Hoge Raad, 08-06-2007, AZ8511, 42029

Nr. 42.029

8 juni 2007

AS

Aan belanghebbende is een naheffingsaanslag in de belasting van personenauto's en motorrijwielen opgelegd ten bedrage van ƒ 14.503, welke aanslag, na daartegen gemaakt bezwaar, bij uitspraak van de Inspecteur is gehandhaafd.

Het Hof heeft het tegen die uitspraak ingestelde beroep gegrond verklaard en de uitspraak op bezwaar, alsmede de naheffingsaanslag vernietigd. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

De Staatssecretaris heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

Belanghebbende heeft een verweerschrift ingediend.

De Advocaat-Generaal C.W.M. van Ballegooijen heeft op 28 december 2006 geconcludeerd tot gegrondverklaring van het cassatieberoep, tot vernietiging van de uitspraak van het Hof en tot verwijzing van de zaak naar een ander gerechtshof.

Belanghebbende heeft schriftelijk op de conclusie gereageerd.

3.1. In cassatie kan van het volgende worden uitgegaan.

Bij beschikking van 17 februari 1999 (hierna: de beschikking) heeft de Inspecteur belanghebbende op de voet van artikel 4, lid 1 en lid 4, tweede volzin, juncto artikel 2, leden 2 en 3, van het Uitvoeringsbesluit belasting van personenauto's en motorrijwielen vrijstelling verleend van belasting van personenauto's en motorrijwielen (hierna: BPM). De desbetreffende personenauto (hierna: de personenauto) is vervolgens geregistreerd in het krachtens de Wegenverkeerswet 1994 aangehouden register van opgegeven kentekens, in de zin van artikel 1, lid 2, van de Wet op de belasting van personenauto's en motorrijwielen 1992 (hierna: de Wet). Nadien heeft de Inspecteur zich op het standpunt gesteld dat de beschikking was gebaseerd op door belanghebbende verstrekte onjuiste gegevens, zodat de beschikking ten onrechte was gegeven. Op grond hiervan heeft hij de onderwerpelijke naheffingsaanslag opgelegd.

3.4. Het middel slaagt. Indien de inspecteur een vrijstelling als de onderwerpelijke verleent op basis van de feiten die de belanghebbende vermeldt in zijn aanvraag en nadat de beschikking is gegeven doch voordat de auto is geregistreerd, blijkt dat de feiten zodanig zijn dat op grond van de wettelijke bepalingen geen recht op vrijstelling heeft bestaan, kan de vrijstellingsbeschikking worden ingetrokken. Mocht van dergelijke feiten blijken nadat de auto is geregistreerd, dan kan de inspecteur de niet voldane BPM op de voet van artikel 20, lid 1, tweede volzin, van de AWR naheffen. Daartoe is blijkens de bewoordingen van die bepaling geen voorafgaande intrekking van de vrijstellingsbeschikking vereist. Het Hof heeft zulks miskend.

Uit het vorenstaande volgt dat 's Hofs uitspraak niet in stand kan blijven. Verwijzing moet volgen voor behandeling van de grieven van belanghebbende die door het Hof onbehandeld zijn gelaten.

De Hoge Raad:

verklaart het beroep gegrond,

vernietigt de uitspraak van het Hof, behoudens de beslissing omtrent het griffierecht, en

verwijst het geding naar het Gerechtshof te Arnhem ter verdere behandeling en beslissing van de zaak met inachtneming van dit arrest.