Rechtbank Breda, 20-05-2008, BD5862, AWB 06/3148

Procedurenummer: AWB 06/3148

Uitspraakdatum: 20 mei 2008

Uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in het geding tussen

en

Eiser en verweerder worden hierna aangeduid als respectievelijk belanghebbende en de inspecteur.

1. Ontstaan en loop van het geding

1.3. Belanghebbende heeft daartegen bij brief van 15 juni 2006, ontvangen bij de rechtbank op 16 juni 2006, beroep ingesteld. Ter zake van dit beroep heeft de griffier van belanghebbende een griffierecht geheven van € 38.

1.4. De inspecteur, kantoor [woonplaats], heeft een verweerschrift ingediend.

1.5. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 8 april 2008 te Breda. Daar is eveneens behandeld de zaak die bij de rechtbank is geregistreerd onder procedurenummer 06/1767. Aldaar zijn verschenen en gehoord, belanghebbende, vergezeld van zijn gemachtigde, alsmede de inspecteur.

1.6. Belanghebbende heeft ter zitting een pleitnota voorgedragen en exemplaren daarvan overgelegd aan de rechtbank en aan de inspecteur.

1.7. De rechtbank heeft het onderzoek gesloten en bepaald dat schriftelijk uitspraak zal worden gedaan.

2. Feiten

Op grond van de stukken van het geding en het verhandelde ter zitting staat het volgende vast:

2.1. Belanghebbende exploiteert een ‘privé-huis’ onder de naam [seksinrichting] in de vorm van een eenmanszaak. Belanghebbende staat als zodanig ingeschreven in het register van de Kamer van Koophandel met als bedrijfsomschrijving: “het ter beschikking stellen van ruimten waarin privé-huis activiteiten worden ontplooid”. De onderneming wordt gedreven in een pand op het adres [straat] te [woonplaats].

2.2. Belanghebbende beschikt met ingang van 6 februari 2003 over een vergunning van de gemeente [woonplaats] voor een seksinrichting van welke vergunning belanghebbende gebruik maakt voor haar onderneming. In deze vergunning wordt het bedrijf omschreven als [seksinrichting] en is belanghebbende vermeld als exploitant en beheerder.

2.3. Belanghebbende adverteert ten behoeve van zijn onderneming via krant, radio en internet. Op de internetsite worden de prijzen vermeld die in rekening worden gebracht voor de diverse verrichtingen door de prostituees. De klanten komen het pand binnen in de ontvangstruimte, waar de prostituees zich aan de klant kunnen presenteren waarna de klanten zich met een of meer prostituees kunnen afzonderen. De klant rekent van tevoren contant af met de prostituee. Het geld wordt vervolgens in een enveloppe gedaan met daarop de naam van de prostituee en de verdeling van de ontvangst. Aan het eind van de dag wordt tussen belanghebbende en de prostituee contant afgerekend. Belanghebbende werft de prostituees en de klanten.

2.5. Naar aanleiding van het hiervoor genoemde onderzoek is door [instantie] geconcludeerd dat sprake is van een privaatrechtelijke dienstbetrekking tussen belanghebbende en de prostituees. Op 2 juni 2005 is dit standpunt van [instantie] door de rechtbank te [woonplaats] bevestigd. Belanghebbende heeft tegen deze uitspraak hoger beroep ingesteld bij de Centrale Raad van Beroep. Op 13 oktober 2005 is het hoger beroep niet-ontvankelijk verklaard.

2.7. Belanghebbende is op 11 juli 2005 in kennis gesteld van het voornemen een vergrijpboete op te leggen. Naar aanleiding van het in 2.6 genoemde rapport zijn met dagtekening 25 augustus 2005 aan belanghebbende de in 1.1 genoemde naheffingsaanslag en de vergrijpboete opgelegd.

3. Geschil

3.1. In geschil is het antwoord op de vraag of er sprake is van een dienstbetrekking in de zin van de Wet op de Loonbelasting 1964 tussen belanghebbende en de prostituees en of derhalve de naheffingsaanslag terecht is opgelegd. Belanghebbende beantwoordt deze vraag ontkennend en de inspecteur bevestigend.

3.2. Partijen doen hun standpunten steunen op de gronden die daartoe door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken alsmede hetgeen door hen ter zitting daaraan is toegevoegd.

4. Beoordeling van het geschil

4.1. Belanghebbende stelt zich op het standpunt dat de aard van de overeenkomst tussen hem en de prostituees zich laat kwalificeren als een overeenkomst van huur en dat er geen sprake is van een privaatrechtelijke dienstbetrekking in de zin van artikel 2, eerste lid, van de Wet op de Loonbelasting 1964. Daarnaast is hij van mening dat sprake is van schending van het vertrouwensbeginsel en het rechtszekerheidsbeginsel.

4.2. Van een privaatrechtelijke dienstbetrekking in de zin van artikel 2, eerste lid, van de Wet op de Loonbelasting is sprake, indien tussen belanghebbende en de prostituees (mondeling of schriftelijk) een arbeidsovereenkomst is gesloten. Hieronder dient te worden verstaan de overeenkomst, waarbij de ene partij, de werknemer, zich verbindt in dienst van de andere partij, de werkgever, tegen loon gedurende een zekere tijd arbeid te verrichten (artikel 7:610, eerste lid, van het Burgerlijk Wetboek).

Gezagsverhouding

4.5. Voor de aanwezigheid van een gezagsverhouding is reeds voldoende dat de werkgever bevoegd is de werknemer bindende aanwijzingen te geven omtrent het te verrichten werk of de inrichting daarvan. Niet noodzakelijk is dat de werkgever in feite van deze bevoegdheid gebruik maakt. Op grond van de 2.2, 2.3 en 4.4 vermelde feiten en omstandigheden is de rechtbank van oordeel dat de prostituees gehouden zijn aanwijzingen van belanghebbende op te volgen en dat derhalve sprake is van een gezagsverhouding tussen belanghebbende en de prostituees. Het feit dat het de prostituees vrij staat bepaalde klanten te weigeren maakt dit oordeel niet anders, zeker niet nu belanghebbende de gronden heeft bepaald op grond waarvan een klant mag worden geweigerd.

Persoonlijk verrichten van arbeid

4.6. De rechtbank acht aannemelijk dat de prostituees verplicht zijn om persoonlijk de arbeid te verrichten. Uit de vaststaande feiten blijkt immers dat zij zich slechts in overleg met belanghebbende mogen laten vervangen en dat dit zelden voorkomt.

Loon

4.7. De prijzen voor de verrichtingen van de prostituees zijn vastgesteld door belanghebbende. De klanten rekenen van te voren contant af met de prostituee, waarna het geld in een enveloppe wordt gedaan met daarop de verdeling van de ontvangst. Aan het eind van de dag wordt tussen belanghebbende en de prostituee contant afgerekend. De prostituees worden derhalve betaald naar het aantal verrichte prestaties. Op grond van het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat de prostituees het geld namens belanghebbende van de klant ontvangen en dat aan het eind van de dag sprake is van het betalen van loon door belanghebbende aan de prostituees.

4.8. Nu aan de elementen behandeld in 4.5, 4.6 en 4.7 is voldaan komt de rechtbank tot de conclusie dat sprake is van een privaatrechtelijke dienstbetrekking in de zin van artikel 7:610, eerste lid, van het Burgerlijk Wetboek. Belanghebbende was derhalve – als inhoudingsplichtige – gehouden op de aan de prostituees gedane (loon)betalingen loonbelasting en premie volksverzekeringen in te houden en af te dragen.

Vertrouwensbeginsel en rechtszekerheidsbeginsel

4.9. Belanghebbende motiveert zijn beroep op het vertrouwensbeginsel en het rechtszekerheidsbeginsel met de stelling dat het niet-handelen van de belastingdienst, door het niet opleggen van naheffingsaanslagen van loonheffing over de periode 2001 tot en met 2004, gedurende de periode 11 december 2002 tot 5 juli 2005 bij belanghebbende de verwachting heeft opgeroepen dat hij niet gehouden was loonbelasting en premie volksverzekeringen in te houden en af te dragen. Dit beroep faalt. Belanghebbende, op wie in dezen de last rust het (begin van) bewijs bij te brengen, heeft niet aannemelijk gemaakt dat sprake is van een afspraak, toezegging of schending van in rechte te honoreren opgewekt vertrouwen. Omtrent een afspraak of toezegging van de zijde van de belastingdienst, is niets aannemelijk geworden. Uit het controlerapport van 11 december 2002 blijkt immers dat de inspecteur nog geen standpunt voor de loonbelasting had bepaald.

Conclusie

4.10. Nu belanghebbende heeft nagelaten op de aan de prostituees gedane loonbetalingen loonbelasting en premie volksverzekeringen in te houden en af te dragen, is de inspecteur gerechtigd de te weinig geheven belasting en premie na te heffen. De hoogte van de naheffingsaanslag is tussen partijen niet in geschil, zodat het beroep op grond van het voorgaande voor wat betreft de naheffingsaanslag loonbelasting en premie volksverzekeringen ongegrond moet worden verklaard. Nu de inspecteur ter zitting heeft geconcludeerd tot vernietiging van de boetebeschikking, is het beroep in zoverre gegrond.

5. Proceskosten

De rechtbank vindt aanleiding de inspecteur te veroordelen in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Daarbij wordt uitgegaan van twee samenhangende zaken in de zin van artikel 3 van het Besluit proceskosten bestuursrecht. Het betreft naast de onderhavige zaak de procedure bij de rechtbank geregistreerd onder procedurenummer 06/1767. De kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 966 (1 punt voor het indienen van het bezwaarschrift, 1 punt voor het verschijnen ter hoorzitting met een waarde per punt van € 161, 1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 322 en een wegingsfactor 1). Daarnaast wordt de inspecteur, eveneens met toepassing van dat besluit, veroordeeld de reiskosten van belanghebbende te vergoeden tot een bedrag van € 14. Verdeeld over twee zaken bedragen de kosten dan € 490 per zaak.

6. Beslissing

Deze uitspraak is gedaan op 20 mei 2008 door mr. A.F.M.Q. Beukers-van Dooren, voorzitter, mr. C.A.F.M. Stassen en mr. M.L. Weerkamp, rechters, en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken in tegenwoordigheid van mr. P.J.G. Tiemessen, griffier.

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op:

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te ‘s-Hertogenbosch (belastingkamer), Postbus 70583, 5201 CZ ’s-Hertogenbosch.