Rechtbank Den Haag, 24-07-2014, ECLI:NL:RBDHA:2014:9668, AWB-14_497

Eiser, geboren op [datum] 1953, is gehuwd met [Y], geboren op [datum] 1957. De eerste voornaam van eiser is [voornaam X]. Eiser en de echtgenote hebben in hun aangiften inkomstenbelasting / premie volksverzekeringen over het jaar 2010 geen vermogensbestanddelen opgenomen die betrekking hebben op een KB Lux rekening.

Bij brief van 11 september 2013 heeft verweerder eiser betreffende de KB Lux rekening met nummer [rekeningnummer] verzocht om de in de formulieren “Verklaring In het buitenland aangehouden bankrekening(en) en “Opgaaf in het buitenland aangehouden bankrekening(en)” gestelde vragen te beantwoorden en daarbij de gevraagde afschriften over de periode 31 december 2000 tot en met 31 december 2010 te verstrekken. In die formulieren wordt van eiser gevraagd om aan te geven van welke in het buitenland aangehouden bankrekeningen hij rekeninghouder is geweest en daarbij gegevens te verstrekken over de data van opening en opheffing van de rekeningen, de data van stortingen en/of overmakingen, de wijze van opnamen en/of overboekingen, de hoogte van de stortingen, overmakingen, opnamen en overboekingen, de herkomst van de stortingen en/of overmakingen en het bestedingsdoel van de opnamen of overboekingen. Bij brief van 21 oktober 2013 heeft verweerder, onder verwijzing naar vorengenoemde vragenbrief van 11 september 2013, een herinneringsbrief aan eiser verzonden. Nadat een reactie van de zijde van eiser was uitgebleven, heeft verweerder de onderhavige informatiebeschikking vastgesteld, waarbij hij, onder verwijzing naar de brieven van 11 september 2013 en 21 oktober 2013, heeft verzocht om alsnog de gevraagde informatie te verstrekken.

Geschil 4. In geschil is of verweerder de informatiebeschikking terecht heeft vastgesteld.

Beoordeling van het geschil

Naar het oordeel van de rechtbank heeft verweerder dit aannemelijk gemaakt. Daarbij heeft de rechtbank het volgende in aanmerking genomen. De rechtbank heeft in haar uitspraken van 9 januari 2014, nrs. SGR 13/1612, SGR 13/1614 tot en met SGR 13/1616, SGR 13/1618 tot en met 13/1623 en SGR 13/1599 tot en met SGR 13/1606 – onder verwijzing naar de tot de gedingstukken behorende uitspraak van het gerechtshof ‘s-Gravenhage van 3 februari 2012, nr. BK-04/02510 en het arrest van de Hoge Raad van 12 april 2013, nr. 12/01567, ECLI:NL:HR:2013:BZ6800, betreffende een KB Lux procedure van eiser – geoordeeld dat in de werkwijze van de KB Lux het gebruik van een streepje tussen de namen [achternaam X] en [achternaam Y] op een huwelijkse verbintenis tussen deze personen duidt, dat in het geval de rekening aan eisers neef ([voornaam X] [tweede naam neef] [achternaam X]) en tante ([voornaam tante] [achternaam Y], de moeder van eisers neef) zou toebehoren een andere notatiewijze zou zijn gebruikt, te weten “[naam X] ou [naam Y]” en dat verweerder aannemelijk heeft gemaakt dat de tenaamstelling van de rekening uniek is en dat eiser en zijn echtgenote terecht als rekeninghouder van de onder 1 genoemde KB Lux rekening zijn geïdentificeerd. De rechtbank ziet thans geen aanleiding om van dit eerdere oordeel af te wijken. Eiser heeft, met hetgeen hij ter zitting heeft aangevoerd en aan stukken heeft ingebracht, het tegendeel niet aannemelijk gemaakt. Eiser heeft in de onderhavige procedure namelijk dezelfde bewijsstukken ingebracht als in vorengenoemde procedures, welke uitsluitend betrekking hebben op de namen van zijn neef en tante. De stelling van eiser dat instanties zijn naam en de naam van zijn echtgenote vaak verkeerd schrijven, ook met een streepje tussen hun beide achternamen, brengt nog niet mee dat daarmee vaststaat dat de KB Lux een fout heeft gemaakt bij de tenaamstelling van de onder 1 genoemde rekening. Daarnaast valt uit de enkele stelling van eiser, dat hij al 33 jaar werkzaam is als gemeentelijk ambtenaar en hij, afgezien van het inkomen van zijn echtgenote, van ongeveer € 1.800 netto per maand moet rondkomen, terwijl zijn neef aannemer is, geenszins op te maken dat niet eiser, maar eerder zijn neef tot de rekening gerechtigd zou zijn.

De rechtbank is voorts van oordeel dat verweerder aannemelijk heeft gemaakt dat de door hem gevraagde informatie voor de belastingheffing van eiser voor het jaar 2010 van belang kon zijn. Voor de aanwezigheid van een belang als bedoeld in artikel 47 van de Awr is namelijk slechts vereist dat het gevraagde op zichzelf beschouwd van belang kan zijn voor de belastingheffing van de betrokken belastingplichtige (vgl. Hoge Raad 8 januari 1986, nr. 23 034, ECLI:NL:HR:1986:AW8125, BNB 1986/128, en Hoge Raad 1 november 2013, nr. 12/02791, ECLI:NL:HR:2013:1016). Gelet op de renseignementen en de door verweerder uitgevoerde identificatie die erin resulteerde dat eiser als (mede-)rekeninghouder van de in 1 vermelde KB Lux rekening kon worden aangewezen, bestond er voor verweerder voldoende aanleiding om eiser, nu dit ook voor zijn belastingheffing voor het jaar 2010 van belang kon zijn, nadere inlichtingen te vragen omtrent de hiervoor genoemde KB Lux rekening. De enkele omstandigheid dat de renseignementen saldigegevens bevatten uit het jaar 1994 kan, anders dan eiser van mening is, aan voormeld oordeel niet afdoen, nu hieruit niet kan worden afgeleid dat er voor het jaar 2010 geen belang (meer) zou zijn voor de belastingheffing van eiser. Het kan immers niet worden uitgesloten dat eiser, die in ieder geval in 1994 (mede-)rekeninghouder was van voormelde KB Lux rekening, ook in latere jaren (2010) nog steeds (mede-)rekeninghouder was van die KB Lux rekening dan wel dat hij, al dan niet via een andere buitenlandse bankrekening, over (een deel van) het vermogen van de opgeheven KB Lux rekening heeft beschikt. Daarnaast wijst de hoogte van het saldo van die rekening op 31 januari 1994, de wijze waarop het saldo is belegd, nagenoeg geheel in een termijndeposito, alsmede het bij de KB Lux in gebruik zijnde systeem van zicht- en tegenrekeningen op een belegging voor de lange termijn. Nu het voorts een algemene ervaringsregel is dat buitenlandse banktegoeden in een land met een bankgeheim voor een langere periode worden aangehouden, vraagt dit om een nadere toelichting van de zijde van eiser.

Het beroep van eiser op de uitspraak van de rechtbank Breda van 20 september 2012 (nr. 12/1937, ECLI:NL:RBBRE:2012:BY2216) kan niet tot een ander oordeel leiden, nu in het daar voorliggende geval, anders dan hier het geval is, verweerder niet aannemelijk had gemaakt dat de desbetreffende belastingplichtige in een eerder jaar (1994) gerechtigd was tot een buitenlandse bankrekening.

Proceskosten