Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 31-08-2015, ECLI:NL:GHARL:2015:6468, 13/00895 en 13/00896

Belanghebbende is een fiscale eenheid in de zin van artikel 7, lid 4, van de Wet op de omzetbelasting 1968. Zij is als belastingplichtige aangemerkt als bedoeld in artikel 83, lid 2, juncto artikel 80, letter g, van de Wet belastingen op milieugrondslag (tekst vanaf 2009, hierna: Wbm). [G] B.V. en [H] B.V., die in de onderhavige jaren deel uitmaken van belanghebbende, zijn producenten van tapijt.

Bij de productie van het tapijt wordt gebruik gemaakt van zogenaamde garenklossen. Deze bestaan uit kartonnen kokers (hierna: de cones) met daaromheen gewikkelde garens. De producent van de garens zet de garens op de cones en levert de garenklossen vervolgens als eenheid aan belanghebbende.

De garenklossen zijn in het onderhavige jaar afkomstig van buiten Nederland gevestigde leveranciers, zonder vaste inrichting in Nederland. De buitenlandse leveranciers hebben de garenklossen in de helft van de gevallen ‘franco huis’ geleverd aan belanghebbende. In de andere helft van de gevallen zijn de garenklossen ‘af fabriek’ of in de havens van Antwerpen of Rotterdam afgeleverd, waarna ze voor rekening en risico van belanghebbende zijn vervoerd naar de fabriek van belanghebbende.

De garenklossen worden op pallets aan belanghebbende geleverd met daaromheen een kunststof folie. De cones hebben een lengte van ongeveer 30 centimeter. Gemiddeld worden 115 cones op een pallet gestapeld. In het productieproces worden de garenklossen eerst op een aanvoerrek (creel) gezet. Afhankelijk van de gewenste kwaliteit van het tapijt worden tussen de 500 en 2000 garenklossen op een aanvoerrek geplaatst. Vervolgens wordt het aanvoerrek met de garenklossen in een tuftmachine geplaatst. Door de tuftmachine wordt van iedere garenklos een draad met dezelfde spanning afgerold en door naalden in een gronddoek gelust, waarna een tapijt ontstaat. Als de garens bijna verbruikt zijn, worden de cones verwijderd en worden nieuwe garenklossen geplaatst om het productieproces voort te zetten. De verwijderde cones worden verkocht.

Op 17 juni 2010 en 14 oktober 2010 heeft de Inspecteur bedrijfsbezoeken bij belanghebbende afgelegd. Tijdens de bedrijfsbezoeken is discussie ontstaan over de vraag of de cones een belaste verpakking zijn voor de verpakkingenbelasting. Hierbij heeft belanghebbende zich op het standpunt gesteld dat de cones niet als verpakking kunnen worden aangemerkt en dat deze daarom niet in de aangifte verpakkingenbelasting voor het jaar 2009 zullen worden opgenomen.

Op 18 november 2010 heeft belanghebbende de aangifte verpakkingenbelasting voor het jaar 2009 ingediend. In deze aangifte heeft belanghebbende de cones niet als belaste verpakking opgenomen.

Bij brief van 7 februari 2011 heeft belanghebbende aan de Inspecteur medegedeeld dat voor het jaar 2009 een hoeveelheid van 747.024 kilogrammen aan cones buiten de aangifte is gelaten. Tevens heeft hij de Inspecteur verzocht de brief van 7 februari 2011 als een suppletie op de aangifte aan te merken.

Met dagtekening 1 maart 2011 is aan belanghebbende een naheffingsaanslag verpakkingenbelasting voor het jaar 2009 opgelegd van € 149.017. Hiervan heeft een bedrag van € 54.757 (747.024 x € 0,0733) betrekking op de cones. Gelijktijdig met het opleggen van de naheffingsaanslag is aan belanghebbende een verzuimboete opgelegd van € 4.920 wegens het niet tijdig voldoen van de verpakkingenbelasting en is aan belanghebbende een bedrag van € 4.346 aan heffingsrente in rekening gebracht.

Op 30 maart 2011 heeft belanghebbende aangifte verpakkingenbelasting voor het jaar 2010 gedaan van € 159.379. In de aangifte heeft een hoeveelheid van 740.442 kg betrekking op de cones. In verband daarmee is een bedrag van € 58.865 (740.442 x € 0,0795) aan verpakkingenbelasting op aangifte voldaan.

Belanghebbende heeft tegen de opgelegde naheffingsaanslag over het jaar 2009 en de voldoening op aangifte over het jaar 2010 bezwaar gemaakt.

Bij uitspraken op bezwaar van 10 februari 2012 heeft de Inspecteur de bezwaren van belanghebbende afgewezen.

De Rechtbank heeft geoordeeld dat belanghebbende is aan te merken als belastingplichtige in de zin van artikel 83, lid 1, letter b, van de Wbm, de cones zijn aan te merken als verpakking in de zin van artikel 80, letter a, van de Wbm en artikel 32 Uitvoeringsregeling belastingen op milieugrondslag (Ubm) niet in strijd is met het gelijkheidsbeginsel dan wel het verbod van willekeur. Ter zitting van de Rechtbank heeft de Inspecteur verklaard dat de verzuimboete kan vervallen, zodat de Rechtbank deze heeft vernietigd.