Rechtbank Breda, 25-10-2011, BU5238, 11/3220

Gegevens

Instantie: Rechtbank Breda

Datum uitspraak: 25 oktober 2011

Datum publicatie: 22 november 2011

ECLI: ECLI:NL:RBBRE:2011:BU5238

Formele relaties

Hoger beroep: ECLI:NL:GHSHE:2012:BW8599, (Gedeeltelijke) vernietiging en zelf afgedaan

Zaaknummer: 11/3220

Inhoudsindicatie

Aan belanghebbende, een houdstermaatschappij van een concern in administratieve dienstverlening, is een verzuimboete opgelegd van € 2.460 wegens het niet tijdig doen van aangifte vennootschapsbelasting. De rechtbank overweegt dat in beginsel een verschil in hoogte van een verzuimboete voor de inkomstenbelasting en de vennootschapsbelasting gerechtvaardigd is. Er is geen sprake van afwezigheid van alle schuld. Bij een concern als dat van belanghebbende zou er juist aandacht moeten zijn voor tijdige aangiften. Gelet op de beperkte activiteiten van belanghebbende zelf acht de rechtbank een boete van € 2.460 disproportioneel hoog. In samenhang met het gegeven dat geen sprake is van recidive, acht de rechtbank een boete van € 1.250 passend en geboden.

Uitspraak

RECHTBANK BREDA

Sector bestuursrecht, enkelvoudige belastingkamer

Procedurenummer: AWB 11/3220

Uitspraakdatum: 25 oktober 2011

Proces-verbaal van de mondelinge uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) juncto artikel 27d van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR) in het geding tussen

[belanghebbende] B.V., gevestigd te [woonplaats],

belanghebbende,

de inspecteur van de Belastingdienst/Zuidwest, kantoor Roosendaal,

de inspecteur.

De bestreden uitspraak op bezwaar

De uitspraak van de inspecteur van 7 mei 2011 op het bezwaar van belanghebbende tegen de aan haar opgelegde verzuimboete van € 2.460, vastgesteld bij de aan belanghebbende over het jaar 2009 opgelegde aanslag vennootschapsbelasting.

Zitting

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 11 oktober 2011 te Breda.

Aldaar zijn verschenen en gehoord, namens belanghebbende, [directeur/aandeelhouder], alsmede namens de inspecteur, [gemachtigde].

1.Beslissing

De rechtbank:

-verklaart het beroep gegrond;

-vernietigt de uitspraak op bezwaar;

-vermindert de boete tot € 1.250;

-veroordeelt de inspecteur in de proceskosten van belanghebbende ten bedrage van

€ 437;

-gelast dat de inspecteur het door belanghebbende betaalde griffierecht van € 302 aan deze vergoedt.

2.Gronden

2.1.Belanghebbende is een houdstermaatschappij met één directeur/aandeelhouder, [directeur/aandeelhouder] ([directeur/aandeelhouder]). Zij is met vier andere houdstermaatschappijen aandeelhouder van een tussenholding die op haar beurt alle aandelen houdt in drie dochtervennootschappen die ondernemingen uitoefenen in de administratieve dienstverlening. Een daarvan is een belastingadvieskantoor. Het totale concern heeft 75 werknemers en is gestart in 2002. Belanghebbende heeft recht op 20% van de winst van de dochtervennootschappen. Zij betaalt daaruit een salaris aan en reserveert voor pensioen voor [directeur/aandeelhouder].

2.2.Belanghebbende heeft de aangifte vennootschapsbelasting 2009 te laat ingediend.

Bij de vastgestelde aanslag vennootschapsbelasting 2009 heeft de inspecteur op grond van artikel 67a AWR in verbinding met paragraaf 21 van het Besluit Bestuurlijke Boeten Belastingdienst 2009 (Stcrt. 2009, nr. 9896, hierna: BBBB) een verzuimboete opgelegd wegens het te laat indienen van de aangifte van € 2.460.

2.3.Partijen zijn het erover eens dat aan de voorwaarden voor het opleggen van een verzuimboete is voldaan. In geschil is of de verzuimboete naar het juiste bedrag is opgelegd.

2.4.Ingevolge paragraaf 21 BBBB wordt ter zake van een aangifteverzuim voor aanslagbelastingen een boete opgelegd van € 226. Hierop wordt een uitzondering gemaakt voor een aangifteverzuim bij de vennootschapsbelasting. In dat geval bedraagt de verzuimboete 50% van de maximale boete van € 4.920 van artikel 67a AWR, derhalve € 2.460. Volgens belanghebbende is de hoogte van de boete in strijd met het gelijkheidsbeginsel.

2.5.De rechtbank acht het niet onredelijk dat in het BBBB een onderscheid wordt gemaakt tussen aangifteverzuimen voor de inkomsten- en de vennootschapsbelasting. Het drijven van de onderneming in de vorm van een BV of NV heeft immers administratieve gevolgen. Zo dient de BV/NV notarieel te worden opgericht en moeten de jaarstukken worden gepubliceerd. Ook zullen BV’s en NV’s in het algemeen personeel hebben en derhalve administratieve verplichtingen hebben voor de loonbelasting en sociale verzekeringen, in tegenstelling tot de situatie van eenmanszaken in de inkomstenbelasting. Naar het oordeel van de rechtbank zal er bij een BV of NV dan ook in het algemeen sprake zijn van een andere - betere - administratieve organisatie dan bij een ondernemer in de inkomstenbelasting en mogen aan de administratieve organisatie ook hogere eisen worden gesteld. Dit rechtvaardigt in beginsel een verschil in de hoogte van de verzuimboete bij het niet voldoen aan administratieve verplichtingen zoals het (tijdig) doen van aangiften.

2.6.De vraag die vervolgens voorligt, is of de aan belanghebbende opgelegde boete van € 2.460 passend en geboden is. De rechtbank dient immers te beoordelen of, gelet op alle in aanmerking komende omstandigheden van het gegeven geval, de inspecteur terecht een zo hoge verzuimboete heeft opgelegd (Hoge Raad 10 juni 2005, nr. 40601, BNB 2005/293).

2.7.Belanghebbende heeft ter zitting gesteld dat het probleem rond de aangifte is ontstaan doordat het te lang duurde voordat de groepscijfers gereed waren. De rechtbank acht dat niet disculperend nu vaststaat dat belanghebbende onderdeel uitmaakt van een organisatie die zich bezighoudt met administratieve dienstverlening waaronder belastingadvisering. Er zou juist meer aandacht voor tijdige aangiften verwacht kunnen worden. Daar staat tegenover dat de werkzaamheden van belanghebbende zelf niet veel inhouden en geen uitgebreide administratie vereisen . In zoverre is de situatie van belanghebbende niet afwijkend van die van personen die aangifte inkomstenbelasting moeten doen. Dit alles afwegende, acht de rechtbank een boete van € 2.460 disproportioneel hoog in vergelijking met boeten die in overigens vergelijkbare gevallen in de inkomstenbelasting worden opgelegd. Daarbij heeft de rechtbank mede in aanmerking genomen dat er geen sprake is van recidive in het te laat doen van aangifte. Op grond van al het voorgaande, in onderling verband bezien, is de rechtbank van oordeel dat de boete van € 2.460 te hoog is. De rechtbank acht een boete van € 1.250 in het onderhavige geval passend en geboden.

2.8.Gelet op het vorenoverwogene is het beroep gegrond verklaard.

2.9.De rechtbank vindt aanleiding de inspecteur te veroordelen in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 437 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift, met een waarde per punt van € 437 en een wegingsfactor 1).

Deze uitspraak is gedaan op 25 oktober 2011 door mr. A.F.M.Q. Beukers-van Dooren, rechter, en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken in tegenwoordigheid van

mr. drs. I.E. Rijsdijk-van Eerd, griffier.

De griffier, De rechter,

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op: 4 november 2011.

Aan deze uitspraak hoeft eerst uitvoering te worden gegeven als de uitspraak onherroepelijk is geworden. De uitspraak is onherroepelijk als niet binnen zes weken na verzending van de uitspraak een rechtsmiddel is aangewend of onherroepelijk op het aangewende rechtsmiddel is beslist (artikel 27h, vijfde lid en artikel 28, zevende lid AWR).

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te ‘s-Hertogenbosch (belastingkamer), Postbus 70583,

5201 CZ ’s-Hertogenbosch.

Bij het instellen van hoger beroep dient het volgende in acht te worden genomen:

1 - bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.

2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden:

a. de naam en het adres van de indiener;

b. een dagtekening;

c. een omschrijving van de uitspraak waartegen het hoger beroep is ingesteld;

d. de gronden van het hoger beroep.