Hoge Raad, 30-11-2018, ECLI:NL:HR:2018:2202, 17/01640

Belanghebbende is een Arubaanse naamloze vennootschap, gevestigd in Aruba. Zij is in 1987 onder de naam [A] een limited partnership naar het recht van de staat Illinois (Verenigde Staten van Amerika) aangegaan (hierna: het Partnership). Het Partnership bestaat uit drie partners, te weten een general partner en twee limited partners. Belanghebbende is een van de limited partners. De drie partners van het Partnership maken deel uit van het [D]‑concern. De moedervennootschap van dat concern is [E] Corporation (hierna: de Corporation), gevestigd in de Verenigde Staten van Amerika.

Het Partnership is ondernemer in de zin van artikel 1, lid 1, van de Landsverordening belasting op bedrijfsomzetten (hierna: de Landsverordening) en exploiteert in Aruba onder meer [F] (hierna: het hotel).

Belanghebbende heeft geen personeel en zij heeft geen bezittingen anders dan de bezittingen die in verband staan met haar hoedanigheid van limited partner in het Partnership.

Belanghebbende heeft ter zake van de hiervoor in 2.1.3 bedoelde, in rekening gebrachte vergoedingen geen belasting op bedrijfsomzetten (hierna: bbo) op aangifte voldaan.

De Inspecteur heeft zich op het standpunt gesteld dat belanghebbende zelfstandig een bedrijf uitoefent in de zin van de Landsverordening, en daarom belastingplichtig is voor de bbo. Op die grond heeft hij aan belanghebbende over tijdvakken in de periode januari 2012 tot en met april 2012 naheffingsaanslagen opgelegd.

Voor het Hof was in geschil of belanghebbende, naast het Partnership, ondernemer is in de zin van artikel 1, lid 1, van de Landsverordening. Het Hof heeft die vraag bevestigend beantwoord.

Bij zijn oordeel heeft het Hof tot uitgangspunt genomen dat voor een nadere duiding van het begrip ondernemer in de Landsverordening te rade kan worden gegaan bij de artikelen 9 en 10 van BTW-richtlijn 2006. Naar het oordeel van het Hof is belanghebbende met de door haar verrichte diensten zelfstandig en duurzaam opgetreden als ondernemer. Het Hof heeft daartoe overwogen dat belanghebbende als zelfstandige partij op eigen naam de managementovereenkomst en de overeenkomst van dienstverlening heeft gesloten, dat zij voor het voeren van het management van het hotel een vergoeding heeft bedongen en dat gesteld noch gebleken is dat deze vergoeding onzakelijk is bepaald. Verder heeft het Hof overwogen dat belanghebbende met haar activiteiten voor eigen rekening inkomen genereert dat aan haar eigen vermogen is toegevoegd en dat zij het management van het hotel onder eigen verantwoordelijkheid heeft verricht en niet in een positie van ondergeschiktheid aan het Partnership. De omstandigheid dat belanghebbende de activiteiten heeft uitbesteed aan de Corporation maakt het voorgaande niet anders, aldus het Hof, aangezien het belanghebbende vrij staat om de activiteiten zelf uit te voeren. Gezien de lange looptijd van de managementovereenkomst heeft het Hof tot slot geoordeeld dat buiten elke twijfel staat dat wordt voldaan aan het duurzaamheidsvereiste.

De middelen zijn gericht tegen de hiervoor in 2.2.2 weergegeven oordelen. Zij betogen dat het Hof artikel 1, lid 1, van de Landsverordening ten onrechte in verbinding met BTW-richtlijn 2006 heeft uitgelegd. Voorts herhalen de middelen het voor het Hof door belanghebbende gehouden betoog dat zij niet naast het Partnership zelfstandig een bedrijf uitoefent als bedoeld in artikel 1, lid 1, van de Landsverordening.

Op grond van artikel 2, lid 1, van de Landsverordening wordt onder de naam belasting op bedrijfsomzetten een belasting geheven over bedrijfsomzetten die door ondernemers in het kader van hun bedrijf of beroep worden gerealiseerd door het leveren van goederen en het verrichten van diensten in Aruba. De bbo wordt geheven van de ondernemer die de bedrijfsomzet realiseert (artikel 2, lid 2, van de Landsverordening).

In artikel 1, lid 1, van de Landsverordening is het begrip ondernemer gedefinieerd als “een ieder die een beroep of bedrijf zelfstandig uitoefent”. Deze bepaling dient autonoom te worden uitgelegd. De uitleg die op grond van het Unierecht wordt gegeven aan het begrip belastingplichtige in de btw is niet maatgevend. De middelen worden in zoverre terecht voorgesteld.

De middelen kunnen evenwel niet tot cassatie leiden. Een bedrijf of beroep wordt zelfstandig uitgeoefend in de zin van artikel 1, lid 1, van de Landsverordening indien op eigen naam, voor eigen rekening en onder eigen verantwoordelijkheid prestaties tegen vergoeding worden verricht in het economische verkeer. Het Hof heeft dit tot uitgangspunt genomen. Op basis daarvan heeft het aan de hiervoor in 2.1.3 tot en met 2.1.5 weergegeven omstandigheden de gevolgtrekking verbonden dat belanghebbende aan dit vereiste van artikel 1, lid 1, van de Landsverordening voldoet. Daarmee heeft het Hof geen onjuiste toepassing gegeven aan die bepaling. Dit oordeel kan, als verweven met waarderingen van feitelijke aard, voor het overige in cassatie niet op juistheid worden getoetst. Het oordeel is niet onbegrijpelijk en evenmin ontoereikend gemotiveerd.