Rechtbank Breda, 25-11-2009, BV6660, 08/3369

Procedurenummer: AWB 08/3369

Uitspraakdatum: 25 november 2009

Proces-verbaal van de mondelinge uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) juncto artikel 27d van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR) in het geding tussen

en

Eiseres wordt hierna belanghebbende genoemd en verweerder inspecteur.

1. Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

2. Gronden

2.1. Met dagtekening 31 oktober 2007 is aan belanghebbende een naheffingsaanslag in de omzetbelasting over het tijdvak 1 januari 2002 tot en met 31 december 2006 opgelegd naar een bedrag van € 1.118.350. De naheffingsaanslag betreft de correctie van door belanghebbende op aangifte in aftrek gebrachte voorbelasting ten bedrage van € 1.118.350. Deze voorbelasting betreft het totaal van de op drie facturen met dagtekening 22 december 2006 vermelde omzetbelasting aangaande de aanschaf door belanghebbende van onder meer fokteven, reuen, een tractor en machines.

2.2. De inspecteur heeft ter zitting bepleit dat belanghebbende geen recht heeft op aftrek van de op de drie facturen in rekening gebrachte omzetbelasting aangezien deze facturen niet voldoen aan de eisen van artikel 35a van de Wet op de omzetbelasting 1968 (hierna: Wet OB). Voor zover de gemachtigde van belanghebbende ter zitting bedoeld heeft te stellen dat de stelling van de inspecteur tardief is en dientengevolge buiten beschouwing moet worden gelaten, overweegt de rechtbank als volgt. De inspecteur verwijst in de gedingstukken niet expliciet naar artikel 35a van de Wet OB. Echter, uit de inhoud en de context van de door de inspecteur ingebrachte gedingstukken kan naar het oordeel van de rechtbank worden afgeleid dat de inspecteur van mening was dat de facturen niet voldoen aan artikel 35a van de Wet OB. De stellingname van de inspecteur behelst dan ook niet meer dan een precisering van zijn standpunt en is derhalve niet tardief. Belanghebbendes grief faalt dan ook.

2.3. Ingevolge artikel 15, eerste lid, onderdeel a, van de Wet OB kan de ondernemer in aftrek brengen:

‘de belasting welke in het tijdvak van aangifte door andere ondernemers ter zake van door hen aan de ondernemer verrichte leveringen en verleende diensten in rekening is gebracht op een op de voorgeschreven wijze opgemaakte factuur;’

In artikel 35a, eerste lid, aanhef en onderdeel e, van de Wet OB is bepaald:

De Hoge Raad overweegt omtrent de factuurvereisten van de Wet OB in zijn arrest van 19 december 1990 (nummer 26 904, gepubliceerd in onder meer BNB 1991/235) in rechtsoverweging 4.1.2. als volgt:

‘.......Ingevolge genoemde wetsbepaling dienen in de factuur op duidelijke en overzichtelijke wijze te zijn vermeld de naam en het adres van de ondernemer die de levering of dienst verricht. Aan dit vereiste is, voor wat betreft de vermelding van de naam van de ondernemer, nog voldaan, indien een in de factuur vermelde onjuiste naam ondanks de gemaakte fout geen ruimte laat voor misverstand omtrent de identiteit van de ondernemer......’

2.4. De litigieuze facturen vermelden als leverancier: ‘[de heer D.]’. Op de facturen is een nummer vermeld dat volgens de inspecteur duidt op het omzetbelastingnummer dat is toegekend aan [onderneming D.] B.V., een vennootschap waarvan [de heer D.] 100% van de aandelen bezit. Ter zitting heeft de gemachtigde van belanghebbende verklaard dat de ondernemer die de levering heeft verricht òf [onderneming H] B.V. is òf [onderneming F.] B.V., eveneens vennootschappen waarvan [de heer D.] 100% van de aandelen bezit. Gelet op het vorenoverwogene is in het onderhavige geval niet duidelijk wie de ondernemer is die de levering heeft verricht. Van afwezigheid van ruimte voor een misverstand omtrent de identiteit van de leverancier is dan ook geen sprake. Dit geldt te meer nu kennelijk ook belanghebbende niet weet door wie de desbetreffende goederen zijn geleverd.

2.6. Aangezien ter zitting is vast komen te staan dat [de heer J.] sinds 2003 geen onderdeel meer vormt van belanghebbende en de factuur is gericht aan ‘[de heer J.]’ in plaats van aan belanghebbende of aan een van de tot haar behorende vennootschappen, is de tenaamstelling van de afnemer op de factuur eveneens onjuist. Gelet op het onder 2.4. en 2.5. overwogene heeft belanghebbende ook om die reden geen aanspraak op aftrek van de in deze facturen vermelde omzetbelasting.

2.7. Uit al het vorenoverwogene volgt dat de naheffingsaanslag terecht is opgelegd. Het beroep van belanghebbende is dan ook ongegrond.

2.8. De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

De griffier, De voorzitter,

Uitgesproken in het openbaar op 25 november 2009.

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op: 7 december 2009

Rechtsmiddel