Gerechtshof Den Haag, 28-08-2019, ECLI:NL:GHDHA:2019:2350, 18/01063
Gerechtshof Den Haag, 28-08-2019, ECLI:NL:GHDHA:2019:2350, 18/01063
Gegevens
- Instantie
- Gerechtshof Den Haag
- Datum uitspraak
- 28 augustus 2019
- Datum publicatie
- 4 september 2019
- ECLI
- ECLI:NL:GHDHA:2019:2350
- Formele relaties
- Cassatie: ECLI:NL:HR:2020:642
- Zaaknummer
- 18/01063
Inhoudsindicatie
Vanaf 2013 probeert belanghebbende een gastouderbureau op te zetten, maar hij stopt daar in 2016 al weer mee. De Inspecteur heeft navorderingsaanslagen over 2013 en 2014 opgelegd en daarbij de door belanghebbende toegepaste ondernemingsaftrek teruggenomen. Het Hof oordeelt evenals de Rechtbank dat belanghebbende niet aannemelijk maakt dat hij bemiddelingsactiviteiten heeft verricht. Hij heeft uiteindelijk maar voor één opdrachtgever, zijn echtgenote, gewerkt. Feiten en omstandigheden die inzicht zouden kunnen geven in de duurzaamheid en de omvang van de werkzaamheden, de omvang van de brutobaten, de winstverwachting en gepleegde acquisitie, heeft belanghebbende nauwelijks gesteld, laat staan aannemelijk gemaakt. Het door hem gestelde ondernemersrisico houdt niet meer in dan het risico dat zijn echtgenote de (geringe) vergoeding voor bureaukosten niet betaalt. Van een onderneming is dus geen sprake.
Uitspraak
Team Belastingrecht
meervoudige kamer
nummers BK-18/01063, BK-18/01064 en BK-18/01065
Uitspraak van 28 augustus 2019
in het geding tussen:
[X] te [Z] , belanghebbende,
(gemachtigde: [A] )
en
de inspecteur van de Belastingdienst, kantoor Rotterdam, de Inspecteur,
(vertegenwoordigers: [B] , [C] , [D] )
op het hoger beroep van belanghebbende tegen de uitspraak van de rechtbank Den Haag (de Rechtbank) van 26 september 2018, nummers SGR 18/3420, SGR 18/3421 en SGR 18/3422.
1 Procesverloop
2010
Aan belanghebbende is over het jaar 2010 een navorderingsaanslag in de inkomstenbelasting en de premie volksverzekeringen (IB/PVV) opgelegd naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 10.444. Daarbij is € 216 aan heffingsrente in rekening gebracht. Door middel van deze navorderingsaanslag is het met het inkomen van 2010 verrekende verlies uit werk en woning van 2013 teruggenomen.
2013
Aan belanghebbende is over het jaar 2013 een navorderingsaanslag IB/PVV opgelegd naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 9.764. Bij gelijktijdig gegeven beschikkingen heeft de Inspecteur € 174 aan belastingrente in rekening gebracht en een vergrijpboete van € 324 opgelegd.
2014
Aan belanghebbende is over het jaar 2014 een navorderingsaanslag IB/PVV opgelegd naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 8.305. Bij gelijktijdig gegeven beschikkingen heeft de Inspecteur € 191 aan belastingrente in rekening gebracht en een vergrijpboete van € 504 opgelegd.
Tevens zijn over de jaren 2013 en 2014 navorderingsaanslagen inkomensafhankelijke bijdrage Zorgverzekeringswet (ZVW) opgelegd.
In alle zaken
Belanghebbende heeft tegen de navorderingsaanslagen en de beschikkingen bezwaar gemaakt. De Inspecteur heeft de bezwaren ongegrond verklaard.
Belanghebbende heeft tegen de uitspraken op bezwaar beroep ingesteld. Ter zake van dat beroep is eenmaal een griffierecht geheven van € 46. De Rechtbank heeft het beroep, voor zover gericht tegen de boetebeschikkingen, gegrond verklaard, het beroep voor het overige ongegrond verklaard, de uitspraak op bezwaar, voor zover betrekking hebbend op de vergrijpboetes, vernietigd, de boetebeschikkingen vernietigd, de Inspecteur veroordeeld in de proceskosten tot een bedrag van € 1.002 en de Inspecteur opgedragen het griffierecht van € 46 aan belanghebbende te vergoeden.
Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld. Ter zake van het hoger beroep is een griffierecht geheven van € 126. De Inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.
De mondelinge behandeling van de zaken heeft plaatsgevonden op 3 juli 2019. Beide partijen zijn ter zitting verschenen. Van het verhandelde ter zitting is een
proces-verbaal opgemaakt.
2 Vaststaande feiten
Vanaf 1 september 2013 stond belanghebbende in het handelsregister van de Kamer van Koophandel (het handelsregister) ingeschreven als eigenaar van de eenmanszaak “ [E] ” (hierna: het [E] ). De omschrijving van de activiteiten van deze onderneming luidde “Bemiddelingsbureau kinderopvang”. De onderneming was gevestigd op het adres [F] te [G] en stond van 16 september 2014 tot en met 25 mei 2015 ingeschreven in het Landelijk Register Kinderopvang. De onderneming is per 4 maart 2016 beëindigd en op 1 september 2019 uitgeschreven uit het handelsregister.
Belanghebbende is gehuwd met [Y] (de echtgenote). De echtgenote is gastouder en exploiteert een buitenschoolse opvang (BSO) onder de naam [H] .
Voor het jaar 2013 heeft belanghebbende een belastbaar inkomen uit werk en woning aangegeven van € 8.290 negatief en voor het jaar 2014 van nihil. Daarbij heeft hij de inkomsten uit het [E] aangegeven als winst uit onderneming. De aanslagen zijn conform de aangiften opgelegd.
Op 14 september 2016 heeft de Inspecteur een boekenonderzoek ingesteld bij belanghebbende. Hij heeft op 21 augustus 2017 het controlerapport uitgebracht. In het controlerapport wordt onder meer geconcludeerd dat belanghebbende in 2013 en 2014 geen onderneming heeft gedreven. De Inspecteur heeft de inkomsten uit het [E] aangemerkt als belastbaar resultaat uit overige werkzaamheden en het aangegeven inkomen gecorrigeerd met de door belanghebbende in aanmerking genomen ondernemingsfaciliteiten.
Op basis van de bevindingen van het boekenonderzoek heeft de Inspecteur de in 2.6 vermelde correcties aangebracht, de onderhavige navorderingsaanslagen opgelegd en de boete- en rentebeschikkingen gegeven.
De navorderingaanslagen zijn berekend naar de volgende belastbare inkomens uit werk en woning:
|
2013 |
2014 |
|
|
Bij de primitieve aanslag vastgesteld belastbaar inkomen uit werk en woning |
-/- 8.290 |
0 |
|
Bij: resultaat uit overige werkzaamheid |
10.000 |
|
|
Bij: correctie autokosten |
2.500 |
|
|
Bij: vervallen zelfstandigenaftrek |
7.280 |
5.805 |
|
Bij: vervallen startersaftrek |
2.123 |
|
|
Bij: vervallen MKB winstvrijstelling |
-/- 1.349 |
|
|
Gecorrigeerd belastbaar inkomen uit werk en woning |
9.764 |
8.305 |
De navorderingsaanslag voor het jaar 2010 behelst het terugnemen van de verrekening van het verlies uit 2013.
3 Oordeel van de Rechtbank
De Rechtbank heeft, voor zover hier van belang, het volgende overwogen:
“(…)
6. In geschil is of de navorderingsaanslagen en vergrijpboeten terecht aan [belanghebbende] zijn opgelegd. Meer specifiek is in geschil of de door [belanghebbende] genoten inkomensbestanddelen zijn aan te merken als winst uit onderneming en of de navorderingsaanslag over 2010 op tijd is opgelegd.
7. (…).
8. Artikel 3.2 van de Wet IB 2001 luidt, voor zover hier van belang, als volgt:
“Belastbare winst uit onderneming is het gezamenlijke bedrag van de winst die de belastingplichtige als ondernemer geniet uit een of meer ondernemingen (…).” Een onderneming is een duurzame organisatie van kapitaal en arbeid waarmee wordt deelgenomen aan het economische verkeer met het oogmerk daarmee duurzaam positieve voordelen te behalen. Als onderneming wordt tevens aangemerkt een zelfstandig uitgeoefend beroep.
9. Voor de vraag of er sprake is van een onderneming dan wel van resultaat uit overige werkzaamheden, dient onder meer gelet te worden op de volgende factoren:
a. de duurzaamheid en de omvang van de werkzaamheden;
b. de grootte van de brutobaten;
c. de winstverwachting;
d. het lopen van (ondernemers)risico;
e. de beschikbare tijd;
f. de bekendheid die naar buiten aan de werkzaamheid wordt gegeven;
g. het aantal opdrachtgevers;
h. het spraakgebruik.
(vgl. Hoge Raad 21 april 1993, nr. 28189, ECLI:NL:HR:1993:ZC5328, BNB 1993/185).
10. Op [de Inspecteur] rust de bewijslast aannemelijk te maken dat [belanghebbendes] activiteiten niet zijn aan te merken als onderneming maar als resultaat uit overige werkzaamheid. Naar het oordeel van de rechtbank is [de Inspecteur] daarin geslaagd met het door hem overgelegde rapport van het boekenonderzoek. In dat rapport is geconcludeerd dat [belanghebbendes] werkzaamheden in de onderhavige jaren hebben bestaan uit het doen van de administratie van de onderneming van de echtgenote, het verrichten van vervoersdiensten ten behoeve van de kinderen waarvoor zijn echtgenote gastouder was en, vanaf 2014, ook het halen en brengen van kinderen voor de buitenschoolse opvang van zijn echtgenote. [Belanghebbende] heeft hiertegenover aangevoerd dat hij ook heeft bemiddeld tussen vraagouders en gastouders en dat het boekenonderzoek onzorgvuldig is omdat sprake is van interpretatiefouten. Ter onderbouwing van die stelling heeft [belanghebbende] evenwel geen contracten of andere documenten overlegd waaruit blijkt dat daadwerkelijk bemiddelingswerkzaamheden zijn verricht. De omstandigheden dat [belanghebbende] onder meer een pedagogisch plan heeft opgesteld en stond ingeschreven bij de Kamer van Koophandel en het Landelijk Register Kinderopvang zijn volgens de rechtbank daartoe onvoldoende. De aannemelijk geworden activiteiten van [belanghebbende] zijn daarmee zo summier dat naar het oordeel van de rechtbank niet gesproken kan worden van activiteiten waarmee een onderneming werd uitgeoefend. Verder neemt de rechtbank in aanmerking dat de tijd die [belanghebbende] heeft besteed aan de activiteiten onduidelijk is gebleven, dat niet is gebleken van debiteurenrisico, dat alleen voor zijn echtgenote werkzaamheden zijn verricht en niet is gebleken van ondernemersrisico. Het beroep is in zoverre dus ongegrond.
11. Aan de vraag of [belanghebbende] heeft voldaan aan de administratieplicht en of in verband met het verzaken daarvan de bewijslast moet worden omgekeerd en verzwaard, wordt niet toegekomen. [Belanghebbende] heeft wel nog gesteld dat de navorderingsaanslagen niet op een redelijke schatting berusten. Nu geen sprake is van omkering van de bewijslast, vat de rechtbank deze stelling op als een betwisting van de hoogte van de vastgestelde navorderingsaanslagen. Blijkens het rapport van het boekenonderzoek is [de Inspecteur] bij het vaststellen van de navorderingsaanslagen uitgegaan van de door [belanghebbende] zelf aangegeven ontvangen beloningen en vloeien de correcties voort uit het niet toepassen van de zelfstandigenaftrek, de startersaftrek en de MKB-winstvrijstelling, die alle samenhangen met de herkwalificatie van het inkomen als resultaat uit overige werkzaamheid in plaats van winst uit onderneming. Tegen de correctie in verband met autokosten heeft [belanghebbende] geen grieven aangevoerd. De navorderingsaanslag voor 2010 ten slotte is het gevolg van de navorderingsaanslag over 2013; de aanslag over 2010 werd eerder verminderd in verband met een verlies uit 2013. Naar het oordeel van de rechtbank zijn de navorderingsaanslagen naar de juiste bedragen opgelegd.
(…)
14. Gelet op wat hiervoor is overwogen zijn de beroepen gegrond verklaard met betrekking tot de aan [belanghebbende] opgelegde vergrijpboeten.
15. De rechtbank veroordeelt [de Inspecteur] in de door [belanghebbende] gemaakte proceskosten. Deze kosten stelt de rechtbank op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vast op € 1.002 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 501, een wegingsfactor 1 en een factor 1 wegens samenhang bij minder dan vier zaken).”