Hoge Raad, 12-11-2010, BM7266, 08/04535

Arrest

gewezen op het beroep in cassatie van X te Z (hierna: belanghebbende) tegen de uitspraken van het Gerechtshof te 's-Hertogenbosch van 26 september 2008, nrs. 07/00181 en 07/00182, betreffende een navorderingsaanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen en een beschikking inzake heffingsrente.

1. Het geding in feitelijke instanties

2. Geding in cassatie

3. Beoordeling van de klachten

3.1. In cassatie kan van het volgende worden uitgegaan.

Belanghebbende heeft ter zake van zijn deelname als commanditaire vennoot in A C.V. (hierna: de CV) in zijn aangifte inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen 2000 een verlies uit onderneming aangegeven. Bij de vaststelling van de aanslag inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen voor het jaar 2000 met dagtekening 30 november 2001 heeft de Inspecteur op dit punt de aangifte gevolgd. Met dagtekening 8 november 2005 is vervolgens de in geschil zijnde navorderingsaanslag opgelegd, waarbij het desbetreffende verlies alsnog is gecorrigeerd omdat de CV naar de mening van de Inspecteur geen onderneming dreef.

3.2.1. In cassatie is in geschil of het vereiste van het zogenoemde nieuw feit aan de onderhavige navordering in de weg stond.

3.2.2. Het Hof heeft geoordeeld dat het feit dat grond voor navordering opleverde de Inspecteur ten tijde van het opleggen van de primitieve aanslag niet bekend was of had kunnen zijn, zodat het bepaalde in artikel 16, lid 1, tweede volzin, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen niet aan navordering in de weg staat. In dit verband heeft het Hof overwogen dat de navorderingsaanslag is gebaseerd op de ontdekking van de - in 2.1.10 van 's Hofs uitspraak weergegeven - 'license agreement' en dat dit een feit vormt dat los staat van de feiten waarvan de Inspecteur ten tijde van de aanslagregeling op de hoogte was of had kunnen zijn. Gelet op hetgeen de Hoge Raad in zijn arresten van 4 mei 1988, nr. 25370, LJN ZC3828, BNB 1988/209, en 17 november 1999, nr. 34702, LJN AA2629, BNB 2000/7, heeft overwogen, levert deze ontdekking - aldus nog steeds het Hof - een feit op dat oplegging van de onderhavige navorderingsaanslag rechtvaardigt.

3.2.3. De klachten die zich richten tegen de hiervoor in 3.2.2 vermelde oordelen van het Hof, falen. In aanmerking genomen 's Hofs oordeel dat de license agreement aan het licht bracht het tot dan toe aan de Inspecteur onbekende feit dat de film niet voor rekening en risico van de CV was geëxploiteerd, alsmede 's Hofs hierop gebaseerde conclusie dat de CV geen onderneming dreef, welke oordelen in cassatie niet worden bestreden, geeft het oordeel van het Hof dat de Inspecteur aan de navorderingsaanslag een nieuw feit ten grondslag kon leggen dat los stond van de feiten waarvan hij ten tijde van de vaststelling van de primitieve aanslag op de hoogte was of had kunnen zijn, geen blijk van een onjuiste rechtsopvatting. Dat oordeel kan, als verweven met waarderingen van feitelijke aard, voor het overige in cassatie niet op juistheid worden getoetst. Het is ook niet onbegrijpelijk of onvoldoende gemotiveerd.

4. Proceskosten

De Hoge Raad acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten.

5. Beslissing

De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie ongegrond.