Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 18-05-2022, ECLI:NL:GHSHE:2022:1575, 21/01244

Belanghebbende heeft met dagtekening 15 augustus 2018 - ontvangen door de inspecteur op 21 augustus 2018 - een verzoek tot teruggaaf van BPM ingediend wegens export van een in Nederland geregistreerd motorrijtuig, een Audi A6 Allroad met VIN eindigend op [VIN-nummer] (hierna: de auto) via het formulier ‘Verzoek Teruggaaf bpm van een in het buitenland geregistreerd motorrijtuig’.

De inspecteur heeft het verzoek tot teruggaaf van BPM bij beschikking met dagtekening 19 september 2018 en beschikkingsnummer [beschikkingsnummer] afgewezen.

Belanghebbende heeft op 4 oktober 2018 beroep bij de rechtbank ingesteld tegen de beschikking. De rechtbank heeft het beroepschrift op 23 oktober 2018 doorgezonden aan de inspecteur. De inspecteur heeft het beroepschrift aangemerkt als een bezwaarschrift en op 30 oktober 2018 een ontvangstbevestiging van het bezwaarschrift naar belanghebbende gestuurd.

Bij brief van 30 oktober 2018 is belanghebbende in kennis gesteld dat zijn gemachtigde, [voormalig gemachtigde] (hierna: [voormalig gemachtigde] ), met ingang van 6 augustus 2018, voor drie maanden is geweigerd als gemachtigde.

De inspecteur heeft bij brief van 6 maart 2019 een vooraankondiging van de uitspraak op bezwaar naar belanghebbende verstuurd. Hierin is vermeld dat de registratie in het Nederlands kentekenregister op 16 augustus 2018 is beëindigd, dat de auto op 15 augustus 2018 is geregistreerd in Zwitserland en dat Zwitserland niet behoort tot de EU- of EER-landen zoals genoemd in artikel 14a Wet BPM juncto Uitvoeringsbesluit BPM 1992. Gelet hierop is de inspecteur voornemens het bezwaar ongegrond te verklaren.

Op 12 november 2019 heeft een hoorgesprek plaatsgevonden tussen de gemachtigde(n) van belanghebbende en de inspecteur.

De inspecteur heeft bij uitspraak van 31 maart 2020 het bezwaar ongegrond verklaard. In de uitspraak op bezwaar deelt de inspecteur mede dat de redelijke termijn voor het afhandelen van het bezwaar vanaf 19 november 2019 is opgeschort tot 17 februari 2020, omdat in deze periode overleg heeft plaatsgevonden om een compromis te bereiken en de gemachtigde van belanghebbende heeft toegezegd de redelijke termijn met deze periode te verlengen.

Belanghebbende heeft op 23 april 2020 beroep ingesteld. [voormalig gemachtigde] trad in de beroepsfase als gemachtigde namens belanghebbende op.

[voormalig gemachtigde] heeft namens belanghebbende op 15 januari 2021 stukken ingediend bij de rechtbank. Deze stukken bevatten beledigend en/of grof taalgebruik. Bij brieven van 20 januari 2021 heeft de rechtbank aan [voormalig gemachtigde] en belanghebbende medegedeeld dat de rechtbank voornemens is om [voormalig gemachtigde] en de vennootschappen waarvan [voormalig gemachtigde] (indirect) aandeelhouder is als gemachtigde te weigeren op grond van artikel 8:25, lid 1, Wet algemene bestuursrecht (hierna: Awb) en hen in de gelegenheid gesteld te reageren op dit voornemen. [voormalig gemachtigde] en belanghebbende hebben niet op dit voornemen gereageerd.

De rechtbank heeft geen aanleiding gezien om van het voornemen tot weigering af te wijken. De rechtbank heeft [voormalig gemachtigde] daarom geweigerd om belanghebbende in de onderhavige zaak verder te vertegenwoordigen. Aan het voornemen om de vennootschappen waarvan [voormalig gemachtigde] (indirect) aandeelhouder is te weigeren als gemachtigde is geen uitvoering gegeven. Belanghebbende en [voormalig gemachtigde] zijn bij brieven van 26 februari 2021 in kennis gesteld van de weigeringsbeslissing.

De rechtbank heeft belanghebbende in de gelegenheid gesteld om binnen vier weken na 26 februari 2021 een andere gemachtigde aan te wijzen. Belanghebbende heeft [gemachtigde 1] van [B BV] en [gemachtigde 2] van [C BV] als nieuwe gemachtigden aangewezen.

Tijdens de zitting van de rechtbank op 17 juni 2021 heeft belanghebbende de behandelend rechter van de rechtbank gewraakt. Bij beslissing van de wrakingskamer van de rechtbank van 1 juli 2021 is het wrakingsverzoek afgewezen.

De rechtbank heeft het beroep ongegrond verklaard, zich onbevoegd verklaard om in deze procedure uitspraak te doen over de verzochte rentevergoeding op grond van artikel 28c Invorderingswet 1990, de inspecteur veroordeeld tot vergoeding van immateriële schade tot een bedrag van € 500, de inspecteur veroordeeld in de proceskosten van belanghebbende ten bedrage van € 75, gelast dat de inspecteur het door belanghebbende betaalde griffierecht van € 178 aan hem vergoedt en beslist dat, voor zover de immateriële schadevergoeding, de in beroep toegekende proceskostenvergoeding en/of de vergoeding van het griffierecht niet tijdig wordt betaald, de wettelijke rente daarover is gaan lopen vier weken na de datum waarop de uitspraak door de rechtbank is gedaan. De rechtbank heeft de weigeringsbeslissing, zoals kenbaar gemaakt bij brieven van 26 februari 2021, in de uitspraak gelast en nader gemotiveerd.