Gerechtshof Den Haag, 29-03-2019, ECLI:NL:GHDHA:2019:718, BK-18/01078

1. Belanghebbende heeft op 8 juni 2017 voor de Nederlandse registratie van een uit Duitsland afkomstige personenauto, een Opel Corsa S-D, op aangifte € 204 aan belasting van personenauto’s en motorrijwielen (bpm) voldaan. Bij uitspraak op bezwaar heeft de Inspecteur het bezwaar tegen de voldoening op aangifte ongegrond verklaard.

2. Tegen de uitspraak van de Inspecteur heeft [Y] beroep bij de Rechtbank ingesteld. Een griffierecht van € 170 is geheven. De Rechtbank heeft het beroep niet-ontvankelijk verklaard.

3. Belanghebbende, althans [Y] , is van de uitspraak van de Rechtbank in hoger beroep gekomen bij het Hof. Een griffierecht van € 253 is geheven. De Inspecteur heeft een verweerschrift ingediend. Bij faxbericht van 14 maart 2019 (PLEITNOTA) heeft belanghebbende, althans [Y] , gereageerd.

4. De mondelinge behandeling van het hoger beroep heeft plaatsgehad in Den Haag ter zitting van het Hof van 15 maart 2019. De Inspecteur is verschenen. Van de kant van belanghebbende is niemand verschenen. Bij faxbericht van 14 maart 2019 heeft [Y] het Hof meegedeeld: "Morgen is de mondelinge behandeling in onderhavig dossier. Ik ben bevangen door de griep en ben er morgen niet bij, helaas, mijn oprechte excuses." Uitstel van de zitting is niet gevraagd. Omdat overigens ook geen reden bestaat de mondelinge behandeling van deze zaak en de drie met [Y] als gemachtigde op dezelfde rol staande zaken BK-18/01077 (mevrouw [A] ), BK-18/01080 ( [B] B.V.) en BK-18/01081 / BK-18/01082 ( [B] B.V.) op een andere datum te zetten, heeft het Hof besloten de zitting te laten doorgaan. Op de zitting zijn ook de hoger beroepen in de andere drie zaken behandeld. Wat in het ene hoger beroep is aangevoerd en ingebracht, geldt ook - voor zover van toepassing - voor de andere hoger beroepen.

5. Bij faxbericht van 20 februari 2018 heeft [Y] , op schriftelijk verzoek van de Rechtbank, een afschrift van een ondertekende machtiging overgelegd, luidend:

6. De Rechtbank heeft overwogen:

"1. Op 23 januari 2018 heeft [Y] namens [belanghebbende] beroep ingesteld. Bij brief van 31 januari 2018 heeft de rechtbank [Y] onder meer verzocht binnen vier weken een schriftelijke machtiging toe te sturen waaruit blijkt op welke zaak die machtiging betrekking heeft en waaruit blijkt dat deze machtiging zich uitstrekt tot het verrichten van proceshandelingen en het aanwenden van rechtsmiddelen. De rechtbank heeft [Y] in die brief erop gewezen dat het beroep niet-ontvankelijk kan worden verklaard als niet aan het verzoek wordt voldaan.

2. In reactie hierop heeft [Y] op 20 februari 2018 een machtiging overgelegd waarin, voor zover hier van belang, het volgende is vermeld:

3. Uit die machtiging blijkt slechts dat [Y] bevoegd is op te treden in geschillen met de RDW en niet dat [Y] bevoegd is namens [belanghebbende] op te treden in geschillen met de Belastingdienst, meer in het bijzonder in onderhavige zaak. [Y] heeft dit ter zitting ook erkend en aangeboden alsnog een juiste machtiging over te leggen.

4. Uit artikel 6:5, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) volgt dat het beroepschrift moet zijn ondertekend door de indiener. Dat wil zeggen door degene die voor zichzelf beroep instelt of door degene namens wie beroep wordt ingesteld (zie Hoge Raad 17 december 2010, nr. 09/04183, ECLI:NL:HR:2010:BO7505). Ondertekening van het beroepschrift dient als bewijs dat dit door of namens de indiener is opgesteld. Is het beroepschrift niet door de indiener zelf (mede)ondertekend maar slechts door degene die stelt daartoe te zijn gemachtigd, dan is daarmee dit bewijs niet geleverd indien bij dat beroepschrift geen schriftelijke machtiging wordt overgelegd. In zoverre kleeft dan aan het beroepschrift een gebrek. Het niet bij het beroepschrift overleggen van een machtiging is een verzuim als bedoeld in artikel 6:6 Awb. Dat het ontbreken van het bewijs van machtiging is aan te merken als een verzuim komt tevens tot uitdrukking in artikel 8:24, lid 2, Awb. Daarin is bepaald dat van de gemachtigde een schriftelijke machtiging kan worden verlangd (zie Hoge Raad 10 januari 2014, nr. 13/02112, ECLI:NL:HR:2014:2).

5. Op grond van artikel 6:6 Awb kan het beroep niet-ontvankelijk worden verklaard indien niet is voldaan aan artikel 6:5 Awb of aan enig ander bij de wet gesteld vereiste voor het in behandeling nemen van het beroep, mits de indiener de gelegenheid heeft gehad het verzuim te herstellen binnen een hem daartoe gestelde termijn.

6. De rechtbank heeft met de brief van 31 januari 2018 [Y] in de gelegenheid gesteld dit verzuim te herstellen. [Y] heeft echter, zoals tussen partijen niet in geschil is, geen juiste machtiging overgelegd.

7. In het enkele feit dat de rechtbank pas op de zitting aan de orde heeft gesteld dat geen juiste machtiging is overgelegd, ziet de rechtbank geen aanleiding [Y] alsnog de gelegenheid te geven dit te herstellen. Reeds in het verweerschrift dat op 6 maart 2018 aan [Y] is gezonden is immers het ontbreken van de juiste machtiging expliciet aan de orde gesteld. [Y] heeft dan ook ruim voldoende tijd gehad een juiste machtiging toe te sturen. Ook had hij een juiste machtiging op de zitting kunnen overleggen.

8. Gelet op het voorgaande is het beroep niet-ontvankelijk.

9. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding."

7. Aan de hand van het in hoger beroep in het geding gebrachte afschrift van een op 2 januari 2019 ondertekende machtiging stelt het Hof voorop dat [Y] in elk geval voor het hoger beroep is gemachtigd namens belanghebbende op te treden. Verder concludeert het Hof, met instemming van de Inspecteur, dat ook uit de weergave van de in punt 5 aangehaalde machtiging in voldoende mate is af te leiden dat [Y] , gelet ook op de procedure voorafgaande aan de beroepsfase, is gemachtigd namens belanghebbende op te treden in fiscale geschillen, in het bijzonder in bpm-geschillen als het onderhavige. De uitspraak van de Rechtbank kan niet in stand blijven en de behandeling van de zaak zal, ook ter voorkoming van verlies van instantie, naar de Rechtbank worden teruggewezen voor een inhoudelijke behandeling van het beroep tegen de uitspraak van de Inspecteur.

8. Het hoger beroep is wat dat betreft gegrond.

9. Met de Inspecteur ziet het Hof reden de Inspecteur te veroordelen in de door belanghebbende in hoger beroep gemaakte proceskosten. Het Hof stelt de kosten vast op € 512 wegens beroepsmatig verleende rechtsbijstand: 1 punt à € 512 x 1 (gewicht). Voor een hogere vergoeding acht het Hof geen termen aanwezig. De Inspecteur dient het griffierecht in hoger beroep aan belanghebbende te vergoeden.