Gerechtshof Amsterdam, 11-01-2024, ECLI:NL:GHAMS:2024:1176, 23/219 tot en met 23/227

2.1.

De rechtbank heeft de volgende feiten vastgesteld (belanghebbende wordt aangeduid als ‘eiseres’ en de inspecteur als ‘verweerder’):

1. Eiseres is sinds 11 december 2000 gehuwd met [A] (A).

2. A had in de onderliggende jaren tot december 2014, middels een 100%-belang in [B] B.V., 50% van de aandelen in [C] B.V. ( [C] ) in bezit. De andere 50% van de aandelen in [C] werd gehouden door [D] B.V. (Hof: [D] B.V.), een vennootschap waarvan de heer [V] (V) enig aandeelhouder was.

3. [C] is opgericht op 6 februari 1998 en drijft een onderneming die werkzaam is in de luchtvracht.

4. Eiseres is gerechtigd tot, in ieder geval, twee (Zwitserse) bankrekeningen:

UBS-rekening nr. [#1] en UBS-rekening nr. [#2] . De bankrekening met nummer [#1] is geopend op 29 september 2000 en de bankrekening met nummer [#2] is geopend op 21 februari 2001. Beide bankrekeningen staan op naam van eiseres en A. Daarnaast is A betrokken bij een Zwitserse bankrekening, aangehouden bij de UBS, met het rekeningnummer [#3] . Dit is een coderekening die is geopend op 29 december 1999 en waarvan A de rekeninghouder is.

5. Omtrent de herkomst van het vermogen op de bankrekening die is aangehouden bij de UBS met het nummer [#2] verklaart eiseres dat het onder meer gespaard vermogen, geërfd vermogen van haar vader en gelden verkregen uit de opbrengst van een eerdere woning betreft. Daarnaast verklaart eiseres dat de opgenomen gelden consumptief zijn besteed, onder meer aan (de aankoop van) de tweede woning in Zwitserland.

6. Vanaf de UBS-rekening met nummer [#3] zijn in de jaren 2003 tot en met 2013 de volgende saldi van bedragen overgeboekt naar de rekening met nummer [#2] :

7. Met dagtekening 9 oktober 2015 hebben eiseres en A aan verweerder een brief gestuurd met daarin een beroep op de zogenoemde inkeerregeling. In de brief werd melding gemaakt van een aangehouden tegoed op de bankrekening [#2] . Volgens opgave van eiseres en A is op basis van “een voorlopige inschatting” het maximale saldo op de bankrekening ongeveer € 835.000 geweest.

8. Ter zake van de stortingen van de bankrekening met nummer [#3] op de rekening met nummer [#2] heeft eiseres verklaard dat uit de bankafschriften is af te leiden dat de betalingen die zijn ontvangen op de bankrekening met nummer [#3] afkomstig zijn van [C] . Deze betalingen zijn ten laste gebracht van het fiscale resultaat van [C] . Na ontvangst van de bedragen zijn de gelden bij helften verdeeld tussen eiseres en haar echtgenoot enerzijds en hun zakenpartner V anderzijds. De gelden zijn vanuit de genoemde bankrekening gestort op de bankrekening van eiseres en A.

9. Op 26 oktober 2017 heeft een bespreking plaatsgevonden waarbij verweerder, V en de gemachtigde aanwezig waren. Eiseres en A waren tijdens die bespreking niet aanwezig, maar V mocht namens hen wel vragen beantwoorden. Van deze bespreking is een verslag opgemaakt dat in kopie tot de gedingstukken behoort. In het verslag is de volgende verklaring opgenomen:

10. De bedragen die zijn ontvangen op de bankrekening [#3] en die voor de helft zijn overgeboekt naar de bankrekening [#2] zijn in de aangiften IB/PVV van eiseres en A nimmer verantwoord als belastbaar inkomen uit aanmerkelijk belang (a.b.).

11. Naar aanleiding van al het bovenstaande zijn aan eiseres en A navorderingsaanslagen opgelegd. Eiseres en A hebben daarover geprocedeerd en in de loop van die gedingen, die zijn geëindigd met uitspraken van de rechtbank van 14 juni 2021, hebben partijen zich nader op het standpunt gesteld dat de inkomsten uit a.b. moeten worden toegerekend aan eiseres. Zoals blijkt uit de genoemde uitspraken van de rechtbank heeft de rechtbank zich bij de in zoverre gelijkluidende standpunten van partijen aangesloten.

12. In zijn brief van 3 maart 2021 heeft verweerder eiseres meegedeeld dat hij voornemens was aan eiseres navorderingsaanslagen voor de jaren 2003 tot en met 2005, 2007 en 2009 tot en met 2013 op te leggen. De aanslagen zouden worden berekend naar belastbare inkomens uit a.b. ter grootte van de in 6 genoemde bedragen, met dien verstande dat de navorderingsaanslag voor het jaar 2012 zou worden opgelegd naar een belastbaar inkomen uit a.b. van € 429.470 omdat de aan eiseres opgelegde (primitieve) aanslag reeds was berekend naar een belastbaar inkomen uit a.b. van € 8.312. In de brief heeft verweerder tevens aangekondigd dat hij voornemens was vergrijpboeten op te leggen.

13. Verweerder heeft aan eiseres de onderhavige navorderingsaanslagen opgelegd en de boete- en rentebeschikkingen gegeven. De aanslagbiljetten voor de jaren 2003 tot en met 2012 zijn gedagtekend 21 mei 2021, het aanslagbiljet voor het jaar 2013 is gedagtekend 19 mei 2021. De belasting, de vergrijpboeten, en de heffingsrente of de belastingrente zijn voor de volgende bedragen nagevorderd, opgelegd en in rekening gebracht:

14. Eiseres heeft in één geschrift tegen de navorderingsaanslagen en de beschikkingen bezwaar gemaakt. Het bezwaarschrift is gedagtekend 23 juni 2021. Per brief van 1 oktober 2021 heeft verweerder eiseres meegedeeld dat hij voornemens was de bezwaren af te wijzen maar dat eiseres haar bezwaren nog mondeling kon toelichten. Op 12 oktober 2021 is de gemachtigde van eiseres door verweerder telefonisch gehoord. Van het horen is een verslag opgemaakt dat in kopie tot de gedingstukken behoort.

15. Op 19 november 2021 heeft verweerder in één geschrift de bezwaren tegen navorderingsaanslagen en de boete- en rentebeschikkingen afgewezen.”

2.2.

Het Hof voegt daar nog aan toe: