Gerechtshof Leeuwarden, 15-03-2011, BQ2912, BK 10/153 Regulerende Energiebelasting

Uitspraak van de meervoudige belastingkamer

op het hoger beroep van

X B.V. te Z (hierna: belanghebbende)

tegen de uitspraak van de rechtbank Leeuwarden van 1 juni 2010, nummer AWB 07/1207, in het geding tussen belanghebbende en

de inspecteur van de Belastingdienst/Douane/kantoor Groningen (hierna: de Inspecteur)

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1 Belanghebbende heeft bij de Inspecteur een verzoek, gedagtekend 21 december 2005, ingediend om teruggaaf van Regulerende energiebelasting (hierna: REB) over de jaren 2001 en 2002.

1.2 De Inspecteur heeft het hiervoor – onder 1.1 – bedoelde verzoek afgewezen.

1.3 Op het bezwaarschrift van belanghebbende heeft de Inspecteur bij uitspraak op bezwaar zijn beslissing gehandhaafd.

1.4 Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij de rechtbank Leeuwarden (hierna: de Rechtbank). De Rechtbank heeft het beroep bij uitspraak van 1 juni 2010 ongegrond verklaard.

1.5 Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld. De Inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.

1.6 Tot de stukken van het geding behoren, naast de hiervoor vermelde stukken, het van de Rechtbank ontvangen dossier dat op deze zaak betrekking heeft.

1.7 Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 15 februari 2011 te Leeuwarden. Daarbij zijn verschenen en gehoord mr. A als de gemachtigde van belanghebbende, bijgestaan door mr. B, alsmede mr. C namens de Inspecteur, bijgestaan door D.

1.8 De gemachtigde van belanghebbende heeft een pleitnota overgelegd.

1.9 Van het verhandelde ter zitting is een proces-verbaal opgemaakt dat aan deze uitspraak is gehecht.

2. De vaststaande feiten

3. Het geschil, de standpunten en conclusies van partijen

3.1 In geschil is het antwoord op de vraag of belanghebbende (alsnog) in aanmerking komt voor teruggave van REB over de jaren 2001 en 2002.

3.2 Belanghebbende beantwoordt de hiervoor – onder 3.1 - bedoelde vraag bevestigend. Zij is van mening dat sprake is van nieuw gebleken feiten, althans veranderde omstandigheden op grond waarvan zij gerechtigd was haar herhaalde aanvragen te doen. Daarnaast wijst belanghebbende op onder meer jurisprudentie van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State alsmede van de Centrale Raad van Beroep op grond waarvan de weigering om terug te komen van een eerder in rechte onaantastbaar geworden besluit dient te worden geëerbiedigd, tenzij aan dat eerdere besluit dusdanige gebreken kleven dan wel dat zich dusdanige omstandigheden hebben voorgedaan dat het bestuursorgaan in redelijkheid niet mag weigeren zijn eerdere besluit ongedaan te maken. Voorts heeft belanghebbende zich beroepen op internationale verdragsbepalingen, waaronder artikel 1, Eerste Protocol bij het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM).

3.3 De Inspecteur beantwoordt de hiervoor - onder 3.1 - bedoelde vraag ontkennend. Hij is primair van opvatting dat de op grond van artikel 36l van de Wbm van toepassing zijnde aanvraagtermijn van 13 weken ook bij het doen van een (herhaalde) aanvraag in acht moet worden genomen. Subsidiair stelt de Inspecteur dat belanghebbende bij haar herhaalde aanvraag geen nieuw gebleken feiten of veranderde omstandigheden heeft vermeld, zodat hij die aanvraag onder verwijzing naar zijn eerdere beslissing heeft mogen afwijzen. Meer subsidiair bestrijdt de Inspecteur bij gebrek aan wetenschap het door belanghebbende gestelde gebruik van minerale olie in 2002.

3.4 Beide partijen hebben voor hun standpunt aangevoerd wat is vermeld in de van hen afkomstige stukken. Daaraan hebben zij ter zitting toegevoegd hetgeen is vermeld in het aan deze uitspraak gehechte proces-verbaal van de zitting.

3.5 Belanghebbende concludeert tot gegrondverklaring van het beroep, vernietiging van de uitspraken van de Rechtbank en de Inspecteur en vaststelling van de teruggaven REB op een gezamenlijk bedrag van € 202.332.

3.6 De Inspecteur concludeert tot ongegrondverklaring van het beroep.

4. Beoordeling van het geschil

4.1 Primair stelt de Inspecteur, kort samengevat, dat het bezwaar terecht is afgewezen in verband met overschrijding van de in artikel 8c van het Uitvoeringsbesluit belastingen op milieugrondslag gestelde termijn.

4.2 Artikel 8c van het Uitvoeringsbesluit belastingen op milieugrondslag (tekst 2001 en 2002) luidde: “Het verzoek om teruggaaf, bedoeld in artikel 36l, eerste lid, van de wet kan worden gedaan na afloop van elke kalendermaand, en dient uiterlijk te worden gedaan binnen dertien weken na het einde van het kalenderjaar”.

4.3 In zijn arrest van 20 februari 2009, nr. 08/00438, LJN BH3318, heeft de Hoge Raad onder meer overwogen: “Verzoeken om teruggaaf van regulerende energiebelasting als bedoeld in - destijds - artikel 36l, lid 1, van de Wet belastingen op milieugrondslag (hierna: de Wet) dienden op grond van de voor de onderhavige jaren toepasselijke bepaling, vervat in artikel 8c, lid 1, van het Uitvoeringsbesluit belastingen op milieugrondslag (hierna: het Besluit), uiterlijk dertien weken na het einde van het kalenderjaar te worden gedaan. Het Hof heeft, veronderstellenderwijs ervan uitgaande dat de brief van belanghebbende (…) zelfstandige verzoeken om teruggaaf inhoudt, vastgesteld dat die verzoeken niet binnen de hiervoor bedoelde termijn zijn ingediend. Belanghebbendes stelling dat het hier geen fatale termijn betreft, vindt naar het oordeel van het Hof geen steun in het recht. Tegen dat oordeel richt zich een van de klachten. (…) Op grond van artikel 36l, lid 3, van de Wet (tekst 1997, sindsdien in de loop van de onderhavige jaren enkele malen vernummerd) konden bij algemene maatregel van bestuur voorwaarden en beperkingen worden gesteld waaronder de teruggaaf, bedoeld in - onder meer - artikel 36l, lid 1, van de Wet, wordt verleend. De vaststelling van het Besluit berust op deze grondslag. Aan het voorschrift van artikel 8c, lid 1, van het Besluit, dat het verzoek om teruggaaf, bedoeld in artikel 36l, lid 1, van de Wet uiterlijk dertien weken na het einde van het kalenderjaar dient te worden gedaan, kan geen andere strekking worden toegekend dan dat daarmee een voorwaarde is gesteld die tot gevolg heeft dat bij niet-voldoening daaraan het recht op teruggaaf vervalt. Het bestreden oordeel van het Hof is derhalve juist, zodat de klachten in zoverre falen.”

4.4 Vaststaat dat het bestreden besluit van 1 maart 2006 is genomen naar aanleiding van het verzoek van 21 december 2005. Belanghebbende had op grond van het onder 4.3 genoemde arrest, het verzoek om teruggaaf van REB over de jaren 2001 en 2002 binnen een termijn van dertien weken na het einde van het kalenderjaar moeten doen. Nu zij het verzoek om teruggaaf van REB buiten de hiervoor bedoelde termijn heeft ingediend, heeft de Inspecteur het verzoek terecht geweigerd.

4.5 Belanghebbende stelt voorts dat de Inspecteur in zijn beschikkingen op de verzoeken om teruggaaf van 10 mei 2002 respectievelijk 16 april 2003 zonder wettelijke grondslag de drempel per vestigingslocatie heeft toegepast en dat de Inspecteur daarom deze beslissingen ambtshalve moet herzien wegens strijd met onder meer artikel 1 van het Eerste Protocol van het EVRM. Nu belanghebbende in 2002 en 2003 niet is belemmerd bij het aanwenden van een rechtsmiddel tegen deze beslissingen van de Inspecteur, kan zij de rechtmatigheid van deze beslissingen niet meer door middel van het indienen van een nieuw verzoek om teruggaaf in rechte aan de orde stellen.

4.6 Het hoger beroep behoeft, gelet op het vorenoverwogene, overigens geen behandeling meer.

slotsom

Op grond van het vorenstaande is het hoger beroep ongegrond.

5. Kosten

Het Hof acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten.

6. Beslissing

Het Hof bevestigt de uitspraak van de Rechtbank

Deze uitspraak is gedaan door mr. P. van der Wal, voorzitter, mr. R.F.C. Spek en mr. A.C. van Leijenhorst, in tegenwoordigheid van mr. H. de Jong als griffier.

De beslissing is op 15 maart 2011 in het openbaar uitgesproken.

De griffier, De voorzitter,

(H. de Jong) (P. van der Wal)

Afschriften zijn aangetekend per post verzonden op