Hoge Raad, 16-10-2009, BK0249, 08/03273

Nr. 08/03273

16 oktober 2009

Belanghebbende heeft over het tijdvak 1 augustus 2005 tot en met 21 augustus 2005 op aangifte een bedrag aan belasting zware motorrijtuigen voldaan. Belanghebbende heeft tegen de voldoening van dit bedrag bezwaar gemaakt, welk bezwaar bij uitspraak van de Inspecteur is afgewezen.

De Rechtbank te 's-Gravenhage (nr. AWB 06/649 BZM) heeft het tegen die uitspraak ingestelde beroep gegrond verklaard, de uitspraak van de Inspecteur vernietigd en bepaald dat aan belanghebbende teruggaaf van belasting zware motorrijtuigen wordt verleend.

De Inspecteur heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld bij het Hof. Belanghebbende heeft incidenteel hoger beroep ingesteld.

Het Hof heeft in het principale hoger beroep de uitspraak van de Rechtbank vernietigd behoudens de beslissing omtrent het griffierecht en de uitspraak op bezwaar bevestigd. Het incidentele hoger beroep is door het Hof verworpen. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

Belanghebbende heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Staatssecretaris van Financiën heeft een verweerschrift ingediend.

Belanghebbende heeft een conclusie van repliek ingediend.

De Advocaat-Generaal M.E. van Hilten heeft op 17 maart 2009 geconcludeerd tot ongegrondverklaring van het beroep in cassatie.

Belanghebbende heeft schriftelijk op de conclusie gereageerd.

3.1.2. Het motorrijtuig is een motorrijtuig in de zin van artikel 2, letter f, van de Wet op de motorrijtuigenbelasting 1964 en heeft een hogere toegestane maximum massa dan 12.000 kg in de zin van artikel 3, letter a, van de Wet belasting zware motorrijtuigen (tekst 2005; hierna: de Wet). In het motorrijtuig bevindt zich een zware koelinstallatie. Voorts is het voorzien van een laadklep aan de achterzijde en van een deur met inklapbare trap aan de rechterzijkant, alsmede van uitgebreide tl-binnenverlichting en aansluitingen voor een factureercomputer met printer. Naar aanleiding van een door belanghebbende aangevraagde herkeuring door de Rijksdienst voor het wegverkeer (hierna: de RDW) is op het kentekenbewijs de inrichting van het motorrijtuig omschreven als 'winkelwagen'; voordien was dit: 'geconditioneerd voertuig'.

Doorgaans worden zeven hele rolcontainers en zes halve rolcontainers met de producten in het motorrijtuig geplaatst en verankerd, en wel zodanig dat vanaf de zij-ingang met trap een loopruimte (middenpad) vrij blijft over (een gedeelte van) de lengte van het motorrijtuig.

3.2.1. Het Hof heeft geoordeeld dat, in aanmerking genomen de considerans en de tekst van Richtlijn 1999/62/EG van de Raad van 17 juni 1999 betreffende het in rekening brengen van het gebruik van bepaalde infrastructuurvoorzieningen aan zware vrachtvoertuigen (hierna: de Richtlijn), Pb. 1999, L 187, en de uitleg die het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen heeft gegeven in zijn arrest van 28 oktober 1999, Pfennigmann, C-193/98, Jurispr. blz. I-7747, de algemene bestemming van het onderhavige motorrijtuig goederenvervoer over de weg is, zodat het motorrijtuig moet worden aangemerkt als een zwaar motorrijtuig in de zin van artikel 3, letter a, van de Wet.

Naar 's Hofs oordeel doet hieraan de vermelding op het kentekenbewijs niet af, aangezien de Richtlijn een eigen omschrijving kent van het soort voertuig waarop de bepalingen van de Richtlijn betrekking heeft en niet de vrijheid biedt om aan te sluiten bij de inrichtingsomschrijving op het kentekenbewijs.

3.3.3. In 's Hofs oordelen ligt besloten het oordeel dat het motorrijtuig, gelet op de kenmerkende eigenschappen ervan, bestemd is om regelmatig en duurzaam deel te nemen aan de mededinging van het goederenvervoer. Daaraan doet naar het oordeel van het Hof niet af dat het motorrijtuig beschikt over enige voorzieningen die zijn aangebracht met het oog op de verkoop van de producten vanuit het motorrijtuig.

's Hofs hierop gebaseerde oordeel dat het motorrijtuig een zwaar motorrijtuig in de zin van de Wet is, geeft geen blijk van een onjuiste rechtsopvatting, ook niet in het licht van het tweeledige feitelijke gebruik van het motorrijtuig, aangezien niet het feitelijke gebruik beslissend is maar de wijze waarop het motorrijtuig is gebouwd en ingericht. De voorzieningen die ten behoeve van de verkoopactiviteiten aan het motorrijtuig zijn aangebracht, zijn niet van een zodanig belang dat zij afdoen aan de algemene bestemming daarvan, te weten het vervoeren van goederen over de weg. Het gebruik van deze voorzieningen tijdens stilstand van het motorrijtuig verdraagt zich derhalve zeer wel met 's Hofs vaststelling dat het motorrijtuig moet worden beschouwd als een zwaar motorrijtuig. Kennelijk was het Hof van oordeel dat het motorrijtuig niet was voorzien van andere dan de evenbedoelde soort voorzieningen. 's Hofs oordeel is ook niet onbegrijpelijk dan wel onvoldoende gemotiveerd.

Aan dit een en ander doet niet af de omstandigheid dat de RDW het motorrijtuig op het kentekenbewijs heeft omschreven als 'winkelwagen'. De inspecteur is bij de toepassing van de Wet niet gehouden het oordeel van de RDW over de hoedanigheid van het motorrijtuig over te nemen.

Dit arrest is gewezen door de vice-president D.G. van Vliet als voorzitter, en de raadsheren P. Lourens, E.N. Punt, P.M.F. van Loon en M.A. Fierstra, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier E. Cichowski, en in het openbaar uitgesproken op

16 oktober 2009.