Hoge Raad, 30-03-2007, AV0426, 41007

Nr. 41.007

30 maart 2007

RS

Aan belanghebbende is ter zake van een schenking door A een navorderingsaanslag in het recht van schenking opgelegd naar een verkrijging van ƒ 1.550.000, welke navorderingsaanslag, na daartegen gemaakt bezwaar, bij uitspraak van de Inspecteur is gehandhaafd.

Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij het Hof.

Het Hof heeft het beroep ongegrond verklaard. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

Belanghebbende heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Staatssecretaris van Financiën heeft een verweerschrift ingediend.

Belanghebbende heeft een conclusie van repliek ingediend.

De Staatssecretaris heeft een conclusie van dupliek ingediend.

De Advocaat-Generaal R.E.C.M. Niessen heeft op 22 december 2005 geconcludeerd tot ongegrondverklaring van het primaire middel van het beroep in cassatie en aanhouding van de zaak voor het overige in afwachting van de uitspraak van het HvJ EG in de zaak Van Hilten-van der Heijden (C-513/03).

3.3. Uit artikel 1, lid 1, aanhef en onder 3e, SW volgt dat in het onderhavige geval schenkingsrecht verschuldigd is indien de moeder van belanghebbende "ten tijde van de schenking" binnen het Rijk woonde. Blijkens de hier toepasselijke tekst van artikel 1, lid 2, SW (de tekst vóór 1 januari 2003) wordt voor de toepassing van lid 1, aanhef en onder 3e, onder schenking verstaan (onder meer) de schenking geregeld in de elfde titel van Boek 7A BW. In de toenmaals geldende tekst van die titel werd de schenking (in artikel 7A:1703 BW) gedefinieerd als de overeenkomst waarbij de schenker, bij zijn leven, om niet en onherroepelijk enig goed afstaat ten behoeve van de begiftigde die hetzelve aanneemt.

In cassatie wordt niet opgekomen tegen 's Hofs oordeel (neergelegd in onderdeel 5.2 van zijn uitspraak) dat de rechtshandeling die belanghebbende en haar moeder hebben doen vastleggen in de notariële akte van 16 september 1997 aan deze definitie beantwoordt. Daarvan uitgaande heeft het Hof met juistheid geoordeeld (in onderdeel 5.3) dat de schenkingsovereenkomst tot stand gekomen is op het tijdstip van verlijden van de notariële akte, 16 september 1997, ofschoon aan de daaruit voortspruitende verbintenis tot afgifte van het geschonkene een opschortende voorwaarde was verbonden.

Nu tussen partijen niet in geschil is dat de moeder van belanghebbende ingevolge artikel 3, lid 1, SW op 16 september 1997 werd geacht binnen het Rijk te wonen, volgt uit het voorgaande de juistheid van 's Hofs hiervoor in 3.2 bedoelde oordeel. Derhalve faalt het primaire middel.