Rechtbank Breda, 24-09-2008, BG2033, AWB 07/5450

Gegevens

Instantie: Rechtbank Breda

Datum uitspraak: 24 september 2008

Datum publicatie: 30 oktober 2008

ECLI: ECLI:NL:RBBRE:2008:BG2033

Formele relaties

Hoger beroep: ECLI:NL:GHSHE:2010:BM5101, Bekrachtiging/bevestiging

Zaaknummer: AWB 07/5450

Inhoudsindicatie

Belanghebbende is advocaat en heeft in het verleden een seksuele relatie onderhouden met een vroegere cliënte

Hij heeft over het onderhavige jaar € 112.500 aan haar betaald. Belanghebbende stelt dat hij tot deze betalingen is gedwongen en dat deze voortvloeien uit

chantage, afpersing en oplichting door de vroegere cliente. Volgens belanghebbende is sprake van ondernemingskosten. De inspecteur betwist de aftrek.

De rechtbank oordeelt dat indien een advocaat een seksuele relatie aangaat met een van zijn cliënten, dit niet plaatsvindt binnen de kaders van de zakelijke verhouding die een advocaat met zijn cliënt(e) onderhoudt. Het aangaan van een dergelijke relatie is het toegeven aan of streven naar persoonlijke behoeftenbevrediging, hetgeen uitsluitend plaatsvindt in de privésfeer en naar zijn aard geen verband houdt met de door belanghebbende uitgeoefende onderneming. Vast staat dat de door belanghebbende gedane betalingen voortvloeien uit het feit dat hij een seksuele relatie onderhield. Die betalingen zijn in beginsel dan ook geen kosten die ten laste van de winst uit de onderneming kunnen worden gebracht. Belanghebbende heeft niet aannemelijk gemaakt dat en in hoeverre de gedane betalingen niet in de privésfeer zijn gelegen.

Uitspraak

RECHTBANK BREDA

Sector bestuursrecht, enkelvoudige belastingkamer

Procedurenummer: AWB 07/5450

Uitspraakdatum: 24 september 2008

Proces-verbaal van de mondelinge uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) juncto artikel 27d van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR) in het geding tussen

[belanghebbende], wonende te [woonplaats],

eiser,

de inspecteur van de Belastingdienst,

verweerder.

Eiser en verweerder worden hierna aangeduid als respectievelijk belanghebbende en inspecteur.

De bestreden uitspraak op bezwaar

De uitspraak van de inspecteur van 23 november 2007 op het bezwaar van belanghebbende tegen de aan hem voor het jaar 2003 opgelegde aanslag inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen.

Zitting

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 10 september 2008 te [woonplaats].

Aldaar zijn verschenen en gehoord, belanghebbende, alsmede de inspecteur.

1. Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

2. Gronden

2.1. Belanghebbende is advocaat. Hij heeft in het verleden een seksuele relatie

onderhouden met een vroegere cliënte van zijn advocatenkantoor, [cliente]. Belanghebbende heeft over het onderhavige jaar € 112.500 aan [cliente] betaald. Belanghebbende stelt dat hij tot deze betalingen is gedwongen en dat deze voortvloeien uit chantage, afpersing en oplichting door [cliente].

2.2. Volgens belanghebbende dienen voornoemde betalingen als ondernemingskosten

ten laste van zijn inkomen te worden gebracht, omdat deze strekken tot het voorkomen van schadelijke publiciteit voor zijn onderneming. De inspecteur betwist de aftrek en stelt zich op het standpunt dat de oorzaak van de betalingen in de privé-sfeer is gelegen.

2.3. Indien een advocaat een seksuele relatie aangaat met een van zijn cliënten, vindt dit niet plaats binnen de kaders van de zakelijke verhouding die een advocaat met zijn cliënt(e) onderhoudt. Het aangaan van een dergelijke relatie is het toegeven aan of streven naar persoonlijke behoeftenbevrediging, hetgeen uitsluitend plaatsvindt in de privésfeer en naar zijn aard geen verband houdt met de door belanghebbende uitgeoefende onderneming. Vast staat dat de door belanghebbende gedane betalingen voortvloeien uit het feit dat hij een seksuele relatie onderhield met [cliente]. Die betalingen zijn in beginsel dan ook geen kosten die ten laste van de winst uit de onderneming kunnen worden gebracht. Naar het oordeel van de rechtbank heeft belanghebbende met hetgeen hij heeft gesteld en bijgebracht, tegenover de gemotiveerde betwisting daarvan door de inspecteur niet aannemelijk gemaakt dat en in hoeverre de gedane betalingen niet in de privésfeer zijn gelegen.

2.4. Voorzover belanghebbende heeft bedoeld te stellen dat de betalingen als alimentatie in aanmerking kunnen worden genomen, kan hem dit niet baten, nu het kind ter zake waarvan de betalingen zijn verricht, niet belanghebbendes kind blijkt te zijn. Van een onderhoudsverplichting in de zin van artikel 6.3 van de Wet inkomstenbelasting 2001 is dan geen sprake, althans dat is niet aannemelijk geworden.

2.5. Gelet op het vorenoverwogene is het beroep ongegrond verklaard.

2.6. De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

Deze uitspraak is gedaan op 24 september 2008 door mr. W. Brouwer, rechter, en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken in tegenwoordigheid van drs. J.M.C. Hendriks, griffier.

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op:

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te ‘s-Hertogenbosch (belastingkamer), Postbus 70583,

5201 CZ ’s-Hertogenbosch.

Bij het instellen van hoger beroep dient het volgende in acht te worden genomen:

1 - bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.

2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden:

a. de naam en het adres van de indiener;

b. een dagtekening;

c. een omschrijving van de uitspraak waartegen het hoger beroep is ingesteld;

d. de gronden van het hoger beroep.