Hoge Raad, 18-06-2004, AP1885, 38829

gewezen op het beroep in cassatie van X te Z tegen de uitspraak van het Gerechtshof te Arnhem van 17 oktober 2002, nr. 01/01209, betreffende na te melden aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen.

1. Aanslag, bezwaar en geding voor het Hof

2. Geding in cassatie

3. Beoordeling van de middelen

3.1. In cassatie kan van het volgende worden uitgegaan.

3.1.1. Belanghebbende heeft in 1999 een cursus Algemene Ondernemersvaardigheden gevolgd.

3.1.2. Voor het Hof was in geschil of belanghebbende recht heeft op de zelfstandigenaftrek als bedoeld in artikel 44m, lid 1, van de Wet op de inkomstenbelasting 1964 (hierna: de Wet), in het bijzonder of de uren, besteed aan genoemde cursus, kunnen worden aangemerkt als uren besteed aan het feitelijk drijven van een onderneming.

3.2. Artikel 44m, lid 1, van de Wet bepaalt dat ten aanzien van de belastingplichtige die winst uit onderneming geniet en bij de aanvang van het kalenderjaar de leeftijd van 18 jaar, doch nog niet de leeftijd van 65 jaar heeft bereikt, een zelfstandigenaftrek wordt toegepast indien gedurende het kalenderjaar de voor werkzaamheden beschikbare tijd voor ten minste 1225 uren in beslag wordt genomen door het voor eigen rekening feitelijk drijven van een onderneming.

3.3. Het Hof heeft geoordeeld dat de uren die belanghebbende heeft besteed aan het volgen van de cursus AOV niet kunnen worden aangemerkt als uren besteed aan het feitelijk drijven van een onderneming, nu de cursus niet is gevolgd met het oog op het op peil houden van reeds aanwezige vakkennis.

3.4 Naar de Hoge Raad heeft geoordeeld in zijn arrest van 14 maart 2003, nr. 37975, BNB 2003/201, kunnen ook uren die worden besteed aan het verkrijgen van vakkennis om een reeds uitgeoefende onderneming te kunnen blijven uitoefenen, worden aangemerkt als uren besteed aan het feitelijk drijven van een onderneming.

3.5 Gelet op het hetgeen hiervóór is overwogen heeft het Hof een onjuist criterium aangelegd. 's Hofs uitspraak kan niet in stand blijven. Verwijzing moet volgen.

4. Proceskosten

De Staatssecretaris van Financiën zal worden veroordeeld in de kosten van het geding in cassatie. Door het verwijzingshof zal worden beoordeeld of aan belanghebbende voor de kosten van het geding voor het Hof een vergoeding dient te worden toegekend.

5. Beslissing

Dit arrest is gewezen door de raadsheer D.G. van Vliet als voorzitter, en de raadsheren P. Lourens en J.W. van den Berge, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier E. Cichowski, en in het openbaar uitgesproken op 18 juni 2004.