Hoge Raad, 14-05-2004, AO9498, 38966

Nr. 38.966

14 mei 2004

FP

Aan belanghebbende is voor het jaar 1997 een aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen opgelegd naar een belastbaar inkomen van ƒ 1.117.150, welke aanslag, na daartegen gemaakt bezwaar, bij uitspraak van de Inspecteur is gehandhaafd.

Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij het Hof.

Het Hof heeft het beroep ongegrond verklaard. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

Belanghebbende heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Staatssecretaris van Financiën heeft een verweerschrift ingediend.

3.1. In cassatie kan van het volgende worden uitgegaan.

Belanghebbende is directeur/enig aandeelhouder van B B.V.

Bij overeenkomst van 15 april 1987 heeft B B.V. (hierna: de B.V.) aan belanghebbende onvoorwaardelijk het recht verleend, voor de tijd van tien jaren, te rekenen vanaf 1 maart 1987, om een aan haar toebehorende onroerende zaak (hierna: het pand) te kopen voor een bedrag van ƒ 2.800.000. Er is door de B.V. geen tegenprestatie voor het verlenen van dit recht bedongen.

Het pand is, in opdracht van de bank, door G op 10 februari 1987 getaxeerd op ƒ 2.450.000, zijnde de onderhandse verkoopwaarde, vrij van huur.

Bij schrijven van 14 februari 1997 heeft belanghebbende verklaard zijn optierecht te willen uitoefenen, maar overigens bereid te zijn het optierecht te laten afkopen.

Het pand is op 22 april 1994 getaxeerd door H op een onderhandse verkoopwaarde, in verhuurde staat, van ƒ 3.760.000.

Bij overeenkomst van 20 februari 1997 zijn de B.V. en belanghebbende overeengekomen dat belanghebbende afziet van het verleende kooprecht en daarvoor een afkoopbedrag ontvangt van ƒ 960.000. Dit bedrag is het verschil tussen de door H getaxeerde waarde van ƒ 3.760.000 en de uitoefenprijs van ƒ 2.800.000.

De Inspecteur heeft bij het vaststellen van de aanslag het bedrag van ƒ 960.000 als uitdeling van winst in aanmerking genomen.

De overeenkomst van 15 april 1987 is pas eind 1996 aan de fiscus kenbaar gemaakt (afgezien van registratie op 19 augustus 1988). Noch in de jaarstukken van de B.V., noch tijdens diverse boekenonderzoeken noch in de aangiften inkomstenbelasting/vermogensbelasting van belanghebbende is er melding van gemaakt.

3.2. Het Hof heeft geoordeeld dat de B.V., gelet op het grote belang voor belanghebbende, waarvan partijen zich bewust moeten zijn geweest, de bedoeling heeft gehad belanghebbende te bevoordelen, zodat sprake was van een schenking. Deze schenking is volgens het Hof evenwel nietig omdat er geen notariële akte van is opgemaakt. Het Hof heeft daaraan de gevolgtrekking verbonden dat belanghebbende in 1987 het optierecht niet genoten heeft, omdat het niet tot stand is gekomen.

Het Hof heeft voorts geoordeeld dat belanghebbende in 1997 het in 3.1 hiervóór vermelde bedrag van ƒ 960.000 van de B.V. heeft genoten, en dat, gelet op het grote bedrag, zowel de B.V. als belanghebbende zich ervan bewust waren dat en beoogden dat belanghebbende als aandeelhouder dit voordeel genoot.