Hoge Raad, 08-02-2019, ECLI:NL:HR:2019:194, 17/04018

Belanghebbenden beschikken in Nederland niet over personeel. De verhuur van de vakantiewoning vindt plaats door tussenkomst van een verhuurkantoor. Belanghebbenden zijn daartoe met het verhuurkantoor een overeenkomst met standaardvoorwaarden (hierna: de overeenkomst) aangegaan. Volgens de overeenkomst verhuurt het verhuurkantoor de vakantiewoning op eigen naam, maar voor rekening en voor risico van belanghebbenden. In de overeenkomst is opgenomen dat i) het verhuurkantoor zal trachten gelijksoortige woningen in gelijke mate voor de verhuur beschikbaar te stellen, ii) de eigenaar bepaalt welke periodes van het jaar de woning beschikbaar is voor de verhuur, iii) het verhuurkantoor aan het einde van het seizoen de aan de eigenaar toekomende gelden uitbetaalt, iv) het verhuurkantoor voor zijn werkzaamheden een percentage van de bruto huursom, vermeerderd met omzetbelasting over de ontvangen huurpenningen ontvangt, en v) de verhuurprijzen door het verhuurkantoor worden vastgesteld.

Belanghebbenden hebben over het jaar 2013 een bedrag van € 228 aan omzetbelasting op aangifte voldaan. Tegen deze voldoening op aangifte hebben zij bezwaar gemaakt omdat zij menen dat zij in Nederland een vaste inrichting hebben en als zogenoemde kleine ondernemer daarom op grond van artikel 25, lid 1, van de Wet recht hebben op een vermindering van de te betalen omzetbelasting ter grootte van het bedrag dat zij op aangifte hebben voldaan. De Inspecteur heeft het bezwaar afgewezen.

De klachten bestrijden terecht niet het oordeel van het Hof dat het verhuurkantoor niet een vaste inrichting van belanghebbenden vormt. Gezien hetgeen het Hof – in cassatie onbestreden – heeft vastgesteld omtrent de activiteiten van het verhuurkantoor, moet worden geoordeeld dat het verhuurkantoor niet van belanghebbenden afhankelijk is als hiervoor in 2.3.1 bedoeld.

Voor zover de klachten inhouden dat het Hof heeft nagelaten een oordeel te geven over de stelling dat de vakantiewoning in samenhang met de activiteiten van het verhuurkantoor een vaste inrichting van belanghebbenden vormt, worden zij terecht voorgesteld. Deze stelling is weergegeven in het proces-verbaal van de zitting van het Hof terwijl uit de uitspraak niet blijkt dat het Hof die stelling in aanmerking heeft genomen. De klachten kunnen echter in zoverre niet tot cassatie leiden, aangezien het Hof deze stelling, gelet op hetgeen hierna wordt overwogen, slechts had kunnen verwerpen.

Uit hetgeen hiervoor in 2.3.1 is vooropgesteld, vloeit voort dat een vermogensbestanddeel dat wordt geëxploiteerd in de zin van artikel 7, lid 2, letter b, van de Wet – zoals een verhuurde vakantiewoning – niet op zichzelf kan worden beschouwd als een vaste inrichting. Wil sprake zijn van een structuur die geschikt is om een zelfstandige verrichting van de verhuurdiensten in Nederland mogelijk te maken, dan moet de ondernemer in Nederland ook over eigen personeel en een structuur met een voldoende mate van duurzaamheid beschikken, in het kader waarvan de huurovereenkomsten kunnen worden opgemaakt of beslissingen van dagelijks bestuur kunnen worden genomen (vgl. het arrest ARO Lease, punt 19). Het gebruik dat door de ondernemer wordt gemaakt van de diensten van een zelfstandige tussenpersoon, kan in dit verband niet bijdragen aan het oordeel dat die ondernemer over een vaste inrichting beschikt.

In het hiervoor in 2.2 weergegeven oordeel van het Hof dat het verhuurkantoor zijn activiteiten los van de onderneming van belanghebbenden verricht, ligt besloten dat het verhuurkantoor ten opzichte van belanghebbenden optreedt als zelfstandige tussenpersoon. Dat oordeel is feitelijk en niet onbegrijpelijk. Daarvan uitgaande kan het verhuurkantoor niet als eigen personeel van belanghebbenden worden aangemerkt noch als een structuur waarmee belanghebbenden beslissingen van dagelijks bestuur nemen. De omstandigheid dat belanghebbenden gebruik maken van de diensten van het verhuurkantoor kan dus niet tot gevolg hebben dat de vakantiewoning in samenhang met de activiteiten van het verhuurkantoor een vaste inrichting in Nederland van belanghebbenden vormt.