Gerechtshof Amsterdam, 21-03-2013, CA2685, 11-00997 t-m 11-00999

uitspraak van de eerste meervoudige belastingkamer

op het hoger beroep van

tegen de uitspraak in de zaken met kenmerk AWB 10/926, AWB 10/979 en AWB 10/980 van de rechtbank Amsterdam (hierna: de rechtbank) van 8 november 2011 in de gedingen tussen

belanghebbende,

en

de heffingsambtenaar van de gemeente Amsterdam, de heffingsambtenaar.

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. Aan belanghebbende zijn met dagtekening 30 september 2009 aanslagen in de roerende- ruimtenbelasting opgelegd voor de jaren 2007, 2008 en 2009.

1.2. Na daartegen gemaakt bezwaar heeft de heffingsambtenaar bij uitspraken op bezwaar van 23 februari 2010 de aanslagen gehandhaafd. Belanghebbende heeft hiertegen op 2 april 2010 beroep ingesteld bij de rechtbank. Op 26 juli 2011 heeft belanghebbende het beroep ingetrokken en de rechtbank verzocht de heffingsambtenaar in de kosten te veroordelen.

1.3. Bij uitspraak van 8 november 2011, verzonden op 14 november 2011, heeft de rechtbank het door belanghebbende gedane verzoek afgewezen. Het hiertegen ingestelde hoger beroep is bij het Hof ingekomen op 23 december 2011. De heffingsambtenaar heeft een verweerschrift ingediend.

1.4. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 10 januari 2013 door de vijfde enkelvoudige kamer. De enkelvoudige kamer heeft het onderzoek gesloten en de zaak verwezen naar de eerste meervoudige kamer. Van het verhandelde ter zitting is een proces-verbaal opgemaakt dat met deze uitspraak wordt meegezonden.

2. Feiten

2.1. Nu de uitspraak van de rechtbank geen afzonderlijke vaststelling van de feiten bevat, stelt het Hof de feiten als volgt vast:

2.2. Bij brief van 31 oktober 2009 heeft belanghebbende bezwaar ingediend tegen de onder 1.1 bedoelde aanslagen.

2.3. Nadat de heffingsambtenaar bij uitspraken op bezwaar de aanslagen heeft gehandhaafd, heeft de gemachtigde op 2 april 2010 beroep ingesteld. Op de bij het beroepschrift gevoegde machtiging staan onder meer de naam van de gemachtigde, de aanduiding ‘(Juridisch) Advies, […]’, een bezoekadres, een BTW-nummer en een nummer van de Kamer van Koophandel vermeld.

2.4. Op 26 juli 2011 heeft de gemachtigde namens belanghebbende het beroep ingetrokken en de rechtbank verzocht de heffingsambtenaar in de kosten voor de bezwaar- en de beroepsprocedure te veroordelen. De gemachtigde heeft bij brief van 4 augustus 2011 het formulier proceskosten aan de rechtbank gezonden. In dit formulier is de vraag: ‘Kosten van door een derde beroepsmatig verleende bijstand’ met ‘Ja’ beantwoord.

2.6. Bij het hoger beroepschrift is een bezwaarschrift van 31 maart 2010 gevoegd, ingediend door de gemachtigde, dat is gericht tegen ‘de gecombineerde aanslagen roerende ruimtebelasting 2010’.

3. Geschil

In geschil is of de rechtbank het verzoek van belanghebbende om een vergoeding van de kosten in de bezwaar- en beroepsfase terecht heeft afgewezen.

4. Het oordeel van de rechtbank

5. Beoordeling in hoger beroep

5.1. Het Hof komt tot een ander oordeel dan de rechtbank. Gelet op de toelichting bij het Besluit proceskosten bestuursrecht (Stb. 1993, 763, blz. 6) moet worden aangenomen dat voor het beroepsmatige karakter voldoende is dat het verlenen van rechtsbijstand een vast onderdeel vormt van een duurzame, op het vergaren van inkomsten gerichte taakuitoefening. In het onderhavige geval laten de stukken van het geding, het verhandelde ter zitting en hetgeen het Hof ambtshalve bekend is uit eerder door de gemachtigde bij het Hof gevoerde procedures, geen andere slotsom toe dan dat de gemachtigde regelmatig onder de naam ‘Juridisch Advies […]’ tegen vergoeding namens zijn cliënten bezwaar- en beroepsprocedures voert over belastingaanslagen. In de toelichting bij het Besluit wordt weliswaar opgemerkt dat personen zonder enige juridische scholing niet geacht kunnen worden beroepsmatig rechtsbijstand te verlenen, maar de inhoud van de processtukken die door de gemachtigde zijn ingediend laat geen andere slotsom toe dan dat hij enige relevante juridische scholing heeft gehad (vergelijk ook Hoge Raad 16 november 2012, 11/02517, LJN BY2770). Het Hof is daarom van oordeel dat de gemachtigde ook in deze procedure beroepsmatig rechtsbijstand heeft verleend als bedoeld in het Besluit proceskosten bestuursrecht (hierna: het Besluit).

5.2. Het Hof is van oordeel dat voor een vergoeding van kosten in de bezwaarfase geen grond bestaat omdat belanghebbende het bezwaar zelf heeft ingediend en niet is gesteld of gebleken dat overige kosten zijn gemaakt die voor vergoeding in aanmerking komen. Het bezwaarschrift dat door de gemachtigde in hoger beroep is ingebracht heeft betrekking op een aanslag over het jaar 2010 en kan daarom in deze procedure, die uitsluitend betrekking heeft op de jaren 2007, 2008 en 2009, niet leiden tot vergoeding van kosten voor rechtsbijstand in de bezwaarfase,

5.3. Uit het onder 5.1 overwogene volgt dat belanghebbende recht heeft op vergoeding van de kosten van het beroep bij de rechtbank. De voor vergoeding in aanmerking komende kosten zijn opgenomen in artikel 1 van het Besluit. Voor het onderhavige geval zijn dat de in onderdeel a vermelde kosten van door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand. Ingevolge artikel 2, eerste lid, aanhef en onderdeel a, van het Besluit stelt het Hof het bedrag van deze kosten overeenkomstig het in de bijlage bij het Besluit opgenomen tarief op 1 punt (beroepschrift) x € 437 x 1 (wegingsfactor) x 1 (minder dan 4 samenhangende zaken) = € 437.

6. Kosten

7. Beslissing

De uitspraak is gedaan door mrs. J.P.A. Boersma, voorzitter, A.P.M. van Rijn en J.P. Kruimel, leden van de belastingkamer, in tegenwoordigheid van mr. J. Couperus, als griffier. De beslissing is op 21 maart 2013 in het openbaar uitgesproken.