Hoge Raad, 15-10-2004, AR4005, 40278

Gegevens

Instantie: Hoge Raad

Datum uitspraak: 15 oktober 2004

Datum publicatie: 15 oktober 2004

ECLI: ECLI:NL:HR:2004:AR4005

Formele relaties

In cassatie op : ECLI:NL:GHSHE:2003:AN9094

Zaaknummer: 40278

Inhoudsindicatie

Toepassing artikel 62, lid 1, tweede volzin (tekst 1998). Uitleg inwerkingtredingsbepaling vervat in artikel X van de Wet van 17 december 1998, Stb. 1998, 724, waarbij eerdervermelde tweede volzin is geschrapt.

Uitspraak

Nr. 40.278

15 oktober 2004

WM

gewezen op het beroep in cassatie van X te Z (Portugal) tegen de uitspraak van het Gerechtshof te 's-Hertogenbosch van 17 september 2003, nr. 02/03656, betreffende na te melden aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen.

1. Aanslag, bezwaar en geding voor het Hof

Aan belanghebbende is voor het jaar 1998 een aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen opgelegd naar een belastbaar inkomen van ƒ 1.721.885, waarvan een bedrag van ƒ 1.657.877 belast naar het tarief van artikel 57 van de Wet op de inkomstenbelasting 1964, welke aanslag, na daartegen gemaakt bezwaar, bij uitspraak van de Inspecteur is gehandhaafd.

Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij het Hof.

Het Hof heeft het beroep ongegrond verklaard. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

2. Geding in cassatie

Belanghebbende heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Staatssecretaris van Financiën heeft een verweerschrift ingediend.

3. Beoordeling van het middel

Het middel richt zich tegen het oordeel van het Hof dat de Inspecteur over het aan de orde zijnde belastingjaar 1998 overeenkomstig het toen geldende artikel 62 van de Wet op de inkomstenbelasting 1964 twee aanslagen mocht opleggen, één over de periode van binnenlandse belastingplicht en één over de periode van buitenlandse belastingplicht. Het middel faalt omdat het oordeel van het Hof (rechtsoverwegingen 4.1 tot en met 4.1.2) juist is.

4. Proceskosten

De Hoge Raad acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten.

5. Beslissing

De Hoge Raad verklaart het beroep ongegrond.

Dit arrest is gewezen door de vice-president A.E.M. van der Putt-Lauwers als voorzitter, en de raadsheren F.W.G.M. van Brunschot en C.B. Bavinck, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier E. Cichowski, en in het openbaar uitgesproken op 15 oktober 2004.