Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 14-07-2020, ECLI:NL:GHARL:2020:5691, 20/00436 en 20/00505

In dit geval kan nader onderzoek redelijkerwijs niet bijdragen aan de beoordeling van de zaak en bestaat ook overigens geen beletsel om met toepassing van artikel 8:86, eerste lid, van de Awb onmiddellijk uitspraak te doen in de hoofdzaak.

Op grond van artikel 8:119, eerste lid, van de Awb kan de bestuursrechter op verzoek van een partij een onherroepelijk geworden uitspraak herzien op grond van feiten en omstandigheden die:

a. hebben plaatsgevonden vóór de uitspraak,

b. bij de indiener van het verzoekschrift vóór de uitspraak niet bekend waren en redelijkerwijs niet bekend konden zijn, en

c. waren zij bij de bestuursrechter eerder bekend geweest, tot een andere uitspraak zouden hebben kunnen leiden.

Verzoeker voert aan dat uit een brief van het UWV van 13 juli 2018 blijkt dat de Rechtbank in haar uitspraak van 28 juli 2015 ten onrechte het belastbare inkomen uit werk en woning over het jaar 2012 heeft verminderd. Deze brief vormt het door hem bedoelde novum. Daarbij wijst verzoeker op de uitspraak van de Rechtbank van 2 juni 2017, nummers AWB 16/4028 en 16/04029, waarin de Rechtbank heeft overwogen dat achteraf is gebleken dat de Rechtbank in haar uitspraak van 28 juli 2015 ten onrechte is uitgegaan van negatief loon in 2012 en dat de aanslag IB/PVV 2012 dan ook te laag is.

De voorzieningenrechter overweegt dat van degene die om herziening verzoekt mag worden verlangd dat hij niet onredelijk lang wacht met de indiening van dat verzoek. Een onredelijk laat ingediend herzieningsverzoek dient niet-ontvankelijk te worden verklaard.

Een verzoek om herziening wordt als regel als onredelijk laat aangemerkt, indien het verzoek is ingediend meer dan een jaar nadat de indiener bekend is geworden met de daarin gestelde nova dan wel, indien geen nova zijn gesteld, na de datum van openbaarmaking van de uitspraak waarvan herziening wordt verzocht (HR 20 februari 2015, nr. 14/05686, ECLI:NL:HR:2015:357).

De Inspecteur heeft onbetwist gesteld dat verzoeker de brief van het UWV van 13 juli 2018 op 17 juli 2018 in een procedure bij het Hof heeft overgelegd. Verzoeker had op dat moment dus kennis van het door hem gestelde novum. Daarna heeft verzoeker ongeveer 15 maanden gewacht tot hij bij brief van 14 oktober 2019 (door de Rechtbank ontvangen op 15 oktober 2019) het verzoek om herziening heeft ingediend. Ter zitting van de voorzieningenrechter heeft verzoeker hierover verklaard dat hij de uitkomst van een lopende procedure wilde afwachten alvorens hij het verzoek om herziening zou indienen.

De voorzieningenrechter stelt vast dat de uitspraak waarvan herziening is verzocht betrekking heeft op de aanslag IB/PVV 2012. In die zaak heeft de Hoge Raad op 16 maart 2018 arrest gewezen (zie 1.4), derhalve ruim voor de datum waarop verzoeker kennis kreeg van het door hem gestelde novum. Dat kennelijk een andere procedure aanhangig was, had verzoeker niet ervan hoeven te weerhouden het onderhavige herzieningsverzoek in te dienen. De voorzieningenrechter ziet voor de vraag of verzoeker niet onredelijk lang heeft gewacht met de indiening van het herzieningsverzoek daarom geen aanleiding om een latere aanvangsdatum te hanteren dan 17 juli 2018, hetgeen tot gevolg heeft dat verzoeker meer dan een jaar nadat hij met het door hem gestelde novum bekend is geworden een verzoek om herziening heeft ingediend.

Het voorgaande brengt mee dat verzoeker onredelijk lang heeft gewacht met de indiening van het herzieningsverzoek. De Rechtbank heeft het verzoek om herziening dan ook terecht niet-ontvankelijk verklaard.

Ten overvloede overweegt de voorzieningenrechter dat het verzoek om herziening ook op inhoudelijke gronden niet slaagt. Verzoeker wil met het herzieningsverzoek bereiken dat de aanslag IB/PVV 2012 wordt verhoogd. De inspecteur noch de rechter heeft de bevoegdheid om op verzoek van de belastingplichtige een belastingaanslag te verhogen of een bij een belastingaanslag verleende teruggave te verminderen.