Hoge Raad, 28-01-2011, BP2135, 10/00769

nr. 10/00769

28 januari 2011

Aan belanghebbende is voor het jaar 1997 ter zake van het genot krachtens eigendom, bezit of beperkt recht van de onroerende zaak a-straat 1 te Geleen een aanslag in de baatbelasting centrum Geleen 1997 van de gemeente Geleen opgelegd ten bedrage van ƒ 8946. De aanslag is, na daartegen gemaakt bezwaar, bij uitspraak van het hoofd van de stafafdeling Financiën en Bedrijfsbeheer van de gemeente Geleen (hierna: de Heffingsambtenaar) gehandhaafd.

Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij het Gerechtshof te 's-Hertogenbosch.

Dit hof heeft het beroep gegrond verklaard en de uitspraak alsmede de aanslag vernietigd.

De uitspraak van het Gerechtshof te 's-Hertogenbosch (nr. 99/00206) is op het beroep van het College bij arrest van de Hoge Raad van 8 augustus 2008, nr. 42972, LJN BD9483, BNB 2008/285, vernietigd, met verwijzing van het geding naar het Gerechtshof te Arnhem (hierna: het Hof) ter verdere behandeling en beslissing van de zaak met inachtneming van dat arrest.

Het Hof heeft het beroep gegrond verklaard en de uitspraak van de Heffingsambtenaar alsmede de aanslag vernietigd. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

Het College heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

Belanghebbende heeft een verweerschrift ingediend.

4.1.2. Artikel 2, lid 2, van de Verordening luidt:

"2. De in het eerste lid bedoelde voorzieningen omvatten:

a herinrichting van pleinen en straten;

b uitbreiding van het verkeersvrije winkelgebied;

c herinrichting van de parkeerterreinen

en -mogelijkheden;

d herinrichting van een busstation aan de Rijksweg Centrum;

e het aanbrengen c.q. uitbreiden van sierbestrating, beplanting, verlichting, kunstwerken en waterpartijen;

f het vernieuwen, verleggen en aanpassen van verlichting, kabels, leidingen en andere nutsvoorzieningen."

4.3.1. Het Hof heeft in onderdeel 4.2 van zijn uitspraak overwogen dat alle in artikel 2, lid 2, van de Verordening genoemde werkzaamheden de wijziging, vervanging of verplaatsing van bestaande voorzieningen betreffen, met uitzondering van het aanbrengen en uitbreiden van kunstwerken en waterpartijen. Vervolgens heeft het Hof de aard en de inhoud van de verrichte werkzaamheden beoordeeld, waarna het Hof in onderdeel 4.13 van zijn uitspraak samenvattend heeft overwogen dat het noch uit de vermelde beschrijvingen, noch uit het overgelegde fotomateriaal, noch anderszins de overtuiging heeft kunnen krijgen dat die werkzaamheden hebben geleid tot een verbetering van de voorheen bestaande voorzieningen.

Gelet op deze overwegingen heeft het Hof bij zijn hiervoor in 4.2.2 weergegeven oordeel kennelijk het geheel van de voorzieningen in het heringerichte gebied in de beschouwing betrokken, en dus niet enkel de voordien aanwezige voorzieningen. Ook heeft het Hof bij dat oordeel kennelijk alle veranderingen van de voorzieningen als gevolg van de verrichte werkzaamheden op het oog gehad, ook voor zover deze de omvang en de kwaliteit betreffen.

4.3.2. Aldus verstaan geeft 's Hofs onder 4.2.2 weergegeven oordeel geen blijk van een onjuiste rechtsopvatting en kan het voor het overige, als verweven met waarderingen van feitelijke aard, in cassatie niet op juistheid worden getoetst. Het is ook niet onbegrijpelijk of onvoldoende gemotiveerd.

Het derde middelonderdeel faalt derhalve.

De Hoge Raad:

verklaart het beroep in cassatie ongegrond, en

veroordeelt het College in de kosten van het geding in cassatie aan de zijde van belanghebbende, vastgesteld op een vijfde van € 1311, derhalve € 262,20, voor beroepsmatig verleende rechtsbijstand.