Rechtbank Gelderland, 26-06-2014, ECLI:NL:RBGEL:2014:3892, AWB-13_7369

De activiteiten van eiseres bestaan uit de handel in schaalmodellen van trucks/vrachtauto’s. Tevens worden in opdracht reparaties verricht en zijn losse onderdelen te koop.

Eiseres is een stichting. De bestuurders van eiseres zijn [A] en [D] , beiden wonende aan de [A-straat 1] te [Z] . Eiseres heeft geen werknemers in dienst.

Op 15 augustus 2012 is bij eiseres een boekenonderzoek aangevangen welk onderzoek formeel nog niet is afgerond. Wel is een concept-rapport van het boekenonderzoek gemaakt. Dit concept-rapport behoort tot de stukken van het geding.

Naar aanleiding van het lopende boekenonderzoek heeft verweerder onderhavige informatiebeschikking afgegeven omdat de administratie van eiseres niet voldoet aan de eisen van artikel 52 van de AWR.

Eiser heeft bij brief van 22 mei 2013 bezwaar gemaakt tegen de informatiebeschikking. Bij uitspraak op bezwaar van 9 oktober 2013 heeft verweerder het bezwaar afgewezen.

In geschil is of de informatiebeschikking terecht aan eiseres is afgegeven.

Artikel 52, eerste lid, van de AWR bepaalt, voor zover hier van belang, dat administratieplichtigen gehouden zijn van hun vermogenstoestand en van alles betreffende hun bedrijf, naar de eisen van dat bedrijf, op zodanige wijze een administratie te voeren en de daartoe behorende boeken, bescheiden en andere gegevensdragers op zodanige wijze te bewaren, dat te allen tijde hun rechten en verplichtingen alsmede de voor de heffing van belasting overigens van belang zijnde gegevens hieruit duidelijk blijken. Ingevolge artikel 52, vierde lid, AWR, voor zover hier van belang, zijn administratieplichtigen verplicht gegevensdragers gedurende zeven jaar te bewaren.

Artikel 52, tweede lid onder a, van de AWR bepaalt dat lichamen administratieplichtig zijn. In zoverre is de tenaamstelling van de informatiebeschikking juist aangezien een stichting een lichaam is in de zin van de AWR (artikel 2 van de AWR).

De rechtbank dient vervolgens te beoordelen of de informatiebeschikking terecht is afgegeven. De vraag die daarbij beantwoord moet worden is of de administratie van eiseres voldoet aan de eisen die artikel 52 van de AWR daaraan stelt.

De rechtbank is van oordeel dat de administratie van eiseres niet voldoet aan de eisen die artikel 52 van de AWR daaraan stelt. De rechtbank overweegt daartoe dat eerst na een reconstructie achteraf de rechten en verplichtingen van eiseres alsmede de voor de heffing van belasting overigens van belang zijnde gegevens blijken. Voorts bevat de kasadministratie geen vermelding van data. Gelet op de aard van de onderneming acht de rechtbank de vermelding van de data van belang voor de (controleerbaarheid van de) kasadministratie. Daarbij komt dat de “privé-rekening” van [A] niet in de administratie van eiseres is opgenomen terwijl deze rekening, hetgeen tussen partijen niet in geschil is, voor een belangrijk deel voor zakelijke transacties wordt gebruikt.

De rechtbank zal geen termijn stellen voor het voldoen aan de in de beschikking bedoelde verplichting omdat daaraan, naar het oordeel van de rechtbank, in het onderhavige geval, gelet op de aard van de verplichting en de schending daarvan geen gevolg kan worden gegeven.

Gelet op het voorgaande dient het beroep ongegrond te worden verklaard.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.