Hoge Raad, 17-07-2020, ECLI:NL:HR:2020:1288, 18/04149

Belanghebbende fabriceert in Nederland multifunctionele printers, en onderdelen en toebehoren daarvan. De Inspecteur heeft haar op 22 september 2005 een schriftelijke vergunning voor de economische douaneregeling actieve veredeling met toepassing van het schorsingssysteem verleend als bedoeld in artikel 114, lid 1, aanhef en letter a, van het Communautair douanewetboek. Daarin is als ingangsdatum van de vergunning 18 juni 2004 vermeld. In de vergunning is bepaald welke goederen onder de douaneregeling actieve veredeling mogen worden geplaatst (hierna ook: invoergoederen). De invoergoederen zijn opgenomen in bijlage 1 van de vergunning. De veredelingsproducten zijn aangewezen in bijlage 2 van de vergunning.

Op 11 juni 2010 heeft de Inspecteur belanghebbende op haar verzoek een nieuwe (verlengde) vergunning actieve veredeling verleend. Deze vergunning vermeldt als ingangsdatum 18 juni 2010 en als einddatum 18 juni 2013. Bij deze vergunning is geen verandering aangebracht in de lijsten van invoergoederen en van veredelingsproducten.

Bij brief van 6 juni 2011 heeft belanghebbende de Inspecteur verzocht de vergunning te wijzigen wat betreft de invoergoederen en de veredelingsproducten. Belanghebbende heeft bij dat verzoek niet verzocht om een wijziging van de vergunning met terugwerkende kracht. Op de daarop bij brief van 15 juli 2011 aan belanghebbende verstrekte, gewijzigde vergunning is op het voorblad en verder bij punt 6 onder ‘Geldigheidsduur van de vergunning’ bij ‘ingangsdatum’ vermeld: “18 juni 2010 (Versie 15 juli 2011)”.

Naar aanleiding van een controle van alle in de periode van 1 januari 2009 tot en met 14 juli 2014 gedane aangiften tot plaatsing van goederen onder de regeling actieve veredeling heeft de Inspecteur gesteld dat belanghebbende goederen in die aangiften heeft vermeld die niet zijn vermeld in bijlage 1 van de vergunning zoals deze luidde voor de bij de brief van 15 juli 2011 verstrekte gewijzigde vergunning. Omdat volgens de Inspecteur het daarom niet was toegestaan om deze goederen vrij van douanerechten onder de regeling actieve veredeling te plaatsen, zijn aan belanghebbende uitnodigingen tot betaling van douanerechten uitgereikt.

Voor het Hof was onder meer in geschil of de hiervoor in 2.1.3 bedoelde wijziging van de vergunning terugwerkt tot 18 juni 2010.

Het Hof heeft geoordeeld dat de afgifte van een gewijzigde vergunning met hetzelfde nummer van de vergunning en dezelfde ingangs- en vervaldatum van die vergunning, onder de toevoeging van een versiedatum, op de wijze waarop dit in punt 6 van deze vergunning is gebeurd, in redelijkheid niet anders kan worden begrepen dan dat de lopende vergunning met ingang van die versiedatum is gewijzigd. Daarbij acht het Hof van belang dat belanghebbende niet heeft verzocht de vergunning met terugwerkende kracht te wijzigen.

Artikel 507 van de Uitvoeringsverordening Communautair douanewetboek (hierna: de UCDW) regelt de inwerkingtreding van vergunningen als de onderhavige. Volgens die bepaling treden deze vergunningen in werking op de dag van afgifte of op een in de vergunning genoemde latere datum. Uit artikel 508 van de UCDW volgt dat de douaneautoriteiten, onder bepaalde voorwaarden, van deze hoofdregel kunnen afwijken en een vergunning met terugwerkende kracht mogen afgeven.

De in de UCDW geregelde wijze van vergunningverlening en de hiervoor in 2.4.1 weergegeven regels over de inwerkingtreding van zo’n vergunning dwingen niet tot de gevolgtrekking dat een wijziging van een vergunning moet gelden vanaf de oorspronkelijke ingangsdatum van de vergunning. Niet valt in te zien waarom de inspecteur op grond van de UCDW of een ander voorschrift terugwerkende kracht moet verbinden aan de wijziging van een vergunning ten voordele of ten nadele van de betrokkene. In zoverre faalt het middel.

Het oordeel van het Hof dat de Inspecteur in dit geval geen terugwerkende kracht heeft gegeven aan zijn besluit van 15 juli 2011 tot wijziging van de vergunning is van feitelijke aard, voldoende gemotiveerd en niet onbegrijpelijk. Middel 2 faalt daarom ook voor het overige.