Hoge Raad, 17-03-2006, AU7372, 39292

Nr. 39.292

17 maart 2006

EC

Aan belanghebbende is bij één biljet een naheffingsaanslag in de belasting van personenauto's en motorrijwielen opgelegd ten bedrage van ƒ 16.672 aan belasting, alsmede een boete van ƒ 4168. De tegen de naheffingsaanslag en de boetebeschikking door belanghebbende gemaakte bezwaren zijn bij in één geschrift vervatte uitspraken van de Inspecteur wegens termijnoverschrijding niet-ontvankelijk verklaard.

Belanghebbende is tegen die uitspraken in beroep gekomen bij het Hof.

Het Hof heeft het beroep gegrond verklaard, de uitspraak van de Inspecteur welke de boete betreft vernietigd, de boetebeschikking vernietigd en de uitspraak van de Inspecteur welke de naheffingsaanslag betreft bevestigd. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

Belanghebbende heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Staatssecretaris van Financiën heeft een verweerschrift ingediend.

Belanghebbende heeft een conclusie van repliek ingediend.

De Advocaat-Generaal R.E.C.M. Niessen heeft op 7 oktober 2005 geconcludeerd tot ongegrondverklaring van het beroep in cassatie.

3.4. Het middel richt in de eerste plaats een motiveringsklacht tegen het oordeel dat de termijnoverschrijding die is begaan bij het maken van bezwaar tegen de naheffingsaanslag, niet verschoonbaar is. Die klacht slaagt. De omstandigheid dat uit het biljet van de aan belanghebbende toegezonden naheffingsaanslag bleek dat de naheffingsaanslag en de boetebeschikking niet in afzonderlijke geschriften waren vervat, bracht immers mee dat belanghebbende, zoals hij voor het Hof heeft aangevoerd, ervan mocht uitgaan dat met de toezending van de boetebeschikking aan zijn gemachtigde - uit 's Hofs hiervóór in 3.2 weergegeven vaststelling volgt dat belanghebbende daarop mocht vertrouwen - deze tevens op de hoogte zou zijn gesteld van de naheffingsaanslag. Onder deze omstandigheden kan het belanghebbende redelijkerwijze niet als een verzuim worden aangerekend dat hij na de ontvangst van de naheffingsaanslag niet zelf stappen heeft ondernomen om binnen de bezwaartermijn een bezwaarschrift in te dienen of te doen indienen tegen de naheffingsaanslag.

Uit het hiervoor overwogene volgt dat 's Hofs uitspraak niet in stand kan blijven. Het middel behoeft voor het overige geen behandeling. Verwijzing moet volgen.

De Hoge Raad:

verklaart het beroep gegrond,

vernietigt de uitspraak van het Hof, doch uitsluitend voorzover deze de uitspraak van de Inspecteur met betrekking tot de ontvankelijkheid van het bezwaar tegen de naheffingsaanslag betreft,

verwijst het geding naar het Gerechtshof te 's-Gravenhage ter verdere behandeling en beslissing van de zaak met inachtneming van dit arrest,

gelast dat de Staat aan belanghebbende vergoedt het door deze ter zake van de behandeling van het beroep in cassatie verschuldigd geworden griffierecht ten bedrage van € 165, en

veroordeelt de Staatssecretaris van Financiën in de kosten van het geding in cassatie aan de zijde van belanghebbende , vastgesteld op € 1288 voor beroepsmatig verleende rechtsbijstand, en wijst de Staat aan als de rechtspersoon die deze kosten moet vergoeden.