Home

Gerechtshof Amsterdam, 18-12-2014, ECLI:NL:GHAMS:2014:5771, 14.00068

Gerechtshof Amsterdam, 18-12-2014, ECLI:NL:GHAMS:2014:5771, 14.00068

Gegevens

Instantie
Gerechtshof Amsterdam
Datum uitspraak
18 december 2014
Datum publicatie
14 januari 2015
ECLI
ECLI:NL:GHAMS:2014:5771
Formele relaties
Zaaknummer
14.00068
Relevante informatie
Algemene wet inzake rijksbelastingen [Tekst geldig vanaf 01-01-2024 tot 01-01-2025] art. 27e

Inhoudsindicatie

KB-Luxverwijzingsopdracht is beperkt tot de eliminatie van de factor 1,5

Uitspraak

Derde Meervoudige Belastingkamer

UITSPRAAK

op het beroep – na verwijzing door de Hoge Raad der Nederlanden – van de erfgenamen van[X], gewoond hebbende te [P], belanghebbenden,

tegen

uitspraken van de Inspecteur van de Belastingdienst Amsterdam, de inspecteur.

1 Loop van het geding

1.1.

Van [X] is op 29 juli 2004 ter griffie van het Gerechtshof te ’s-Gravenhage een beroepschrift ingekomen, ingediend door drs. K.D.J.N. Leget (Leget & Co belastingadviseurs) te Oss als zijn gemachtigde (hierna: de gemachtigde). Het beroep is bij dat gerechtshof ingeschreven onder kenmerk 04/02446.

1.2.

Het beroep heeft betrekking op uitspraken op bezwaar inzake:

( a) - aan [X] opgelegde navorderingsaanslagen

* in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen voor de jaren 1990 tot en met 2000,

* in de vermogensbelasting voor de jaren 1991 tot en met 2000.

( b) - de in de navorderingsaanslagen IB/PV voor de jaren 1990 tot en met 1997 en VB voor de jaren 1991 tot en met 1998 begrepen verhogingen en

( c) - de besluiten van deze verhogingen geen kwijtschelding te verlenen,

( d) - de boetebeschikkingen ter zake van de overige navorderingsaanslagen,

( e) - de heffingsrentebeschikkingen ter zake van alle voornoemde navorderingsaanslagen.

1.3.

Het Gerechtshof te ’s-Gravenhage heeft in zijn uitspraak van 8 juni 2012 - naar het Hof begrijpt - het beroep gegrond verklaard voor zover het ziet op de onderdelen b, c en d zoals hiervoor vermeld onder 1.2, de uitspraken op bezwaar die betrekking hebben op een verhoging of boete vernietigd, de hiervoor onder 1.2.b genoemde navorderingsaanslagen verminderd met de daarin begrepen verhogingen, de boetebeschikkingen en de kwijtscheldingsbesluiten vernietigd en het beroep voor het overige ongegrond verklaard.

1.4.

Het tegen deze uitspraak ingestelde beroep in cassatie is bij arrest van de Hoge Raad van 24 januari 2014 onder nummer 12/03501, ECLI:NL:HR:2014:90, gegrond verklaard, waarbij - voor zover thans van belang - de in cassatie bestreden uitspraak is vernietigd voor wat betreft de ongegrondverklaring van de (onder 1.2.a omschreven) navorderingsaanslagen en de (onder 1.2.e omschreven) heffingsrentebeschikkingen, en de behandeling van het beroep is verwezen naar het Gerechtshof te Amsterdam, alwaar dit beroep is ingeschreven onder kenmerk 14/00068.

1.5.

Partijen zijn door de griffier van het Hof bij brief van 4 februari 2014 in de gelegenheid gesteld een schriftelijke reactie op het arrest in te dienen. De inspecteur heeft van deze gelegenheid gebruik gemaakt bij brief van 20 februari 2014 en de gemachtigde bij brief van 6 maart 2014. Afschriften van deze brieven zijn aan de wederpartij gezonden.

1.6.

Bij brief van 13 oktober 2014 heeft de inspecteur een pleitnota met bijlagen ingezonden. Een afschrift hiervan is aan de gemachtigde gezonden. De gemachtigde heeft een pleitnota ingezonden bij brief van 23 oktober 2014. Een afschrift hiervan is naar de inspecteur gezonden.

1.7.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 29 oktober 2014. Van het verhandelde ter zitting is een proces-verbaal opgemaakt dat met deze uitspraak wordt meegezonden.

2 Geschil na verwijzing

2.1.

De Hoge Raad heeft in voormeld arrest van 21 januari 2014, voor zover van belang voor het geding na verwijzing, het volgende overwogen:

2.1.1.

De bestreden navorderingsaanslagen en beschikkingen inzake heffingsrente houden verband met het zogenoemde Rekeningenproject. Voor het Hof was onder meer in geschil of de berekening van de navorderingsaanslagen op basis van het in dat kader gebruikte model onredelijk is. Het Hof heeft deze vraag, met inachtneming van de inconsistentie in de modelmatige berekening, ontkennend beantwoord. Verder heeft het Hof in dat verband geoordeeld dat hetgeen belanghebbenden over de aanpak door de Inspecteur hebben aangevoerd niet meebrengt dat de uitkomst van de schatting onredelijk is. Hiertegen richt zich de eerste klacht.

2.1.2.

Het Hof heeft bij zijn oordeel enkel verwezen naar de inconsistentie in de modelmatige berekening die ontstaat door toepassing van zowel de 95%-norm als de factor 1,5, zonder zich daarbij nader over die inconsistentie uit te laten. Aldus is ’s Hofs oordeel dat de uitkomst van de schatting niet onredelijk is ook voor zover deze uitgaat van een factor 1,5 onbegrijpelijk (vgl. HR 30 maart 2012, nr. 11/02222, ECLI:NL:HR:2012:BW0188, BNB 2012/158). Hetgeen in dat arrest hieromtrent is overwogen, heeft het Hof miskend. De klacht slaagt derhalve.

2.2.

Uit de gegrondbevinding van de eerste klacht volgt dat de derde klacht, inzake de vraag of belanghebbenden recht hebben op vergoeding van kosten in verband met de behandeling van het bezwaar, thans geen behandeling behoeft.

2.3.

De overige klachten kunnen niet tot cassatie leiden. Dit behoeft, gezien artikel 81, lid 1, van de Wet op de rechterlijke organisatie, geen nadere motivering, nu die klachten niet nopen tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.

2.2.

Ter zitting heeft de gemachtigde zijn klacht over de kosten van bezwaar ingetrokken, zodat na verwijzing nog slechts in geschil is de aan de navorderingsaanslagen ten grondslag liggende schatting.

3 Feiten

3.1.

De inspecteur heeft bij brief van 20 februari 2014 spreadsheets ingezonden, waarop de aan[X]opgelegde navorderingsaanslagen opnieuw zijn berekend. In deze herrekening is de aanvankelijk (bij de redelijke schatting) toegepaste factor 1,5 geëlimineerd. Op deze spreadsheets is

de navolgende herrekening van de navorderingsaanslagen vermeld:

Inkomstenbelasting

jaar

1990

1991

1992

1993

1994

1995

1996

1997

1998

1999

2000

vastgesteld inkomen

106.085

52.606

32.284

52.866

66.362

58.799

51.408

58.804

67.568

95.776

126.092

correcties

29.421

27.368

27.221

26.987

19.565

20.651

23.965

25.667

24.141

35.523

32.824

belastbare inkomens

navorderingsaanslagen

135.506

79.974

59.505

79.853

85.927

79.450

75.373

84.471

91.709

131.299

158.916

belastingbedragen

navorderingsaanslagen

17.652

13.684

11.789

13.493

9.782

10.325

11.867

12.833

12.071

19.365

19.695

Vermogensbelasting

jaar

1991

1992

1993

1994

1995

1996

1997

1998

1999

2000

vastgesteld vermogen

0

0

0

0

0

0

0

0

0

0

gecorrigeerd vermogen

398.000

392.000

377.000

396.000

376.000

379.000

425.000

513.000

566.000

458.000

belastingvrij bedrag

92.000

95.000

99.000

107.000

127.000

130.000

132.000

193.000

197.000

200.000

belastingbedrag navorderingsaanslag

2.448

2.376

2.224

2.312

1.992

1.992

2.344

2.240

2.583

1.806

3.2.1.

Het gerechtshof ’s-Gravenhage heeft aan het slot van de zitting van het gerechtshof van 4 februari 2011 (blijkens het proces-verbaal daarvan) het onderzoek gesloten. Na sluiting van het onderzoek hebben partijen getracht overeenstemming te bereiken over de afwikkeling van het beroep, in verband waarmee het gerechtshof de zaak enige tijd heeft aangehouden. Partijen hebben uiteindelijk geen compromis bereikt. Tot de correspondentie hierover van partijen met het gerechtshof behoort een brief van de gemachtigde van 24 maart 2011 aan de griffier van het gerechtshof waarin onder andere het volgende wordt medegedeeld:

“Ik beschik inmiddels over alle originele bankstukken en ben bezig met het vervaardigen van een uittreksel daarvan, ten behoeve van de inspecteur. (…) Van de brief met de daarbij behorende bijlagen, welke ik aan de Inspecteur ga toezenden, zal ik eveneens aan uw griffie een afschrift doen toekomen.

Derhalve zou ik u willen verzoeken om de in uw brief vermelde termijn van 28 maart te willen verlengen tot 10 april a.s.”

3.2.2.

Bij brief (met bijlagen) van 25 maart 2011 heeft de gemachtigde – voor zover hier relevant – het volgende aan de griffier bericht:

“Gelieve als bijlage bij dit schrijven aan te treffen een duplicaat van de brief die ik heden liet uitgaan aan de Inspecteur met alle daarbij behorende bijlagen. (…) Het lijkt mij een pragmatische oplossing dat wij thans wachten tot dat de Inspecteur zijn werk heeft verricht alvorens dat nadere acties in deze zaak worden ondernomen.”

Als bijlage bij deze brief zijn kopieën gevoegd van bankafschriften van de Kredietbank Luxembourg, alsmede een begeleidende brief van de gemachtigde aan de inspecteur van 24 maart 2011.

3.2.3.

De gemachtigde heeft bij zijn schrijven van 6 maart 2014 gegevens gevoegd van door[X]gehouden rekeningen bij de Kredietbank te Luxemburg. Deze gegevens waren eveneens - na de sluiting van het onderzoek - aan het gerechtshof Den Haag gezonden, zoals hiervoor vermeld onder 3.2.2.

4 Beoordeling van het geschil

5 Kosten

6 Vergoeding van immateriële schade

7 Beslissing