Hoge Raad, 23-01-2004, AI0416, 38029

Nr. 38.029

23 januari 2004

EC

Aan belanghebbende is voor het jaar 1996 een aanslag in de vennootschapsbelasting opgelegd naar een belastbaar bedrag van ƒ 692.959, welke aanslag, na daartegen gemaakt bezwaar, bij uitspraak van de Inspecteur is gehandhaafd.

Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij het Hof.

Het Hof heeft het beroep gegrond verklaard, de uitspraak vernietigd en de aanslag verminderd tot een naar een belastbaar bedrag van ƒ 601.979. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

De Staatssecretaris van Financiën heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld.

Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit. Belanghebbende heeft een verweerschrift ingediend.

De Advocaat-Generaal L.F. van Kalmthout heeft op 3 juni 2003 geconcludeerd tot ongegrondverklaring van het beroep.

3.1.3. In de door D met belanghebbende gesloten stamrechtovereenkomst is bepaald dat D bij het bereiken van de 65-jarige leeftijd jegens belanghebbende aanspraak heeft op een dadelijk ingaande periodieke uitkering als bedoeld in artikel 25, lid 1, aanhef en letter g, van de Wet op de inkomstenbelasting 1964, te zijner keuze, hetzij uitsluitend op zijn eigen leven, hetzij geheel of gedeeltelijk mede op het leven van zijn echtgenote, hetzij van zijn echtgenote alleen, tot het jaarlijks bedrag, dat volgens de tarieven van een door hem aan te wijzen levensverzekeringsmaatschappij op die dag kan worden verkregen voor een koopsom, welke gelijk is aan de sinds 31 maart 1989 tegen 7 percent per jaar opgerente som van ƒ 130.043 met dien verstande dat partijen daarbij in zodanige mate rekening zullen houden met de omstandigheid dat deze periodieke uitkering niet van een levensverzekeringsmaatschappij is bedongen als alsdan door de fiscus casu quo de belastingrechter toegelaten zal worden.

Indien D vóór het bereiken van de 65-jarige leeftijd overlijdt, gelden soortgelijke aanspraken voor de echtgenote en/of de minderjarige kinderen van D, ten belope van tot aan het tijdstip van diens overlijden opgerente bedrag van ƒ 130.043.

D is geboren op 30 maart 1949. De koopsom, benodigd voor de aan hem bij het bereiken van de 65-jarige leeftijd in 2014 toegezegde periodieke uitkering, bedraagt derhalve ƒ 759.611.

3.1.4. De ingevolge de stamrechtovereenkomst ontstane stamrechtverplichting van belanghebbende is tot en met 1995 gewaardeerd met inachtneming van een rekenrente van 7 percent per jaar. Deze wijze van waardering zou leiden tot een waarde van de stamrechtverplichting per 31 december 1996 van ƒ 239.079. In haar aangifte vennootschapsbelasting 1996 heeft belanghebbende de stamrechtverplichting evenwel gewaardeerd op ƒ 388.664, zijnde de tegen een rekenrente van 4 percent contant gemaakte som van ƒ 759.611 welke in 2014 beschikbaar dient te zijn voor de toegezegde uitkering. Voor het Hof heeft belanghebbende het subsidiaire standpunt ingenomen dat deze verplichting moet worden gewaardeerd door het bedrag van ƒ 759.611 contant te maken tegen een rekenrente gelijk aan de marktrente per 31 december 1996 - zijnde 5 percent -, hetgeen leidt tot een waardering op ƒ 330.059.

De Inspecteur heeft betoogd dat de omvang van de stamrechtverplichting, gelet op het arrest HR 9 november 1994, nr. 29448, BNB 1995/60, ook per 31 december 1996 dient te worden bepaald volgens de tot 1996 gevolgde methode, derhalve op ƒ 239.079.

De Hoge Raad:

verklaart het beroep ongegrond, en

veroordeelt de Staatssecretaris van Financiën in de kosten van het geding in cassatie aan de zijde van belanghebbende, vastgesteld op € 644 voor beroepsmatig verleende rechtsbijstand, en wijst de Staat aan als de rechtspersoon die deze kosten moet vergoeden.