Hoge Raad, 25-11-2011, BU5601, 10/00413

Arrest

gewezen op het beroep in cassatie van X te Z (hierna: belanghebbende), alsmede het beroep in cassatie van de Minister van Financiën tegen de uitspraak van het Gerechtshof te Arnhem van 22 december 2009, nrs. 06/00406 en 06/00411, betreffende navorderingsaanslagen in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen, de daarbij gegeven boetebeschikkingen, een aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen, en een aanslag in de premie Ziekenfondswet.

1. Het geding in feitelijke instanties

1.1. Aan belanghebbende zijn over de jaren 1997 tot en met 1999 navorderingsaanslagen in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen opgelegd, alsmede boetes, en voor het jaar 2000 een aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen en een aanslag in de premie Ziekenfondswet. De navorderingsaanslagen, de boetebeschikkingen en de aanslagen zijn, na daartegen gemaakt bezwaar, bij in één geschrift vervatte uitspraken van de Inspecteur gehandhaafd.

1.2. De Rechtbank te Arnhem (nr. AWB 05/1011 IB) heeft het tegen die uitspraken ingestelde beroep gegrond verklaard, de uitspraken van de Inspecteur vernietigd, de navorderingsaanslagen over de jaren 1997 en 1998 en de daarbij opgelegde boetes alsmede de aanslagen voor het jaar 2000 verminderd, en de navorderingsaanslag over het jaar 1999 alsmede de daarbij opgelegde boete vernietigd.

1.3. Zowel belanghebbende als de Inspecteur heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld.

1.4. Het Hof heeft de uitspraak van de Rechtbank wat betreft de navorderingsaanslagen over de jaren 1997 en 1998 alsmede de daarbij opgelegde boetes en de aanslagen voor het jaar 2000 vernietigd, het bij de Rechtbank ingestelde beroep gegrond verklaard wat betreft voornoemde navorderingsaanslagen, boetes en aanslagen, de desbetreffende uitspraken van de Inspecteur vernietigd, en de navorderingsaanslagen over de jaren 1997 en 1998, de daarbij opgelegde boetes en de aanslagen voor het jaar 2000 verminderd. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

2. Geding in cassatie

3. Uitgangspunten in cassatie

3.1. Belanghebbende hield in de onderhavige jaren alle certificaten van aandelen in de besloten vennootschap A B.V. (hierna: de BV).

3.4. Na afronding van dit voortgezette onderzoek heeft de Inspecteur met dagtekening 27 maart 2003 aan belanghebbende de onderhavige navorderingsaanslagen, boetes en aanslagen opgelegd.

4. Beoordeling van de door belanghebbende voorgestelde middelen

De middelen kunnen niet tot cassatie leiden. Dit behoeft, gezien artikel 81 van de Wet op de rechterlijke organisatie, geen nadere motivering, nu de middelen niet nopen tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.

5. Beoordeling van de door de Minister voorgestelde middelen

5.2. Het eerste middel betoogt voor het overige dat het Hof heeft nagelaten zich uit te laten over de door de Inspecteur aangevoerde stelling dat belanghebbende met betrekking tot de onjuistheden in de aangifte inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen voor het jaar 1999 te kwader trouw was en dat uit dien hoofde nagevorderd kon worden zonder de aanwezigheid van een nieuw feit. Het middel faalt ook in zoverre. Anders dan het middel tot uitgangspunt neemt, blijkt niet uit de uitspraak van het Hof of de stukken van het geding dat de Inspecteur bedoelde stelling voor het Hof of voor de Rechtbank heeft aangevoerd.

5.3. Het Hof heeft voorts geoordeeld dat de Inspecteur de toegepaste correcties terecht als loon van belanghebbende uit haar dienstbetrekking bij de BV heeft aangemerkt en dat gelet op het feit dat die loonbestanddelen niet in de aangiften van de BV zijn aangegeven, de Inspecteur zich in redelijkheid op het standpunt heeft kunnen stellen dat de correcties netto-inkomsten vormen welke te dezen gebruteerd in aanmerking dienen te worden genomen. Het Hof heeft vervolgens geoordeeld dat de aan de BV over de jaren 1997, 1998 en 2000 opgelegde naheffingsaanslagen loonbelasting/premie volksverzekeringen als voorheffing dienen te worden verrekend met de onderhavige (navorderings)aanslagen over de jaren 1997, 1998 en 2000.

6. Beoordeling ambtshalve

6.1. Het Hof heeft geoordeeld dat de over de jaren 1997, 1998 en 2000 aan de BV opgelegde naheffingsaanslagen loonbelasting/premie volksverzekeringen ten bedrage van ƒ 64.970 (€ 29.482), ƒ 313.032 (€ 142.047) respectievelijk ƒ 187.694 (€ 85.171) als voorheffing moeten worden verrekend met de onderhavige (navorderings-)aanslagen over die jaren waarin de gebruteerde loonbestanddelen zijn begrepen. Vervolgens heeft het Hof die bedragen kennelijk per abuis in mindering gebracht op de belastbare inkomens over die jaren, en dus niet op de daarover verschuldigde bedragen aan inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen. De Hoge Raad zal deze misslag herstellen.

6.2. In verband met het hiervoor in 6.1 overwogene, dient de boete die verband houdt met de over het jaar 1997 opgelegde navorderingsaanslag naar evenredigheid en met inachtneming van de door het Hof in aanmerking genomen omstandigheden te worden verminderd tot een bedrag van ƒ 42.000 (€ 19.058).

6.3. Voor het jaar 1998 betekent het hiervoor in 6.1 overwogene dat belanghebbende geen inkomstenbelasting verschuldigd is. De in dat verband opgelegde boete dient daarom te vervallen.

6.4. Het vorenstaande vormt aanleiding voor de Hoge Raad te oordelen dat 's Hofs uitspraak niet in stand kan blijven. De Hoge Raad kan de zaak afdoen.

7. Proceskosten

De Staatssecretaris van Financiën zal worden veroordeeld in de kosten van het geding in cassatie.

8. Beslissing

Dit arrest is gewezen door de vice-president D.G. van Vliet, en de raadsheren E.N. Punt, J.A.C.A. Overgaauw, P.M.F. van Loon en M.A. Fierstra, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier E. Cichowski, en in het openbaar uitgesproken op 25 november 2011.

Van de Staat wordt ter zake van het door de Minister ingestelde beroep in cassatie een griffierecht geheven van € 448.