker was hoe de betaling van de koopsom plaats zou vinden, met name gelet op de voorwaarden waaronder de vennootschap de koopsom schuldig zou blijven; dat de handtekeningen na 30 december 1996 op het faxbericht zijn gezet; dat belanghebbende geen compromissoire afdoening wenst maar een rechterlijk oordeel wil en inmiddels naar het tarief van 45% belasting heeft betaald.

4.4. De inspecteur heeft nog verklaard dat hij niet betwist dat de handtekeningen na 30 december 1996 op het faxbericht zijn gezet; dat redelijke wetsuitleg tot een lager tarief dan 45% kan leiden en dat hij met 25% goed kan leven.

5. Beoordeling van het geschil

5.1. Belanghebbende heeft getuigenbewijs aangeboden voor de stelling dat de koopovereenkomst met betrekking tot de aandelen van belanghebbende in de holding eerst op 3 januari 1997 ten kantore van de notaris is ondergetekend. Gelet op de hierna volgende overwegingen is de juistheid van deze stelling niet van belang en daarom zal het hof dit bewijsaanbod passeren.

5.2. Op basis van de in 1996 geldende wettelijke bepalingen valt het voordeel voortvloeiend uit de inkoop van de aandelen door K Holding B.V. aan te merken als inkomsten uit vermogen. Voor dergelijke inkomsten bepaalt artikel 33 van de Wet op de inkomstenbelasting 1964 (tekst 1996) wanneer zij als genoten kunnen worden aangemerkt.

5.3. Op basis van de in het faxbericht van 30 december 1996 neergelegde afspraken en de daaropvolgende effectuering in januari 1997 is er naar het oordeel van het hof geen sprake van enig genietingsmoment in 1996. In dit faxbericht afkomstig van M, een broer van belanghebbende en aan hem gericht, staat immers dat de transactie zal plaatsvinden op 3 januari 1997 en dat de verkoopopbrengst "na registratie van transactie" zal worden uitbetaald. Het hof leidt hieruit af dat belanghebbende per 30 december 1996 weliswaar een vordering had op de holding maar dat deze pas zou worden uitbetaald indien de aandelen zouden zijn geleverd en registratie van de transactie zou hebben plaatsgevonden. Niet in geschil is dat deze registratie, waarmee de broers kennelijk ook de levering van de aandelen bedoelen, eerst op 3 januari 1997 heeft plaatsgevonden. Naar het oordeel van het hof is te dezen sprake van een verkoop onder opschortende voorwaarde en is de voorwaarde niet vóór 3 januari 1997 vervuld. Dit betekent dat niet kan worden gezegd dat belanghebbende het voordeel in 1996 heeft genoten.

5.4. Het beroep van de inspecteur op een redelijke wetstoepassing kan er niet toe leiden dat het onderhavige voordeel in 1996 in de heffing wordt betrokken. Voor dit jaar betreft het geschil primair de uitleg van artikel 33 van de Wet en dat artikel is bij de door de inspecteur bedoelde wetswijziging (Wet van 13 december 1996, Stb. 652 tot herziening regime ter zake van winst uit aanmerkelijk belang, consumptieve rente en vermogensbelasting) niet gewijzigd. In de ontstaansgeschiedenis van genoemde wetswijziging (kamerstukken 24 761) is ook geen aanknopingspunt te vinden voor de door de inspecteur verdedigde opvatting.

5.5. Nu de winst behaald met de verkoop van de aandelen op basis van de in 1996 geldende wettelijke bepalingen is aan te merken als inkomsten uit vermogen, is er gelet op het bepaalde in artikel 39, eerste lid, van de Wet (tekst 1996) geen reden in 1996 enige winst uit aanmerkelijk belang te constateren.

6. Proceskosten

Het hof zal de inspecteur veroordelen in de proceskosten van belanghebbende en wel tot een bedrag van € 805, zijnde ½ (samenhang met zaak 00/01855) x 2,5 (aantal proceshandelingen) x € 322 x 2 (gewicht van de zaak).

7. Beslissing

De uitspraak is gedaan op 25 april 2002 door mrs. Onnes, Boersma en Goes, in tegenwoordigheid van drs. Plat als griffier. De beslissing is op die datum ter openbare zitting uitgesproken.

Het hof heeft geen bezwaar tegen afgifte door de griffier van een afschrift van de uitspraak in geanonimiseerde vorm.