Gerechtshof Amsterdam, 10-06-2003, AI1334, 02/03965

GERECHTSHOF TE AMSTERDAM

Eerste Meervoudige Belastingkamer

1.2. De aanslag is berekend naar een belastbaar bedrag van ƒ 1.961.796. Tevens is

ƒ 64.727 aan heffingsrente in rekening gebracht. Na bezwaar tegen de aanslag is deze bij de bestreden uitspraak gehandhaafd.

- a-straat x, x, x, x, x, x en x;

- b-straat x, x, x, x, x en x;

- c-straat x;

navolgende bedragen in rekening-courant aan belanghebbende schuldig gebleven: G

ƒ 480.000; I ƒ 240.000; en H ƒ 240.000.

"3. Fiscale balans

3.1 Onroerend goed te R

(…)

Standpunt belastingplichtige

In een brief van de adviseur van 1 maart 1999 worden vier grondslagen genoemd, waarop de prijs van f 960.000,- (…) is gebaseerd. Deze grondslagen zijn:

1. aandelenoverdracht

Totaal zijn er t/m 1993 300 aandelen aangekocht voor een prijs van f 2.000,- per stuk, totaal f 600.000,- (…).

De aandelen worden door de verkopende aandeelhouders verkocht aan willekeurige derden waardoor er sprake is van een zakelijk prijs. Voor de economische eigendomsoverdracht van het onroerend goed kan deze zakelijk bepaalde prijs van de aandelen als uitgangspunt genomen worden. (…).

2. berekening werkelijke waarde onroerende zaken op basis van de intrinsieke waarde van f 600.000,-. Voor onroerend goedvennootschappen dient volgens belastingplichti-ge in het algemeen te worden uitgegaan van de intrinsieke waarde. (…) Terugrekenend zou de waarde in het economisch verkeer van de onroerende zaken volgens belasting-plichtige berekend kunnen worden op f 1.027.142,-.

(…)

3. taxatierapporten

Volgens belastingplichtige is als waarde het gemiddelde van drie taxaties genomen:

Taxatie Makelaarskantoor J d.d. 19-11-1986 f 856.000,-

Taxatie K Makelaars d.d. 12-10-1988 f 600.000,-

Taxatie L Makelaardij d.d. 19-1-1989 f 1.350.000,-

f 2.806.000,- : 3 is f 935.333,-

4. exploitatiewaarde

De prijs van overdracht van het onroerend goed is volgens belastingplichtige tevens gebaseerd op de huuropbrengsten en kosten van het onroerend goed."

"De opstallen bestaan uit een theater, twee souterrains, kantoorruimten en verdere aanbehoren, en 13 afzonderlijke bovenwoningen.

(…)

Rekening houdende met de stand en ligging, bouwaard en konstruktie, de gebruiksmogelijkheden, de aan mij verstrekte gegevens, alsmede met alle overige van belang zijnde faktoren welke bij de waardebepaling van invloed zouden kunnen zijn, kent ondergetekende aan dit onroerend goed een waarde in het economisch verkeer toe per 5 februari 1993. in verhuurde staat van F 2.100.000,-"

"IV conclusie

1 a geschikt voor financiering/(…) ja X (…)

b toelichting

(…)

- De totale actuele onderhandse verkoopwaarde/beleggingswaarde van de commerciële ruimte en de appartementen bedraagt, mits geheel verhuurd f 1.695.000,--.

(…)

- Uit ons onderzoek is gebleken dat door de ouderdom van het complex en de daarvan het gevolg zijnde onderhoudsgevoeligheid de huidige, als voldoende gekwalificeerde onderhoudstoestand, van met name het dak, cv en electraleidingen, op termijn tot achterstallig onderhoud kan leiden."

"E B.V. e/o

de heer H e/o

mevrouw I e/o

mevrouw G

(…)

Mijne heren,

Het doet ons genoegen u een 5jarige lening te kunnen offreren groot:

-------- ƒ 850.000,-- (…)

ter financiering van het projekt a-straat x, x en x, c-straat x en x, b-straat x en x te R.

Opname:

In één bedrag, uiterlijk op 18 december 1992

(…)

Rente:

Met betrekking tot het rentepercentage bieden wij u de hierna genoemde opties aan.

(…)

Zekerheden:

(…)

- Een krediethypotheek, eerste in rang tot een bedrag van ƒ 850.000,-- in hoofdsom, te vermeerderen met 40% voor rente en kosten, op de onroerende zaken gelegen aan de a-straat x, x en x, c-straat x en x, b-straat x en x te R.

(…)

- hoofdelijke aansprakelijkheid van de (thans nog toekomstige) aandeelhouders:

- (…) G (…)

- (…) I (…)

- (…) H (…)"

"3. Fiscale balans

(…)

3.2 Rekening-courant aandeelhouders

Op 5 februari 1993 heeft belastingplichtige een hypothecaire lening gesloten van

f 850.000,- (…). Tevens werd op genoemde datum f 190.000,- in depot gestort door (…) F (…) Van het totaal beschikbare bedrag ad f 1.040.000,- is de oude hypothecaire lening en een bankkrediet afgelost. Tevens zijn er leningen verstrekt in verband met de aandelenoverdracht aan de drie nieuwe aandeelhouders, te weten (…) G f 300.000,-, (…) I f 150.000,- en (…) H f 150.000,-.

Op 5 februari 1993 vindt de economische eigendomsoverdracht van het onroerend goed plaats (…). De koopsom (…) wordt geheel schuldig gebleven en als vordering in rekening-courant geboekt (…).

Via een interne boeking nemen de drie aandeelhouders de hypotheekschulden per 1 januari 1995 over. De hypotheekrente komt vanaf genoemde datum ten laste van de aandeelhouders. Ten aanzien van de rekening-courantvorderingen zijn er geen leningsovereenkomsten opgesteld. Zekerheden voor de leningen zijn niet gesteld. Een aflossingsplan is niet aanwezig. In 1996 zijn de vorderingen afgelost, doordat de aandeelhouders het onroerend goed hebben verkocht. De jaarlijkse rentevergoeding over de vorderingen in rekening-courant bedraagt van 1993 tot en met 1995 6 procent over het gemiddelde saldo.

(…)

De stand van de rekening-courantvorderingen is als volgt:

stand (…)

mevrouw G

(…) (…) (…)

31-12-1993 f 805.547,- (…)

(…) (…) (…)

mevrouw I

31-12-1993 f 401.051,- (…)

(…) (…) (…)

de heer H

(…) (…) (…)

31-12-1993 f 400.967,- (…)

(…)

In het conceptrapport heb ik de rentevergoeding gecorrigeerd. Daarbij ben ik uitgegaan van een rentepercentage van 8,95 over de gehele vordering. (…) Het gemiddelde promessedisconto verhoogd met 2% wegens kosten en risico bedraagt 9,3%. Ik zal de rentevergoeding in 1993 voor de gehele vordering op 8,95% handhaven.

(…)

Hieronder volgt een overzicht van de rente over de vorderingen in rekening-courant over de jaren 1993 tot en met 1995:

(…)

Correctie:

1993 f 41.111,- niet aftrekbare bedragen/dividenduitkeringen

(…)

3.3 Vervangingsreserve

Op 5 februari 1993 is de boekwinst ad f 784.422,- inzake de overdracht van het economisch eigendom van het onroerend goed ondergebracht in een vervangings-reserve. Uit niets blijkt, dat aan het eind van het boekjaar 1993 een vervangings-voornemen bestond. (…) Tijdens het boekenonderzoek heb ik (…) gesproken over het bestaan van een vervangingsvoornemen. In een eerste reactie werd mij medegedeeld, dat er toch een pand was gekocht: d-straat x te Z. Dit pand (…) is op 27 december 1996 overgedragen aan de vennootschap.

(…)

4. Fiscale winstberekening

(…)

4.2 Accountantskosten

Nadat op 5 februari 1993 het economisch eigendom van het onroerend goed is overgedragen vinden er tot 27 december 1996 in feite geen activiteiten meer plaats bij belastingplichtige. (…) De accountantskosten hebben dan ook voornamelijk betrekking op de boeking van inkomsten en kosten van de aandeelhouders. De ten laste van de resultatenrekening gebrachte accountantskosten bedragen in

1993 f 4.000,-

(…)

Gezien de omvang van de werkzaamheden voor de vennootschap kan f 2.000,- per jaar als zakelijke kosten worden beschouwd."

"LENING MEVR. F

Saldo per 1 januari -/- 192.314

Diverse opnamen -/- 55.819

Huur --

Rente rekening courant

(t/m 5-2-93) -/- 1.282

Depot Mw. F i.v.m.

aandelenoverdracht

dd. 05-02-1993 380.000

130.585"

"3.5 Rekening-courant mevrouw F

Op 5 februari 1993 heeft (…) F haar aandelen verkocht (…). Bij de koopovereenkomst is bepaald dat na betaling van een gedeelte van de koopsom aan de verkoopster het resterende bedrag zal worden gestort op een bankrekening van belastingplichtige. Het geld wordt gebruikt om de rekening-courantvordering op mevrouw F af te lossen. Na aflossing van de rekening-courantschuld zal het resterende bedrag in maandelijkse termijnen van f 2.000,- aan mevrouw F worden uitbetaald. Het restant bedrag bedroeg op 5 februari 1993 ca. f 190.000,- Over dit bedrag wordt geen rente vergoed door belastingplichtige. In plaats daarvan is aan mevrouw F het persoonlijk recht toegekend het door haar bewoonde appartement a-straat x te R gratis te bewonen zolang zij wenst, welk recht van de zijde van de vennootschap niet kan worden opgezegd. Bij de economische eigendomsoverdracht van de panden op 5 februari 1993 is dit recht blijven bestaan."

"Betreft: BV E

(…)

Bij deze bevestig ik dat ik, dat ik vanaf 94 bezig geweest ben om vervangende investeringsalternatieven aan te dragen voor vermelde vennootschap.

Tevens bevestig ik, dat die pogingen, helaas, niet tot resultaat hebben mogen leiden."

"Betreft: Aanmaning voor het doen van aangifte vennootschapsbelasting 1993 voor E B.V. (…)

Hierbij willen wij u gaarne mededelen dat voor de vennootschapsbelasting 1993 verzoek om buitengewoon uitstel is ingediend op 30 januari 1995.

Het verzoek om buitengewoon uitstel is toegewezen op 21 februari 1995 door de (…) belastingdienst Ondernemingen U."

"U heeft op 30 januari 1995 een verzoek om buitengewoon uitstel ingediend voor het inleveren van 2 aangiften:

Ik verleen u het gevraagde uitstel. Aan dit uitstel verbind ik de volgende voorwaarde:

U moet de aangiftebiljetten volgens een vast schema en vóór een bepaalde datum inleveren. Het inleverschema is als bijlage 1 bij deze brief gevoegd."

Aangegeven belastbare winst -/- ƒ 5.737

meer opbrengst uit hoofde van de

vervreemding van de panden 1.140.000

meer rente op de vordering in rekening-

courant met de aandeelhouders 41.111

vrijval vervangingsreserve 784.422

minder accountantskosten 2.000

Vastgesteld belastbaar bedrag ƒ 1.961.796

1. Is de aanslag tijdig opgelegd?

Indien deze vraag bevestigend wordt beantwoord zijn de volgende vragen in geschil:

2. Is ter zake van de verkoop van de onroerende zaken een zakelijk prijs in aanmerking genomen?

3. Is een zakelijke rente in aanmerking genomen met betrekking tot de vordering in rekening-courant van belanghebbende op haar aandeelhouders?

4. Beschikte belanghebbende per ultimo 1993 over een vervangingsvoornemen als bedoeld in artikel 14 van de Wet op de inkomstenbelasting 1964 (hierna: de Wet IB 1964)?

5. Tot welk bedrag kunnen de aan belanghebbende in rekening gebrachte accountantskosten ten laste van haar winst komen?

niet bekend. Het door de inspecteur genoemde onderzoek van de Fiscale Inlichtingen- en

Opsporingsdienst (hierna: FIOD) had betrekking op gg, de echtgenoot van G, die in 1996 directeur van belanghebbende is geworden. In 1996 is er een vervangend pand verworven. In verband met de stijgingen van de prijzen van onroerende zaken was er slechts financiële ruimte voor aankoop van één pand. Op het moment dat tot de ABN AMRO-

Bank een aanvraag ter financiering van de koop van de onroerende zaken werd gericht, bestond er al wilsovereenstemming omtrent de verkoop van de aandelen in belanghebbende. G is op 17 december 1992 directeur geworden. Aan de bank is om een financiering gevraagd. Daarna heeft de bank intern een taxatie laten verrichten. De door de bank getaxeerde waarde is niet aan de kopers van de onroerende zaak medegedeeld. De tussen belanghebbende en haar aandeelhouders overeengekomen prijs van de onroerende zaken wordt ondersteund door de eerdere taxaties die in het controlerapport zijn vermeld, maar waar het vooral om gaat is dat de waarde van de onroerende zaken is bepaald in het kader van de koop van de aandelen in belanghebbende. H weet hoe de prijs van de aandelen is tot stand gekomen. Daarin fungeerde de waarde van de onroerende zaken als uitgangspunt. Deze waarde is in onderhandelingen bepaald. Met wie daarover is onderhandeld is niet bekend.

4.3. Ter zitting is door de inspecteur - kort samengevat en zakelijk weergegeven - nog het volgende toegevoegd. Met betrekking tot de jaren 1994 en 1996 kan ik geen stukken overleggen waaruit het verleende uitstel blijkt. Dat de kopers van de onroerende zaken niet met de door ABN AMRO-bank getaxeerde waarde bekend waren bestrijd ik. De aangifte vennootschapsbelasting 1994 zal ik nog toezenden. De belastbare winst over 1993 was negatief. Een zakelijke rente over de vordering in rekening-courant op de aandeelhouders zou

zijn geweest het promessedisconto plus twee. Het ligt op de weg van belanghebbende om per balansdatum het vervangingsvoornemen aannemelijk te maken. Belanghebbende bewijst dit vervangingsvoornemen met valselijk opgemaakte stukken. De hierop betrekking hebbende stukken heb ik niet bijgevoegd. Aan de door belanghebbende overgelegde brieven moet geen betekenis worden toegekend. Met betrekking tot het verschil tussen de taxatie van de onroerende zaken van ABN AMRO-bank en die van de Belastingdienst merk ik op dat dit verband kan houden met het tijdsverloop tussen die taxaties. Van de taxatie door ABN

AMRO-bank weet ik niet of die goed is. Van de taxatie door de Belastingdienst weet ik dat die voor ons geldend is. Daar varen wij blind op. Ik vermoed dat in het kader van deze taxatie de huuropbrengsten van de onroerende zaken contant zijn gemaakt.

5.1.2. Ingevolge artikel 11, derde lid, in samenhang met artikel 11, vierde lid, van de AWR vervalt de bevoegdheid tot het vaststellen van een aanslag vennootschapsbelasting door het verloop van drie jaren na afloop van het tijdvak waarover de belasting wordt geheven en wordt deze termijn verlengd met de duur van het uitstel dat is verleend voor het doen van

aangifte. Dit betekent dat de termijn voor het opleggen van de aanslag vennootschapsbelasting

1993 ten name van belanghebbende in beginsel op 31 december 1996 verliep. De aanslag is evenwel gedagtekend 31 december 1997. Nu niet is gesteld en ook overigens niet aannemelijk is geworden dat de aanslag is bekendgemaakt na 31 december 1997, en niet weersproken is dat het aangiftebiljet, indien geen uitstel zou zijn verleend, vóór 1 juni 1994 had moeten zijn ingediend, houdt het vorenstaande in dat de aanslag nog tijdig is opgelegd indien aannemelijk is te achten dat tot 1 juni 1995 uitstel is verleend en dit uitstel aan belanghebbende bekend is gemaakt.

5.2.3. Naar het oordeel van het Hof kan in beginsel ervan worden uitgegaan dat indien sprake is van een transactie tussen willekeurige derden, de in het kader van die transactie overeen-gekomen prijs als zakelijk is te beschouwen. Het onderhavige geschil betreft evenwel niet een transactie tussen willekeurige derden, maar tussen belanghebbende en haar aandeelhouders. Belanghebbende heeft gesteld dat de in het kader van deze transactie voor de door belanghebbende vervreemde economische eigendom overeengekomen prijs niettemin als een

tussen derden totstandgekomen prijs moet worden beschouwd, omdat de prijs gebaseerd is op dezelfde waarde van de onroerende zaken als waarvan is uitgegaan bij de vervreemding van de aandelen in belanghebbende aan G, I en H. Aangezien deze transactie tussen derden is totstandgekomen moet worden aangenomen dat de aan deze transactie ten grondslag liggende waarde van de onroerende zaken zakelijk is. Belanghebbende heeft de ter zake van de vervreemding van de aandelen in haar overeengekomen prijs gerelateerd aan een waarde van de onroerende zaken ter grootte van ƒ 1.027.142.

5.2.5. In een brief van een adviseur van belanghebbende van 1 maart 1999, als vermeld onder 2.6, is de prijs die ter zake van de verkoop van de onroerende zaken is overeengekomen, mede gebaseerd op een berekening van de werkelijke waarde op basis van de intrinsieke waarde van de aandelen in belanghebbende, diverse taxatierapporten en de exploitatiewaarde. Naar het oordeel van het Hof biedt deze onderbouwing onvoldoende grond aan de tussen belangheb-bende en haar aandeelhouders overeengekomen koopprijs. Het terugrekenen van de prijs die voor de aandelen is betaald naar een waarde in het economisch verkeer van de onroerende zaken lijdt aan de gebreken die, voor wat betreft de maatgevendheid van de prijs van de

aandelen, zijn vermeld onder 5.2.4. De onder 2.6 vermelde taxatierapporten dateren van tijdstippen die beduidend afwijken van het tijdstip waarop de onroerende zaken zijn verkocht, terwijl bovendien in het meest recente van die taxatierapporten een prijs is vermeld die sterk afwijkt van de tussen belanghebbende en haar aandeelhouders overeengekomen prijs. Ook hetgeen in de stukken is vermeld over de exploitatiewaarde van de onroerende zaken biedt onvoldoende steun voor stelling dat de overeengekomen prijs zakelijk is.

5.2.6. Dat de tussen belanghebbende en de kopers van de onroerende zaken overeengekomen prijs is gebaseerd op enige door hen of namens hen kort vóór de koop verrichte taxatie is niet gesteld en ook niet aannemelijk gemaakt. Op grond van de onder 2.7 en 2.8 vermelde taxaties van de Belastingdienst en ABN AMRO-bank acht het Hof het aannemelijk dat de waarde in het economische verkeer van de door belanghebbende vervreemde economische eigendom aanzienlijk afwijkt van de tussen belanghebbende en de kopers overeengekomen prijs van

ƒ 960.000 en meent het Hof dat de tussen belanghebbende en haar aandeelhouders overeen-gekomen prijs dan ook niet als zakelijk is te beschouwen. De overeengekomen prijs kan naar het oordeel van het Hof niet anders worden verklaard dan op grond van de omstandigheid dat sprake is van een transactie met aandeelhouders als zodanig.

5.2.8. Belanghebbende heeft gesteld dat de waarde in het economische verkeer van de vervreemde onroerende zaken niet kan worden gebaseerd op de taxatie van de Belasting-dienst, omdat daarin niet dan wel onvoldoende rekening is gehouden met de situatie van de onroerende zaken per 5 februari 1993. De inspecteur heeft deze stelling in de conclusie van dupliek gemotiveerd weersproken. Onder deze omstandigheid ziet het Hof geen reden om bij de vaststelling van de waarde in het economische verkeer aan hetzij de taxatie van de Belastingdienst, hetzij de taxatie van ABN AMRO-bank meer betekenis toe te kennen. Dat hierbij enige waardeverminderende invloed is toe te kennen aan de omstandigheid dat niet de volle eigendom is vervreemd, maar de economische eigendom van de onroerende zaken is niet gesteld en aannemelijk gemaakt. Dit leidt ertoe dat het Hof de waarde in het economische verkeer van de vervreemde onroerende zaken schattenderwijs bepaalt op het gemiddelde van de uitkomst van beide hiervoor vermelde taxaties. Hiervan uitgaande stelt het Hof de waarde in het economische verkeer van de door belanghebbende aan haar aandeelhouders vervreemde rechten vast op ƒ 1.897.500 (= { ƒ 2.100.000 + ƒ 1.695.000}:2). Dit betekent dat het verschil met de tussen belanghebbende en haar aandeelhouders overeengekomen prijs, te weten

ƒ 937.500 (ƒ 1.897.500 - ƒ 960.000) op onzakelijke gronden aan het vermogen van belang-hebbende is onttrokken. De door belanghebbende aangegeven fiscale winst dient derhalve met ƒ 937.500 te worden verhoogd.

5.3.3. Naar het oordeel van het Hof verklaart belanghebbende niet waarom zij ertoe is overgegaan aan haar aandeelhouders een lening van 6 percent te verstrekken, terwijl zij daarvoor, naar het Hof afleidt uit hetgeen is vermeld onder 5.3.1, extern middelen heeft moeten aantrekken tegen 8,95 percent. In plaats van het aflossen van een vóór de verkoop van

de onroerende zaken op belanghebbende rustende hypothecaire schuld van ƒ 330.447 met het bedrag dat ter zake van die verkoop aan haar verschuldigd werd, heeft belanghebbende de aflossing van de oude hypothecaire schuld gefinancierd met het opnemen van een hypothe-caire lening van ABN-AMRO-bank welke is aangevraagd in het kader van de koop van de onroerende zaken. De rente over de nieuwe hypothecaire lening was weliswaar lager dan die van de oude hypothecaire lening, maar die rente was tevens beduidend hoger dan de door de aandeelhouders verschuldigde rente. Door zelf de hypothecaire schuld op te nemen welke bestemd was voor de aankoop van de onroerende zaken en de koopprijs van die onroerende zaken te financieren tegen een rente die beduidend lager was dan de aan ABN-AMRO-Bank verschuldigde rente, heeft belanghebbende een verliesgevende activiteit verricht die zich niet anders laat verklaren dan uit het kennelijk daarbij aanwezige oogmerk haar aandeelhouders als zodanig te bevoordelen en daardoor belasting te ontgaan. Op deze grond kan het verschil tussen de door belanghebbende verschuldigde rente en de rente over de vorderingen op de aandeelhouders en voorzover deze vorderingen worden gefinancierd door het opnemen van de hypothecaire lening van ABN-AMRO-bank niet als een zakelijke last worden aanvaard.

5.3.4. Voorzover de vorderingen op de aandeelhouders van in totaal ƒ 1.607.565 per einde 1993 niet zijn te relateren aan de door belanghebbende bij ABN-AMRO-bank opgenomen schuld, rijst eveneens de vraag of door belanghebbende zakelijk is gehandeld door over deze vorderingen een rentevergoeding van 6 percent overeen te komen. Niet weersproken door belanghebbende is dat ter zake van de vorderingen in rekening-courant op de aandeelhouders geen overeenkomsten zijn opgesteld, geen zekerheden zijn verstrekt en dat geen aflossings-plan is opgesteld. Voorts leidt het Hof uit hetgeen hieromtrent door partijen is gesteld af dat tussen belanghebbende en haar aandeelhouders een vast rentepercentage van 6 percent is overeengekomen. Daarbij gaat het Hof ervan uit dat dit vaste rentepercentage bij

aanvang van de geldverstrekking in rekening-courant, althans in ieder geval in 1993, is over-eengekomen. Dit betekent dat de zakelijkheid van de rente die tussen de aandeelhouders en belanghebbende in aanmerking is genomen dient te worden beoordeeld naar de in 1993

5.3.5. Bij de beoordeling van wat als een zakelijke rente heeft te gelden met betrekking tot het niet aan de ABN-AMRO-bankschuld te relateren gedeelte van de vorderingen op de aandeel-houders, heeft belanghebbende gesteld dat zij niet mag worden vergeleken met een professio-nele kredietverlener. De inspecteur heeft in zijn conclusie van repliek gesteld dat moet worden aangesloten bij hetgeen tussen willekeurige derden wordt overeengekomen. Naar het oordeel van het Hof heeft belanghebbende in zoverre gelijk dat zij niet kan worden vergeleken met een professionele kredietverlener. Daar staat evenwel tegenover dat de onder 5.3.4 vermelde omstandigheden betreffende de lening aan de aandeelhouders, in het bijzonder wanneer deze voorwaarden worden vergeleken met de voorwaarden waaronder de ABN-AMRO-banklening is verstrekt, het vermoeden rechtvaardigen - en in zoverre de stelling van

de inspecteur bevestigen - dat de overeengekomen rente van 6 percent niet als zakelijk is te beschouwen. Hiervan uitgaande heeft de inspecteur de hoogte van een zakelijke vergoeding voor het niet aan de ABN-AMRO-bankschuld te relateren gedeelte van de vorderingen op de aandeelhouders in redelijkheid - zich daarbij mede baserend op het promessedisconto en een in aanmerking te nemen risico-opslag - kunnen bepalen op 8,95 percent voor 1993. Naar het oordeel van het Hof heeft het op de weg van belanghebbende gelegen aannemelijk te maken dat voor het jaar 1993 door een met belanghebbende vergelijkbare partij en onder voorwaarden die met die van de onderhavige vorderingen vergelijkbaar zijn, een rentever-goeding zou zijn overeengekomen die lager is dan 8.95 percent. Hierin acht het Hof belanghebbende niet geslaagd.

Aangegeven belastbare winst: -/- ƒ 5.737

meer opbrengst uit hoofde van de

verkoop van onroerende zaken 937.500

meer rente op vorderingen in

rekening-courant op de aandeelhouders 41.111

Vast te stellen belastbare winst ƒ 972.874

Vast te stellen belastbare winst ƒ 972.874

te verrekenen verliezen 18.434

Vast te stellen belastbaar bedrag ƒ 954.440

Het Hof

- verklaart het beroep gegrond,

- vernietigt de uitspraak op bezwaar,

- vermindert de aanslag tot een berekend naar een belastbaar bedrag van ƒ 954.440.

- gelast de Staat het betaalde griffierecht van € 218 aan belanghebbende te vergoeden,

- veroordeelt de inspecteur in de proceskosten van belanghebbende ten bedrage van € 1.610

en wijst de Staat aan dit bedrag aan belanghebbende te voldoen, en

- heropent het onderzoek over de omvang van de aan belanghebbende te vergoeden schade en

stelt belanghebbende in de gelegenheid hieromtrent binnen een maand na de verzenddatum

van deze uitspraak een schriftelijke conclusie in te dienen.

1. Het instellen van beroep in cassatie geschiedt door het indienen van een beroepschrift bij dit gerechtshof (zie voor het adres de begeleidende brief).

2. Bij dit beroepschrift wordt een afschrift van de bestreden uitspraak overgelegd.

3. Het beroepschrift wordt ondertekend en bevat ten minste:

a) de naam en het adres van de indiener;

b) de dagtekening;

c) een omschrijving van de uitspraak waartegen het beroep in cassatie is gericht;

d) de gronden van het beroep in cassatie.