Hoge Raad, 24-09-2004, AR2719, 39932
Hoge Raad, 24-09-2004, AR2719, 39932
Gegevens
- Instantie
- Hoge Raad
- Datum uitspraak
- 24 september 2004
- Datum publicatie
- 24 september 2004
- ECLI
- ECLI:NL:HR:2004:AR2719
- Formele relaties
- In cassatie op : ECLI:NL:GHAMS:2003:AF8489
- Zaaknummer
- 39932
- Relevante informatie
- Wet op de vennootschapsbelasting 1969 [Tekst geldig vanaf 01-01-2024 tot 01-01-2025] art. 23b, Wet op de vennootschapsbelasting 1969 [Tekst geldig vanaf 01-01-2024 tot 01-01-2025] art. 20, Wet op de vennootschapsbelasting 1969 [Tekst geldig vanaf 01-01-2024 tot 01-01-2025] art. 21
Inhoudsindicatie
Herleven WIR-premie na verliescompensatie.
Uitspraak
Nr. 39.932
24 september 2004
PV
gewezen op het beroep in cassatie van X B.V. te Z tegen de uitspraak van het Gerechtshof te Amsterdam van 8 april 2003, nr. 02/01933, betreffende na te melden beschikking als bedoeld in artikel 21, lid 1, van de Wet op de vennootschapsbelasting 1969.
1. Beschikking, bezwaar en geding voor het Hof
De Inspecteur heeft, nadat belanghebbende over het jaar 2000 aangifte had gedaan van een belastbare winst van negatief ƒ 321.258, de belastbare winst vastgesteld op negatief ƒ 321.258 en dit verlies bij beschikking van 8 december 2001 verrekend met de belastbare winst van belanghebbende over 1997 ten belope van een bedrag van ƒ 25.564. De beschikking is, na daartegen gemaakt bezwaar, bij uitspraak van de Inspecteur gehandhaafd.
Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij het Hof.
Het Hof heeft het beroep ongegrond verklaard. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.
2. Geding in cassatie
Belanghebbende heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.
De Staatssecretaris van Financiën heeft een verweerschrift ingediend.
Belanghebbende heeft een conclusie van repliek ingediend.
De Staatssecretaris heeft een conclusie van dupliek ingediend.
3. Beoordeling van de middelen
3.1. In cassatie kan van het volgende worden uitgegaan.
3.1.1. Belanghebbende drijft een handel in kinderartikelen. In het verleden heeft zij aanspraken op investeringsbijdragen ingevolge de Wet investerings-rekening verkregen. In het onderhavige jaar (1997) heeft zij positieve belastbare winst behaald. Bij beschikking van 14 november 1998 is een deel van de vorenbedoelde investeringsbijdragen verrekend met de door belanghebbende verschuldigde belasting over het onderhavige jaar.
3.1.2. In het jaar 2000 heeft belanghebbende een verlies geleden. Dit verlies is bij beschikking van 8 december 2001 ingevolge artikel 20, lid 2, in verbinding met artikel 21, lid 1, van de Wet op de vennootschapsbelasting 1969 (hierna: de Wet) tot een bedrag van ƒ 25.564 verrekend met de belastbare winst van het onderhavige jaar.
3.2. Voor het Hof was - voorzover in cassatie van belang - in geschil of de verrekening van het verlies van het jaar 2000 met de belastbare winst van het onderhavige jaar dient te leiden tot een teruggaaf van belasting over het onderhavige jaar. Het Hof heeft deze vraag ontkennend beantwoord.
3.3. Bij de beoordeling van de middelen moet het volgende worden vooropgesteld.
Ingevolge artikel 23b, lid 4, van de Wet (tekst tot 1 januari 1990) in verbinding met artikel VII van de Wet van 28 december 1989 tot invoering in de inkomstenbelasting en de vennootschapsbelasting van een investeringsaftrek voor investeringen van een beperkte omvang en intrekking van de Wet investeringsrekening, Stb. 601, brengt de verrekening van het verlies van het jaar 2000 met de belastbare winst van het jaar 1997 geen wijziging in de bedragen aan investeringsbijdragen die in mindering zijn gekomen op de belasting over het jaar 1997. Nu toepassing van vermeld artikel 23b, lid 4, zou leiden tot een negatief bedrag aan belasting, diende de aanslag over het jaar 1997, overeenkomstig de tweede volzin van die bepaling, te worden verminderd tot nihil. Van een teruggave van belasting over het onderhavige jaar kan dan ook geen sprake zijn.
3.4. Gelet op hetgeen hiervoor in onderdeel 3.3 is overwogen, is 's Hofs beslissing juist. De middelen kunnen derhalve niet tot cassatie leiden.
4. Proceskosten
De Hoge Raad acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten.
5. Beslissing
De Hoge Raad verklaart het beroep ongegrond.
Dit arrest is gewezen door de vice-president A.E.M. van der Putt-Lauwers als voorzitter, en de raadsheren F.W.G.M. van Brunschot en C.B. Bavinck, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier E. Cichowski, en in het openbaar uitgesproken op 24 september 2004.