Gerechtshof Amsterdam, 02-10-2014, ECLI:NL:GHAMS:2014:4223, 13/00802

De rechtbank heeft het beroep gegrond verklaard en daarbij het volgende overwogen (waarbij belanghebbende is aangeduid als eiser en de inspecteur als verweerder):

2. In geschil is het antwoord op de vraag of eiser nog andere inkomsten heeft genoten dan welke hij in zijn aangiftebiljet heeft vermeld.

3. Volgens verweerder heeft eiser in 2007 de volgende inkomsten genoten welke hij in zijn aangiftebiljet niet heeft aangegeven: [Hof zie tabel onder 2.5]

Verweerder heeft zich hierbij gebaseerd op door de betreffende vermeende inhoudingsplichtigen dan wel opdrachtgever verstrekte gegevens. De door verweerder bij het inkomen van eiser in aanmerking genomen inkomsten welke eiser zou hebben ontvangen van de heer [naam 1] worden in beroep door eiser niet meer betwist. De door verweerder verder nog gestelde inkomsten van eiser voor zijn werkzaamheden in 2007 voor [naam 9] B.V . zijn in deze zaak niet in geschil.

4. De rechtbank heeft één dag voor de zitting van verweerder een faxbericht met daarin een aanvulling op het verweerschrift ontvangen. In dit stuk van één pagina voert verweerder onder meer aan dat gelet op het bepaalde in artikel 27e van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (hierna: Awr) eiser, nu hij de vereiste aangifte niet heeft gedaan, dient aan te tonen dat en in hoeverre de uitspraak op bezwaar onjuist is.

5. De rechtbank merkt over het indienen van dit stuk en het daarin gestelde het volgende op. Aan verweerder kan worden toegegeven dat uit artikel 27e van de Awr, en derhalve direct uit de wet, volgt dat wanneer een belastingplichtige de vereiste aangifte niet heeft gedaan, het beroep ongegrond dient te worden verklaard tenzij is gebleken dat en in hoeverre de uitspraak op bezwaar onjuist is. Verweerder heeft de fax één dag voor de zitting ingediend bij de rechtbank en daarnaast naar de gemachtigde van eiser verzonden. De rechtbank heeft de door haar ontvangen fax diezelfde dag eveneens naar de gemachtigde van eiser gestuurd. Niet valt uit te sluiten dat de gemachtigde dit stuk niet heeft ontvangen, zodat hij hierop ook niet heeft kunnen reageren. Dit geldt te meer nu eiser noch zijn gemachtigde ter zitting is verschenen. Hieraan doet niet af dat, naar verweerder heeft verklaard, volgens het faxrapport de door hem gestuurde fax op het kantoor van de gemachtigde is ontvangen op de dag voor de zitting. Gelet op de ingrijpende gevolgen die de toepassing van artikel 27e van de Awr op de procespositie van eiser heeft, en nu niet zonder meer kan worden vastgesteld of de gemachtigde van eiser kennis heeft genomen van het stuk van verweerder, is het naar het oordeel van de rechtbank in strijd met de goede procesorde om toepassing te geven aan de gestelde omkering en verzwaring van de bewijslast. Eiser is immers niet in de gelegenheid gesteld hierop te reageren. De rechtbank zal dan ook bij de beoordeling van het geschil geen toepassing geven aan artikel 27e van de Awr (zie ook het arrest van de Hoge Raad van 10 november 2006, nr. 42 563, ECLI:NL:HR:2006:AZ1836).

6. Eiser stelt dat hij de door verweerder bij het opleggen van de aanslag gecorrigeerde inkomsten niet heeft genoten. Hij vreest dat zijn burgerservicenummer (BSN) door derden is misbruikt.

[naam 7] B.V .

7. Verweerder heeft hierover het volgende aangevoerd. Uit de door [naam 7] B.V. (hierna: [naam 7] ) toegezonden gegevens is gebleken dat eiser per 28 juni 2007 bij haar in dienst is getreden. Kopieën van het paspoort, de giropas, het verblijfsdocument en het rijbewijs van eiser bevinden zich in de administratie van [naam 7] . [naam 7] heeft in 2007 in totaal netto € 4.377,37 aan loon overgemaakt op bankrekening [nummer 5] , welke rekening op naam van eiser staat. Uit de verklaring van 21 juni 2011 van de heer B. [naam 3] , directeur van [accountantskantoor] , blijkt dat eiser in de periode 28 juni 2007 tot 4 november 2007 voor [naam 7] heeft gewerkt en voor deze werkzaamheden loon heeft ontvangen, per bank en per kas. Eiser heeft de hieruit genoten inkomsten niet vermeld in zijn aangifte. Er hebben diverse stortingen op de eigen rekening van eiser plaatsgevonden, namelijk op 2 mei 2007, 15 mei 2007, 4 juni 2007, 25 juni 2007, 23 juli 2007 en 5 november 2007, voor in totaal € 2.020. [Cursivering alinea hierboven door Hof]

Eiser heeft hiertegenover naar voren gebracht dat de genoemde verklaring van [naam 3] zeer ongeloofwaardig is en voert verder aan dat hij in de periodes 9, 10 en 11 niet heeft gewerkt en ook geen loon heeft ontvangen van [naam 7] . Het is vreemd dat [naam 7] zonder reden in de periodes 7 en 8 zijn loon per bank zou hebben uitbetaald en vervolgens in de periode 9, 10 en 11 het loon contant zou hebben uitbetaald. [naam 7] heeft bovendien geen enkel bewijs geleverd waaruit zou blijken dat eiser daadwerkelijk het “loon” zou hebben ontvangen, aldus nog steeds eiser.

8. Eiser heeft de ontvangst van de van [naam 7] ontvangen bedragen van € 591,93 op 23 juli 2007 en € 778,91 op 15 augustus 2007 niet weersproken. Gelet op al hetgeen verweerder heeft aangevoerd, acht de rechtbank hetgeen eiser, niet inhoudelijk onderbouwd, naar voren heeft gebracht onvoldoende om aannemelijk te achten dat eiser de het door verweerder genoemde bedrag van [naam 7] niet zou hebben genoten. Verweerder heeft dan ook terecht het bedrag van € 5.125 (bruto) tot het inkomen uit werk en woning van eiser gerekend. Dat [naam 7] op een gegeven moment aan eiser contante betalingen ten titel van loon heeft gedaan in plaats van betalingen middels bankoverschrijvingen, maakt het voorgaande niet anders.

[naam 8] B.V .

9. Eiser stelt dat hij in 2007 niet heeft gewerkt als freelance krantenbezorger en dat hij hier pas in 2008 is mee begonnen. Eiser stelt dat hij zijn bankrekeningnummer ter beschikking heeft gesteld aan een vriend, zodat de vergoedingen voor de door deze vriend te verrichten werkzaamheden in 2007 aan deze vriend uitbetaald zouden kunnen worden. Verder is het volgens eiser algemeen bekend dat de krantbezorging van [naam 8] B.V. (hierna: [naam 8] ) tot 2010 werd gedaan door meestal malafide ‘derde bedrijfjes’. Deze bedrijfjes maakten voor de bezorging gebruik van illegale arbeid en gebruikten daarvoor documenten van derden. Hierover zijn heel veel uitspraken gedaan waaruit blijkt dat [naam 8] in dat kader veel valt te verwijten, aldus nog steeds eiser. Eiser is hier naar eigen zeggen slachtoffer van geworden.

10. [naam 8] heeft verweerder onder meer de volgende gegevens gezonden en informatie verstrekt:

- een jaaroverzicht 2007 over de periode 1 januari 2007 tot en met 15 juli 2007 op naam van eiser, maar met BSN [nummer 2] , voor een bedrag van € 8.257;

- een jaaroverzicht 2007 vanaf 16 juli 2007 op naam van eiser, maar met BSN [nummer 2] voor een bedrag van € 7.675. Dit bedrag is door eiser niet in zijn aangifte vermeld en is evenmin in de definitieve aanslag begrepen;

- BSN [nummer 2] is door eiser aan [naam 8] doorgegeven. Na een melding van de Belastingdienst, als gevolg van een naam-nummercontrole, heeft [naam 8] eiser verzocht het juiste BSN te verstrekken;

- een betalingsoverzicht vanaf 16 juli 2007 tot en met 12 augustus 2007 op naam van eiser, inhoudende dat een bedrag van € 1.088,60 zal worden overgemaakt naar rekeningnummer [nummer 3] . Dit banknummer staat op naam van eiser;

- een kopie van de bankpas van de ABN-AMRO Bank ten name van [belanghebbende] ;

- een kopie van de verblijfsvergunning van eiser, geldig tot 28 juni 2011;

- een kopie van het verblijfsdocument van eiser, geldig tot 18 oktober 2006;

- een formulier “wijziging gegevens” op 29 september 2006. De wijziging betreft het woonadres en een nummerwijziging van de betaalrekening van eiser van [nummer 5] in [nummer 4] .

11. Met hetgeen verweerder heeft aangevoerd en overgelegd, heeft hij naar het oordeel van de rechtbank aangetoond dat de bijtelling van € 8.257 aan looninkomsten afkomstig van [naam 8] terecht heeft plaatsgevonden. Eiser heeft geen gegevens overgelegd waaruit blijkt dat deze verstrekte gegevens onjuist zouden zijn. De stelling dat eiser zijn rekeningnummer aan een vriend heeft verstrekt en de stelling dat het van algemene bekendheid is dat de krantbezorging van [naam 8] tot 2010 werd gedaan door malafide derde bedrijfjes, en dat gebruik gemaakt werd van illegale arbeid en van documenten van derden, heeft eiser niet onderbouwd, zodat de rechtbank deze stellingen verwerpt. Dat eiser aanvankelijk het BSN van kennelijk een andere persoon aan [naam 8] heeft opgegeven, verhindert niet dat de op basis hiervan gedane betalingen zijn bijgeschreven op de bankrekening van eiser zodat, nu eiser hierover verder niets heeft aangevoerd, ervan moet worden uitgegaan dat eiser deze inkomsten heeft genoten.

Verweerder heeft overigens het hiervoor genoemde, van [naam 8] ontvangen bedrag van € 7.675 niet meegenomen bij de vaststelling van het hier in geschil zijnde inkomen. Voorts heeft hij de door eiser genoten inkomsten van [naam 8] ten onrechte niet meegenomen bij de berekening van de niet-aftrekbare drempel van de buitengewone uitgaven van eiser waardoor aan eiser een te hoge persoonsgebonden aftrek is toegekend.

12. Het voorgaande leidt de rechtbank tot het oordeel dat, gelet op al hetgeen verweerder naar voren heeft gebracht, niet kan worden gezegd dat verweerder het inkomen uit werk en woning van eiser te hoog heeft vastgesteld. Eiser heeft hetgeen hij hiertegen naar voren heeft gebracht, niet dan wel onvoldoende onderbouwd. Niet is komen vast te staan dat er misbruik is gemaakt van eisers BSN, noch dat eiser bij de politie aangifte heeft gedaan van misbruik van zijn persoonsgegevens.

13. Gelet op het voorgaande falen de grieven van eiser met betrekking tot de aanslag.

14. Eiser heeft geen gronden aangevoerd met betrekking tot de beschikking heffingsrente. Omdat de beroepsgronden tegen de belastingaanslag geen doel treffen, deelt de beschikking heffingsrente het lot van de aanslag.

15. Omdat eiser de aangifte IB/PVV 2007 niet tijdig heeft ingediend, is hem een verzuimboete van € 113 opgelegd. Het gaat hier om een eerste verzuim. Verweerder heeft in een brief van 6 juli 2010 aangegeven dat de boete moet worden verminderd van € 113 tot € 22. Eiser heeft de oplegging van de boete noch de hoogte ervan betwist. De rechtbank acht de hoogte van de boete (€ 22), gelet op de overtreding, passend en geboden. Nu verweerder heeft aangegeven dat genoemde vermindering nog niet heeft plaatsgevonden, heeft de rechtbank de boete alsnog verminderd. In verband hiermee is het beroep gegrond verklaard.

[…].