Hoge Raad, 23-06-2020, ECLI:NL:HR:2020:1087, 19/01390
Hoge Raad, 23-06-2020, ECLI:NL:HR:2020:1087, 19/01390
Gegevens
- Instantie
- Hoge Raad
- Datum uitspraak
- 23 juni 2020
- Datum publicatie
- 23 juni 2020
- Annotator
- ECLI
- ECLI:NL:HR:2020:1087
- Formele relaties
- Conclusie: ECLI:NL:PHR:2020:454
- Zaaknummer
- 19/01390
Inhoudsindicatie
Medeplegen bedreiging met enig misdrijf tegen het leven gericht en medeplegen van bedreiging met verkrachting, geuit tegen ex-vriendin van verdachte in filmpjes via “Facebook Live”. 1. Bewijsklacht t.a.v. door hof in bewijsoverwegingen opnemen dat verdachte ttz. in e.a. heeft verklaard eerder te zijn veroordeeld voor verkrachting van het nichtje van aangeefster en aannemelijk was dat zij daarvan wist, 2. Bewijsklacht t.a.v. oordeel dat de bedreigingen van dien aard zijn en onder zodanige omstandigheden zijn geschied dat bij aangeefster in redelijkheid vrees kon ontstaan dat zij het leven zou verliezen en zou kunnen worden verkracht. HR: art. 81.1 RO. HR ambtshalve: hof heeft verdachte de verplichting opgelegd om aan de Staat t.b.v. het in het arrest genoemde slachtoffer het in het arrest vermelde bedrag te betalen, bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door het in het arrest genoemde aantal dagen hechtenis. HR zal de uitspraak ambtshalve vernietigen v.zv. daarbij vervangende hechtenis is toegepast, cfm. ECLI:NL:HR:2020:914. Volgt gedeeltelijke vernietiging.
Uitspraak
HOGE RAAD DER NEDERLANDEN
STRAFKAMER
Nummer 19/01390
Datum 23 juni 2020
ARREST
op het beroep in cassatie tegen een arrest van het gerechtshof Den Haag van 8 maart 2019, nummer 22/002853-18, in de strafzaak
tegen
[verdachte],
geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1984,
hierna: de verdachte.
1 Procesverloop in cassatie
Het beroep is ingesteld door de verdachte. Namens deze hebben R.J. Baumgardt, P. van Dongen en S. van den Akker, allen advocaat te Rotterdam, bij schriftuur cassatiemiddelen voorgesteld. De schriftuur is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.
De advocaat-generaal T.N.B.M. Spronken heeft geconcludeerd tot ambtshalve vernietiging van de bestreden uitspraak, maar uitsluitend wat betreft de in het dictum opgenomen, in het kader van de opgelegde schadevergoedingsmaatregel gebezigde, zinsnede “bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door 15 (vijftien) dagen hechtenis, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf de hierna te noemen aanvangsdatum tot aan de dag der voldoening, met dien verstande dat de toepassing van die hechtenis de verplichting tot schadevergoeding aan de Staat ten behoeve van het slachtoffer niet opheft”, welke zinsnede is te vervangen door “bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door 15 (vijftien) dagen gijzeling, met toepassing van art. 6.4.20 Sv”, en tot verwerping van het beroep voor het overige.
2 Beoordeling van het eerste cassatiemiddel
De Hoge Raad heeft de klachten over de uitspraak van het hof beoordeeld. De uitkomst hiervan is dat deze klachten niet kunnen leiden tot vernietiging van die uitspraak. De Hoge Raad hoeft niet te motiveren waarom hij tot dit oordeel is gekomen. Bij de beoordeling van deze klachten is het namelijk niet nodig om antwoord te geven op vragen die van belang zijn voor de eenheid of de ontwikkeling van het recht (zie artikel 81 lid 1 van de Wet op de rechterlijke organisatie).
3 Beoordeling van het tweede cassatiemiddel
Het cassatiemiddel klaagt dat in de cassatiefase de redelijke termijn als bedoeld in artikel 6 lid 1 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (hierna: EVRM) is overschreden omdat de stukken te laat door het hof zijn ingezonden.
Nu de Hoge Raad de zaak binnen zestien maanden na het instellen van het cassatieberoep afdoet, waardoor de overschrijding van de inzendtermijn in voldoende mate wordt gecompenseerd, kan - wat betreft de totale duur van de behandeling in cassatie - niet worden gesproken van een overschrijding van de redelijke termijn als bedoeld in artikel 6 lid 1 EVRM.
Het cassatiemiddel faalt dus.