Hoge Raad, 26-09-2003, AL2122, 38082

Nr. 38.082

26 september 2003

whk

Aan belanghebbende, die aanvankelijk in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen voor het jaar 1997 was aangeslagen naar een belastbaar inkomen van f 26.817, is over dat jaar een navorderingsaanslag opgelegd naar een belastbaar inkomen van f 50.117, met een verhoging van de nagevorderde belasting van honderd percent, van welke verhoging de Inspecteur bij het vaststellen van de aanslag kwijtschelding heeft verleend tot op vijfentwintig percent. Na door belanghebbende daartegen gemaakt bezwaar heeft de Inspecteur bij gezamenlijke uitspraak de navorderingsaanslag en de beschikking inzake de verhoging gehandhaafd.

Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij het Hof.

Het Hof heeft het beroep gegrond verklaard, de uitspraak van de Inspecteur vernietigd en de navorderingsaanslag verminderd tot een navorderingsaanslag naar een belastbaar inkomen van f 38.467 met een verhoging van - na gedeeltelijke kwijtschelding - 25 percent. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van het Hof beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Staatssecretaris van Financiën heeft een verweerschrift ingediend.

3.1. In cassatie kan van het volgende worden uitgegaan.

Belanghebbende drijft in vennootschapsverband met A een aannemersbedrijf. Belanghebbende is in 1994 begonnen met de bouw van een voor hemzelf bestemde woning. De bouw heeft vrijwel geheel in avond- en weekenduren plaatsgehad. De woning is in 1997 voltooid. Voor de bouw van de woning is voor een bedrag van f 233.000 aan bouwmaterialen gebruikt. De aanschaf van deze materialen is niet in de administratie van het aannemersbedrijf opgenomen. De Inspecteur heeft bij belanghebbende en boekenonderzoek ingesteld, waarbij hij voor f 115.000 nota's van ingekochte bouwmaterialen ter inzage heeft gehad. In het kader van dat boekenonderzoek heeft de Inspecteur twee brieven naar belanghebbende gezonden, met verzoek om informatie bij welke bedrijven het resterende bedrag van f 118.000 was besteed. Tevens wilde hij inzage in de desbetreffende nota's. Belanghebbende heeft deze nadere informatie niet verstrekt en de gevraagde nota's niet ter inzage gegeven, omdat deze zouden zijn weggegooid. De Inspecteur heeft vervolgens een winstcorrectie toegepast van 10% van f 233.000 ofwel f 23.300 en een navorderingsaanslag opgelegd naar een belastbaar inkomen van f 50.117.

3.2. Het Hof heeft overwogen dat, indien een belastingplichtige die aannemer is, een woning voor zichzelf bouwt, hij er rekening mee dient te houden dat de belastingdienst hem zal vragen in hoeverre hij een voordeel heeft genoten bij (bijvoorbeeld) het aankopen van materialen, een voordeel dat hij heeft kunnen behalen omdat hij aannemer is, aangezien immers aannemelijk is dat hij door zijn zakelijke relaties kortingen zal kunnen bedingen die een gewone particulier niet zal kunnen krijgen. Een dergelijke belastingplichtige zal om de inspecteur weerwoord te kunnen geven naar 's Hofs oordeel dan ook moeten beseffen dat hij de desbetreffende nota's moet bewaren. In het onderhavige geval heeft de Inspecteur inderdaad dergelijke vragen gesteld. Belanghebbende heeft de gevraagde informatie slechts gedeeltelijk verstrekt.

Het Hof heeft vervolgens overwogen dat de Inspecteur in beginsel de bewijslast van de grond voor de correctie heeft. Het Hof had echter (evenals kennelijk de Inspecteur) het vermoeden dat belanghebbende in het onderhavige geval een dergelijk voordeel bij inkoop van materialen heeft kunnen behalen. Het Hof heeft geoordeeld dat belanghebbende dit vermoeden niet heeft ontzenuwd.