Gerechtshof Den Haag, 25-08-2020, ECLI:NL:GHDHA:2020:1551, BK-19/00771 tot en met BK-19/00778

Sectorfondspremie

Inhoudingsplichtige is ingedeeld in sector 052 uitzendbedrijven. Voor het kalenderjaar 2015

is door de Belastingdienst een beschikking afgegeven voor indeling in 5 risicopremiegroepen

(rpg). Het betreft:

In de aangiften loonheffingen over het jaar 2015 wordt uitgegaan van sector 052 met

risicogroepen 07, 09, 10 en 11.

Inhoudingsplichtige heeft verklaard dat alle werknemers werkzaam zijn op basis van

arbeidsovereenkomsten waarop het uitzendbeding van toepassing is. Ook zijn enkele ter

inzage verkregen contracten opgevraagd ter beoordeling van de toepassing van de juiste

risicopremiegroepen in sector 52. Hieruit blijkt dat inhoudingsplichtige niet de juiste

risicopremiegroep indeling heeft gehanteerd, waardoor de sectorfondspremie niet juist is

berekend. De overeenkomsten zijn te beschouwen als uitzendovereenkomsten met

uitzendbeding en gelet op de werkzaamheden (metaal) had in alle gevallen

risicopremiegroep 11 toegepast moeten worden. Het gevolg is dat te weinig

sectorfondspremie is afgedragen. Dit heeft ook gevolgen voor de aanvaardbaarheid van de

aangiften in de jaren 2013 en 2014, want in die jaren is ook uitgegaan van de foutieve

risicopremiegroepen. De juiste percentages en premies zijn in onderstaand overzicht

opgenomen:

De verschillen zullen worden gecorrigeerd.

(…)

Reiskostenvergoeding woon-werkverkeer

In 2015 hebben diverse werknemers van inhoudingsplichtige een onbelaste vergoeding voor

gemaakte reiskosten ontvangen. Deze vergoeding kan op geen enkele wijze onderbouwd

worden, maar is wel uitbetaald en in de boekhouding geboekt op een aparte

grootboekrekening (4077). Wij gaan er van uit dat inhoudingsplichtige deze vergoeding als

eindheffingsloon heeft aangewezen, hoewel dat niet als zodanig is genoemd. Een

vergoeding van maximaal € 0,19 per zakelijke kilometer is een gerichte vrijstelling, maar in

de administratie is geen onderbouwing aangetroffen. Het volledige bedrag aan uitbetaalde

reiskostenvergoeding (€ 14.541) zal als eindheffingsloon worden aangemerkt. Het heeft ook

gevolgen voor de aanvaardbaarheid van de aangiften in het jaar 2016. In 2016 is totaal

C 7.522 aan reiskosten uitbetaald. Zie verder rapportonderdeel 4.3.

Eindheffing werkkostenregeling

Over de kalenderjaren 2015 en 2016 heeft inhoudingsplichtige geen eindheffing

"overschrijding forfaitaire werkkosten" afgedragen. Volgens de berekening van

inhoudingsplichtige bleven alle (eventuele) daarvoor in aanmerking komende kosten en

verstrekkingen binnen de vrije ruimte van respectievelijk € 8.315 (= 1,2% van € 692.946)

en € 4.043 (= 1,2% van € 336,972). Uit het onderzoek blijkt dat de uitbetaling van alle

reiskosten (zie rapportonderdeel 4.2) ook als eindheffingsloon had moeten worden

aangemerkt. Zie onderstaand overzicht:

Het totaalresultaat zal worden gecorrigeerd. Zie verder rapportonderdeel 8.2.

Auto van de zaak

(…)

Vergrijpboete loonheffingen

Over de correcties met betrekking tot de ter beschikking gestelde auto's zijn wij

voornemens naast de naheffingsaanslagen een vergrijpboete op te leggen op grond van

artikel 67f van de AWR en de paragrafen 25 en 28 van het BBBB. De feiten en

omstandigheden op grond waarvan wij deze vergrijpboete voornemens zijn op te leggen

betreffen:

Inhoudingsplichtige is bekend met de fiscale regelingen dat voor een ter beschikking

gestelde auto het privégebruik moet worden bijgeteld, tenzij uit een sluitende

rittenregistratie, aanwezigheid van een door de Belastingdienst aan de werknemer

afgegeven 'verklaring geen privégebruik auto' of op een andere overtuigende wijze blijkt

dat minder dan 500 kilometer privé met de auto is gereden. Dat inhoudingsplichtige bekend

is met de fiscale regelingen inzake auto's is onder andere af te leiden uit het gegeven dat

getracht is een sluitende rittenregistratie bij te (laten) houden.

Inhoudingsplichtige heeft verklaard dat de auto's ter beschikking zijn gesteld en meerdere

werknemers in de auto's hebben gereden. Er is niet aangetoond dat er niet meer dan 500

kilometer per kalenderjaar privé is gereden met de auto's.

Uit de administratie is onder andere gebleken dat de auto(s) regelmatig voor onderhoud

en/of reparatie bij de garage hebben gestaan, maar dit komt nergens tot uiting in de

kilometerregistratie. Op basis hiervan kan geconcludeerd worden dat er geen sprake is van

een sluitende kilometerregistratie. Een rit, zakelijk dan wel privé, dient te allen tijde in dè

rittenregistratie te worden aangegeven.

Voorts is gebleken dat er bij één ter beschikking gestelde auto een te lage fiscale bijtelling

heeft plaatsgevonden. Een verklaring daarvoor is niet aan te geven.

Inhoudingsplichtige heeft op grond van voornoemde opmerkingen voor de auto's ten

onrechte geen of een te lage fiscale bijtelling toegepast.

De regelingen met betrekking tot de verplichtingen bij het ter beschikking stellen van een

bedrijfsauto zijn algemeen bekend. De genoemde onderwerpen worden uitvoerig toegelicht

op de internetsite van de Belastingdienst en ook in onafhankelijke media worden er

regelmatig artikelen aan gewijd.

Belanghebbende heeft de (loon)administratie laten verzorgen door een adviseur. Ook bij

het samenwerken met een adviseur mag worden verwacht dat de inhoudingsplichtige

controleert of er rekening is gehouden met de juiste bijtelling wegens het privé gebruik

auto.

Door niet (volledig) te controleren terwijl inhoudingsplichtige redelijkerwijs had moeten of

kunnen begrijpen dat dit tot een onjuiste of onvolledige aangifte zou leiden, is niet de

vereiste zorg in acht genomen. Inhoudingsplichtige had moeten begrijpen dat hierdoor het

risico bestond dat te weinig belasting zou worden geheven of betaald.

Uit de feiten blijkt dat er sprake is van grove schuld. Grove schuld is een laakbaarheid aan

opzet grenzende mate van verwijtbaarheid en omvat mede grove onachtzaamheid. Daarbij

kan gedacht worden aan "laakbare slordigheid" of "ernstige nalatigheid".

De boete bedraagt 25% van het bedrag van de te weinig ingehouden en afgedragen belasting.”