Rechtbank Breda, 29-10-2010, BO2659, 07/208

Uitspraakdatum: 29 oktober 2010

Uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in het geding tussen

en

Eiseres wordt hierna belanghebbende genoemd en verweerder inspecteur.

1.Ontstaan en loop van het geding

1.1.Aan belanghebbende is voor het jaar 2001 een aanslag (aanslagnummer [nummer]) in de vennootschapsbelasting opgelegd, berekend naar een belastbaar bedrag van € 137.348, alsmede bij gelijktijdig genomen beschikkingen een vergrijpboete opgelegd van 100% van de verschuldigde belasting welke is toe te rekenen aan de correctie op het aangegeven belastbaar bedrag, zijnde € 39.396, een verzuimboete opgelegd van € 340 en heffingsrente in rekening gebracht ten bedrage van € 3.846.

1.2.De inspecteur heeft bij uitspraak op bezwaar van 13 december 2006 de aanslag en de beschikkingen gehandhaafd.

1.3.Belanghebbende heeft tegen de uitspraak op bezwaar bij brief van 12 januari 2007, ontvangen bij de rechtbank op 15 januari 2007, beroep ingesteld.

1.4.De inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.

1.5.Belanghebbende heeft, na daartoe door de rechtbank in de gelegenheid te zijn gesteld, schriftelijk gerepliceerd, waarna de inspecteur schriftelijk heeft gedupliceerd.

1.6.Partijen hebben vóór de zitting nadere stukken ingediend. Deze stukken zijn telkens in afschrift verstrekt aan de wederpartij.

1.7.Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 27 maart 2008 te Breda. Daarbij zijn de zaken die bij de rechtbank zijn geregistreerd onder de nummers 07/208 en 07/210 tot en met 07/213 gezamenlijk behandeld. Ter zitting zijn verschenen en gehoord, de gemachtigde van belanghebbende, mr. [gemachtigde], verbonden aan [kantoornaam gemachtigde] te Breda, alsmede, namens de inspecteur, mr. [gemachtigden]. Ter zitting heeft de inspecteur een afschrift van een berekening van de doorgevoerde correcties overgelegd aan de rechtbank en aan de wederpartij. Van het ter zitting verhandelde is een proces-verbaal opgemaakt, waarvan een afschrift aan partijen is verstrekt.

1.8.Nadat het onderzoek ter zitting is geschorst hebben partijen nadere stuken ingediend. Deze stukken zijn telkens in afschrift verstrekt aan de wederpartij.

1.9.Het onderzoek ter zitting is hervat op 21 oktober 2008 te Breda. Daarbij zijn de zaken die bij de rechtbank zijn geregistreerd onder de nummers 06/5798, 06/5799, 06/5801, 06/5802, 07/208, 07/210 tot en met 07/213, 07/325 tot en met 07/331 en 07/813 gezamenlijk behandeld. Ter zitting zijn verschenen en gehoord, de gemachtigde van belanghebbende, mr. [gemachtigde], verbonden aan [kantoornaam gemachtigde] te Breda, alsmede, namens de inspecteur, mr. [gemachtigden]. Van het ter zitting verhandelde is een proces-verbaal opgemaakt, waarvan een afschrift aan partijen is verstrekt.

2.Feiten

Op grond van de stukken van het geding en het verhandelde ter zitting staat het volgende vast:

Algemeen

2.1.Belanghebbende drijft een onderneming bestaande uit het verlenen van facilitair onderhoud op computersystemen, het verrichten van consultancy- en detacheringswerkzaamheden, het verzorgen van opleidingen en de in- en verkoop van computerapparatuur en software licenties.

2.2.Belanghebbende heeft voor het onderhavige jaar aangifte vennootschapsbelasting gedaan naar een belastbare winst van € 21.544 (ƒ 47.476).

2.3.Namens de inspecteur is een onderzoek ingesteld naar de aangiften vennootschapsbelasting van belanghebbende voor de jaren 1998 tot en met 2001. De bevindingen van dit onderzoek zijn vastgelegd in een rapport (hierna: het controlerapport) dat op 31 maart 2004 aan belanghebbende is gezonden. Op basis van het controlerapport heeft de inspecteur geconcludeerd dat de naar het recht van Gibraltar opgerichte vennootschap [onderneming I] Ltd. (hierna: [onderneming I]) geen wezenlijke functie vervult bij de activiteiten van belanghebbende. Als gevolg daarvan is de aftrek van aan [onderneming I] betaalde of door deze vennootschap gefactureerde bedragen niet geaccepteerd. In het controlerapport is tevens een vergrijpboete aangekondigd van 100%.

2.4.De aanslag vennootschapsbelasting voor het onderhavige jaar is op 31 december 2004 aan belanghebbende opgelegd. Daarbij is de inspecteur afgeweken van de aangifte en heeft de belastbare winst en het belastbaar bedrag vastgesteld op € 137.348.

Aandelenverhoudingen

2.5.Belanghebbende is op 16 april 1998 opgericht. Tot 7 januari 1999 was het aandelenkapitaal van belanghebbende verdeeld in 400 aandelen van nominaal f 100, waarvan [onderneming I] 60 aandelen hield en de heren [S] (hierna: [S]) en [M] (hierna: [M]) beiden 170 aandelen. Op 7 januari 1999 hebben [S] en [M] beiden 90 aandelen verkocht aan [onderneming I]. Op 11 december 2000 heeft [M] zijn resterende 80 aandelen verkocht aan [S].

2.6.Alle aandelen in [onderneming I] worden gehouden door [onderneming V] Ltd. te Gibraltar. Laatstgenoemde vennootschap houdt tevens 99,9% van de aandelen in [onderneming A] Ltd. (hierna: [onderneming A]), een eveneens naar het recht van Gibraltar opgerichte vennootschap. [onderneming E] Ltd., eveneens gevestigd te Gibraltar, heeft een belang van 0,1% in [onderneming A].

2.7.Alle aandelen in [onderneming B] B.V. (hierna: [onderneming B]), een in Nederland gevestigde besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid, worden gehouden door [onderneming A]. [onderneming B] is op [datum] 2001 failliet verklaard. Het faillissement is op [datum] 2003 opgeheven bij gebrek aan baten.

2.8.Op [datum] 2000 zijn [onderneming G] B.V. (hierna: [onderneming G]), [onderneming P] B.V. (hierna: [onderneming P]), en [onderneming N] B.V. (hierna: [onderneming N]), alle in Nederland gevestigde besloten vennootschappen met beperkte aansprakelijkheid, opgericht. Alle aandelen in deze vennootschappen worden gehouden door [onderneming A].

Bestuurdersverhoudingen

2.9.Bij de oprichting van belanghebbende is [M] benoemd als directeur. [S] is vanaf 15 september 1998 directeur van belanghebbende. [M] en [S] zijn dan tevens in dienstbetrekking werkzaam bij [onderneming B]. [M] is tot 1 november 2000 directeur gebleven en [S] tot 31 december 2003. Vanaf 1 januari 2004 is [onderneming I] directeur van belanghebbende.

2.10.Bij akte van 7 januari 1997 heeft [onderneming I] de heer [B] (hierna: [B]) gemachtigd om voor haar als vertegenwoordiger op te treden voor de duur van één jaar. [B] woonde in het onderhavige jaar te [adres] in Portugal.

2.11.Bij akte van 16 april 1998 heeft [onderneming A] [B] gemachtigd om voor haar als vertegenwoordiger op te treden voor de duur van drie jaren.

2.12.Tot de gedingstukken behoren verklaringen van [onderneming C] Limited (hierna: [onderneming C]) en van [onderneming F] Limited (hierna: [onderneming F]), beide van 19 april 2004, waarin deze vennootschappen, als directeur van respectievelijk [onderneming I] en [onderneming A], verklaren dat [B] geen directeur, beleidsbepaler of (indirect) aandeelhouder is van [onderneming I] respectievelijk [onderneming A].

Het inlenen en aannemen van personeel

2.13.Belanghebbende heeft in het onderhavige jaar gespecialiseerd personeel uitgeleend aan onafhankelijke derden. De gedetacheerde specialisten hadden in het algemeen de Nederlandse nationaliteit. Tot 1 juni 1998 leende belanghebbende personeel in van [onderneming B]. Daarna van [onderneming I]. In de loop van het jaar 2000 zijn een aantal personeelsleden van [onderneming B] in dienst getreden bij [onderneming G], [onderneming P] en [onderneming N].

Overeenkomst met en betalingen aan [onderneming I]

2.17.Het personeel was formeel in dienst van [onderneming B] en in de loop van 2000 zijn een aantal van deze personeelsleden in dienst getreden bij [onderneming G], [onderneming P] en [onderneming N]. [onderneming B], [onderneming G], [onderneming P] en [onderneming N] verrichten de loonbetalingen aan de werknemers. [onderneming B], [onderneming G], [onderneming P] en [onderneming N] factureerden daarvoor bedragen aan [onderneming I].

2.18.Belanghebbende heeft aan [onderneming I] in het onderhavige jaar een bedrag van ?? 433.256 betaald.

Overige relevante feiten

3.Geschil

3.1.In geschil is het antwoord op de volgende vragen:

Belanghebbende beantwoordt deze vragen ontkennend, de inspecteur bevestigend.

3.2.Partijen doen hun standpunten steunen op de gronden die daartoe door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken. Voor hetgeen ter zitting hieraan is toegevoegd verwijst de rechtbank naar de hiervan opgemaakte processen-verbaal.

4.Beoordeling van het geschil

Ten aanzien van de eerste in geschil zijnde vraag

4.1.De inspecteur stelt dat belanghebbende zich ten voordele van [onderneming I] winst heeft laten ontgaan nu tegenover de betalingen door belanghebbende aan [onderneming I] geen, althans geen wezenlijke, prestaties door [onderneming I] worden verricht, zodat de desbetreffende kosten geen zakelijk karakter dragen. Dit zou zijn geschied ten behoeve van [B], volgens de inspecteur de uiteindelijk gerechtigde tot de resultaten van [onderneming I] en die van belanghebbende.

4.3.Tussen partijen is niet in geschil dat belanghebbende in het onderhavige jaar de in geschil zijnde uitgaven heeft gedaan. Het is dan aan de inspecteur om aannemelijk te maken dat er sprake is van een vermomde winstuitdeling, dan wel van uitgaven waaraan het zakelijke karakter ontbreekt omdat, conform het in 4.2 genoemde arrest, de uitgaven slechts zijn gedaan ter bevrediging van de persoonlijke behoeften van de (middellijk) aandeelhouder.

4.5.Aan het in 4.4 overwogene doet niet af dat [onderneming C] en [onderneming F], als directeur van respectievelijk [onderneming I] en [onderneming A], op 19 april 2004 hebben verklaard dat [B] geen directeur, beleidsbepaler of (indirect) aandeelhouder is van [onderneming I] en [onderneming A]. De betreffende verklaringen zijn niet in of over het onderhavige jaar gedaan en uit niets blijkt dat de verklaringen ook op het verleden betrekking hebben.

4.6.Naar het oordeel van de rechtbank heeft de inspecteur aannemelijk gemaakt dat [onderneming I] in het onderhavige jaar geen wezenlijke prestaties heeft verricht aan belanghebbende tegenover de betalingen in het onderhavige jaar van ƒ 433.256. De rechtbank neemt daarbij in aanmerking dat belanghebbende personeel inleende via [onderneming I] bij [onderneming B], [onderneming G], [onderneming P] en [onderneming N]. Tegenover de gemotiveerde stellingname door de inspecteur heeft belanghebbende niet aannemelijk gemaakt dat belanghebbende in het onderhavige jaar, al dan niet via [onderneming I], ook elders dan bij [onderneming B], [onderneming G], [onderneming P] en [onderneming N] personeel inleende. Zoals blijkt uit onderdeel 9.2 van het controlerapport, heeft belanghebbende in 2001 afgerond ƒ 758.000 betaald voor het ingeleende personeel. In diezelfde periode behaalde belanghebbende een bruto-omzet van circa ƒ 870.000. Na aftrek van kosten behaalde belanghebbende een zeer gering resultaat op het inlenen en doorlenen van personeel. De rechtbank acht de inspecteur er in geslaagd aannemelijk te maken dat een groot deel van het resultaat op het door belanghebbende in- en doorgeleende personeel bij [onderneming I] terecht is gekomen.

4.9.Zoals geoordeeld in het in 4.2 aangehaalde arrest, zijn uitgaven waaraan het zakelijk karakter ontbreekt slechts dan niet aftrekbaar indien de ten laste van de winst gebrachte uitgaven hebben gediend ter bevrediging van de persoonlijke behoeften van de (middellijk) aandeelhouder. Gelet op het in 4.4 overwogene, is naar het oordeel van de rechtbank aannemelijk geworden dat de [B] om hem moverende redenen heeft bewerkstelligd dat belanghebbende onzakelijke uitgaven heeft gedaan en ten laste van de winst heeft gebracht. Dit brengt, mede gezien de aard en de omvang van de uitgaven, naar het oordeel van de rechtbank met zich mee dat het niet anders kan zijn dan dat zulks is geschied ter bevrediging van zijn persoonlijke behoeften. Hiermee staat naar het oordeel van de rechtbank vast dat de inspecteur aan de op hem rustende bewijslast heeft voldaan dat aan de onderhavige uitgaven, behoudens het hierna overwogene, elk zakelijk karakter ontbreekt omdat deze zijn gedaan ter bevrediging van de persoonlijke behoeften van [B].

4.10.Bij het opleggen van de aanslag heeft de inspecteur de kosten van [onderneming B], voor zover toe te rekenen aan personeel dat (uiteindelijk) door belanghebbende is ingeleend, van ƒ 178.056, in mindering gebracht op het in het onderhavige jaar door belanghebbende aan [onderneming I] betaalde bedrag van ƒ 433.256. De correctie beloopt derhalve ƒ 255.200.

4.11.Belanghebbende stelt dat [onderneming I] ook elders dan bij [onderneming B] personen inhuurde en dat een deel van deze personen via belanghebbende werd gedetacheerd. Met de loonkosten voor deze personen, die niet zijn begrepen in het in 4.10 genoemde bedrag van ƒ 178.056, zou eveneens rekening moeten worden gehouden. Bij brief van 27 mei 2008 heeft de gemachtigde van belanghebbende, ter illustratie, een aantal bijlagen toegezonden aan de rechtbank waarin (een aantal van) deze personen worden genoemd.

4.12.Naar het oordeel van de rechtbank heeft belanghebbende, tegenover de gemotiveerde betwisting door de inspecteur, haar in 4.11 genoemde stelling niet aannemelijk gemaakt. De rechtbank neemt daarbij in aanmerking dat de inspecteur geloofwaardig heeft gesteld dat in de administratie van belanghebbende over het onderhavige jaar alleen personen voorkwamen die als werknemer in dienst waren bij [onderneming B], [onderneming G], [onderneming P] en [onderneming N] en dat de personen die in de in 4.11 genoemde bijlagen voorkomen niet in deze administratie terugkomen.

4.13.De rechtbank overweegt voorts dat [onderneming I] een bestaande entiteit is waaraan een zekere functie niet kan worden ontzegd. De rechtbank acht weliswaar aannemelijk gemaakt dat [onderneming I] in het onderhavige jaar geen wezenlijke prestaties aan belanghebbende heeft verricht, maar dat betekent niet dat er in het geheel geen prestaties zijn verricht. De rechtbank acht niet aannemelijk dat de activiteiten van [onderneming I] een zelfstandig winstgevend karakter hadden en is van oordeel dat deze entiteit enkel ondersteunend en nagenoeg risicoloos opereerde. De vergoeding welke ter zake van de activiteiten van [onderneming I] als zijnde zakelijk is toe te rekenen, kan dan ook op cost-plusbasis worden bepaald. Gezien de aard en de omvang van de door [onderneming I] voor belanghebbende verrichtte werkzaamheden en gezien het nagenoeg ontbreken van enig risico voor deze vennootschap, acht de rechtbank een plus van 5 percent van de door deze vennootschap voor die werkzaamheden gemaakte kosten redelijk.

4.14.Tijdens de zitting van 27 maart 2008 heeft de rechtbank aan de inspecteur gevraagd inzicht te geven in de bedragen die daadwerkelijk aan personeel ten goede zijn gekomen in verband met de aandelenconstructie en de reiskosten en een cost-plus berekening op te stellen en is aan de gemachtigde van belanghebbende meegedeeld dat hij in de gelegenheid wordt gesteld op betreffende berekening te reageren. Bij brief van 3 april 2008 heeft de inspecteur de gevraagde berekening aan de rechtbank toegezonden. Er zou een bedrag van ƒ 4.291 aan het personeel ten goede zijn gekomen. In de cost-plusberekening worden geen bedragen genoemd die betrekking hebben op [onderneming I]. In de reactie van de gemachtigde van belanghebbende van 27 mei 2008 staat dat de inspecteur ten onrechte geen rekening houdt met de personeels-, kantoor- en bankkosten van [onderneming I]. Van de hoogte van deze kosten wordt geen inschatting gemaakt.

4.15.De rechtbank is van oordeel dat het haar inderdaad aannemelijk voorkomt dat [onderneming I] in het onderhavige jaar personeels-, kantoor- en bankkosten heeft gemaakt. Nu geen der partijen een inschatting van deze kosten heeft gemaakt, stelt de rechtbank de desbetreffende kosten in goede justitie vast op ƒ 25.000 op jaarbasis, waarin begrepen een zakelijke vergoeding voor de door [B] ten behoeve van deze vennootschap en aan de werkzaamheden voor belanghebbende toe te rekenen werkzaamheden.

4.16.Gelet op het vorenoverwogene, dient de in 4.10 genoemde correctie van ƒ 255.200 nog te worden verminderd met ƒ 4.291 (bedrag dat aan personeel ten goede is gekomen) en met ƒ 26.250 (105% van de in goede justitie vastgestelde kosten van [onderneming I]), zodat deze uitkomt op ƒ 224.659.

4.17.Met inachtneming van het voorgaande beloopt de belastbare winst in het onderhavige jaar ƒ 272.135 (€ 123.489).

4.18.Belanghebbende stelt dat de in het onderhavige jaar aan [onderneming I] betaalde bedragen door de inspecteur bij deze vennootschap in de belastingheffing zijn betrokken en dat zodoende sprake is van dubbele heffing. De rechtbank merkt op dat de navorderingsaanslag 2001 ten name van [onderneming I] thans niet ter beoordeling van de belastingrechter staat. Het al dan niet in de heffing betrekken van de in het onderhavige jaar door [onderneming I] ontvangen bedragen, doet niet af aan het bovenstaande.

4.19.Het gelijk ten aanzien van de eerste in geschil zijnde vraag is – zij het ten dele – aan belanghebbende.

Ten aanzien van de tweede in geschil zijnde vraag

4.20.Belanghebbende stelt dat de boetes niet, althans niet voldoende, zijn gemotiveerd. Bovendien zou de inspecteur niet aannemelijk hebben gemaakt dat sprake is geweest van (voorwaardelijke) opzet, dan wel van listigheid en samenspanning. Tot slot acht belanghebbende van belang dat de strafzaak tegen haar is geseponeerd en de officier van justitie kennelijk van mening is dat haar geen enkel verwijt treft.

4.21.Bij het opleggen van een boete dient de zaak te worden behandeld binnen een redelijke termijn als bedoeld in artikel 6, eerste lid van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden. Deze termijn begint te lopen op het moment waarop het (voornemen tot het) opleggen van de boete aan belanghebbende is kenbaar gemaakt.

4.22.Aan belanghebbende is een verzuimboete van € 340 (ƒ 750) opgelegd vanwege het niet tijdig doen van aangifte (artikel 67a van de Algemene wet inzake rijksbelastingen, hierna: AWR). Niet in geschil is dat belanghebbende de aangiften 2000 en 2001 te laat heeft ingediend. Belanghebbende heeft niet aannemelijk gemaakt dat zij alle, in de gegeven omstandigheden van haar in redelijkheid te vergen, zorg heeft betracht om te bewerkstelligen dat tijdig aangifte vennootschapsbelasting zou worden gedaan. De verzuimboete is dan ook terecht opgelegd.

4.23.Voor wat betreft de hoogte van de boete, overweegt de rechtbank dat deze is vastgesteld overeenkomstig paragraaf 21, derde lid, van het Besluit Bestuurlijke Boeten Belastingdienst 1998 (hierna: BBBB). De boete is aan belanghebbende aangekondigd op 31 december 2004. Gesteld noch aannemelijk is geworden dat de proceshouding van belanghebbende heeft bijgedragen aan het nodeloos verstrijken van tijd tussen de aankondiging van de boete en de onderhavige uitspraak door de rechtbank, te weten 29 oktober 2010. In totaal is derhalve een tijdsverloop van circa zes jaar in de procedure niet aan belanghebbende te wijten. Hierin ziet de rechtbank reden de verzuimboete in zijn geheel te laten vervallen.

4.24.Voorts is aan belanghebbende een vergrijpboete van 100% opgelegd. Naar het oordeel van de rechtbank is deze boete, in de aankondiging van de aanslag, van 25 oktober 2004, wél voldoende gemotiveerd. In genoemde aankondiging wordt in voldoende mate omschreven op grond van welke feiten en omstandigheden de boete wordt opgelegd, waarom sprake is van (voorwaardelijke) opzet en waarom de boete op 100% wordt gesteld.

4.25.In artikel 67d van de AWR is, met betrekking tot een belasting welke bij aanslag wordt geheven, bepaald dat, indien het aan opzet van belanghebbende is te wijten dat de aangifte niet, dan wel onjuist of onvolledig is gedaan, de inspecteur een vergrijpboete op kan leggen. De bewijslast ten aanzien van de aanwezigheid van opzet berust bij de inspecteur. Onder opzet valt ook voorwaardelijke opzet. Van voorwaardelijke opzet is sprake indien belanghebbende zich, bij het verrichten van een bepaalde gedraging, willens en wetens blootstelt aan de geenszins als denkbeeldig te verwaarlozen kans, dat hij daardoor – in casu – de belastingdienst tekort doet (MvT, Kamerstukken 1993/94, 23 470, nr. 3).

4.26.Naar het oordeel van de rechtbank heeft de inspecteur, zoals eerder overwogen, aannemelijk gemaakt dat belanghebbende zichzelf willens en wetens resultaat heeft laten ontgaan ten behoeve van aan haar gelieerde vennootschappen in het buitenland en aldus aan haar toekomende inkomsten aan het zicht van de belastingdienst heeft onttrokken. Daarmee is het aan de (voorwaardelijke) opzet van belanghebbende te wijten dat over het onderhavige jaar te weinig belasting is geheven. De inspecteur heeft echter niet aannemelijk gemaakt dat sprake was van listigheid, valsheid of samenspanning. De rechtbank acht een boete van 50%, mede gelet op het bepaalde in paragraaf 25, derde lid, van het BBBB, passend en geboden.

4.27.Aan het vorenstaande doet niet af dat de strafzaak tegen belanghebbende is geseponeerd. Daaruit kan, anders dan belanghebbende meent, niet worden afgeleid dat de officier van justitie kennelijk van mening is dat belanghebbende geen enkel verwijt treft. Bovendien is de inspecteur niet gebonden aan de opvatting van de officier van justitie. Tot slot acht de rechtbank van belang dat de officier van justitie geen in rechte te beschermen vertrouwen kan wekken ten aanzien van de beboeting in belastingzaken.

4.28.In het onderhavige geval is het voornemen tot het opleggen van een boete kenbaar gemaakt in de aankondiging van 25 oktober 2004. Gesteld noch aannemelijk is geworden dat de proceshouding van belanghebbende heeft bijgedragen aan het nodeloos verstrijken van tijd tussen de aankondiging van de boete en de onderhavige uitspraak door de rechtbank, te weten 29 oktober 2010. In totaal is derhalve een tijdsverloop van circa zes jaar in de procedure niet aan belanghebbende te wijten. Hierin ziet de rechtbank reden de boete te matigen met 60%. Overige omstandigheden op basis waarvan de boete verder zou moeten worden gematigd zijn gesteld noch aannemelijk geworden.

4.29.Op grond van het vorenoverwogene, wordt de boete van 100% gematigd tot een boete van 20%. Dit resulteert in een boete van ƒ 15.700 (20% van de over de uiteindelijke correctie van ƒ 224.659 verschuldigde vennootschapsbelasting). De rechtbank acht deze boete passend en geboden.

4.30.Het gelijk ten aanzien van de tweede in geschil zijnde vraag is derhalve aan belanghebbende.

Ten aanzien van de derde in geschil zijnde vraag

4.31.Belanghebbende heeft geen afzonderlijke argumenten aangevoerd tegen de beschikking heffingsrente. De rechtbank gaat er dan ook vanuit dat belanghebbende stelt dat de beschikking heffingsrente louter en alleen dient te worden vernietigd nu zij van mening is dat de aanslag dient te worden vernietigd en dat, mocht de aanslag worden verminderd, de beschikking heffingsrente dienovereenkomstig moet worden verminderd.

4.32.Nu de aanslag dient te worden verminderd, dient de beschikking heffingsrente dienovereenkomstig te worden verlaagd. Het berekenen van heffingsrente in een geval als het onderhavige vindt plaats op basis van artikel 30f van de AWR. Tekst en strekking van artikel 30f voornoemd bieden geen ruimte om in een geval als het onderhavige het in rekening brengen van heffingsrente achterwege te laten of te matigen. Gesteld noch is gebleken dat het zorgvuldigheidsbeginsel, het gelijkheidsbeginsel of het vertrouwensbeginsel er toe dienen te leiden dat de berekening van heffingsrente achterwege moet blijven of beperkt moet worden.

4.33.Het gelijk ten aanzien van de derde in geschil zijnde vraag is derhalve aan belanghebbende.

Conclusie

4.34.Gelet op al het vorenoverwogene, dient het beroep gegrond te worden verklaard en dient te worden beslist als hierna vermeld.

5.Proceskosten

5.1.De rechtbank vindt aanleiding de inspecteur te veroordelen in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Daarbij wordt uitgegaan van vijf samenhangende zaken waarin belanghebbende geheel of gedeeltelijk in het gelijk is gesteld. Het betreft, naast de onderhavige zaak, de zaken met procedurenummers 07/210 tot en met 07/213.

5.2.Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 724,50 (1 punt voor het verschijnen ter zitting en 0,5 punt voor het verschijnen ter nadere zitting, met een waarde per punt van € 322, een wegingsfactor 1, maal 1,5 wegens het aantal samenhangende zaken).

5.3.De rechtbank zal in deze zaak en in elk van de overige onder 5.1 genoemde zaken een proceskostenvergoeding toekennen van € 144,90 (€ 724,50 gedeeld door vijf zaken).

6.Beslissing

Deze uitspraak is gedaan op 29 oktober 2010 door mr. J.J.J. Engel, voorzitter, mr. M.L. Weerkamp en mr. W. Brouwer, rechters, en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken in tegenwoordigheid van mr. I. van Wijk, griffier.

Wegens verhindering van de voorzitter is de uitspraak ondertekend door mr. M.L. Weerkamp.

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op: 11 november 2010

Aan deze uitspraak hoeft eerst uitvoering te worden gegeven als die onherroepelijk is geworden. De uitspraak is onherroepelijk als binnen zes weken na verzending van de uitspraak geen rechtsmiddel is aangewend of onherroepelijk op het aangewende rechtsmiddel is beslist. (artikel 27h, vijfde lid en artikel 28, zevende lid AWR)

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te ‘s-Hertogenbosch (belastingkamer), Postbus 70583, 5201 CZ ’s-Hertogenbosch.