Rechtbank Gelderland, 21-07-2015, ECLI:NL:RBGEL:2015:4535, AWB - 13 _ 7967

1. Bij eiseres is een boekenonderzoek ingesteld naar onder meer, en voor zover hier van belang, de aanvaardbaarheid van de aangiften omzetbelasting over de jaren 2007 tot en met 2010. Van dit boekenonderzoek is met dagtekening 24 april 2013 een rapport opgemaakt. In dit rapport is onder meer, en voor zover hier van belang, het volgende opgenomen:

2. De naheffingsaanslag is opgelegd met dagtekening 27 november 2012.

3. In geschil is of de naheffingsaanslag omzetbelasting tot een juist bedrag aan eiseres is opgelegd. Meer in het bijzonder is in geschil of sprake is van een korting wegens contante betaling, als bedoeld in artikel 29, derde lid, van de Wet op de omzetbelasting 1968 (hierna: Wet OB), juncto artikel 3 van het Uitvoeringsbesluit omzetbelasting 1968 (hierna: Uitvoeringsbesluit). Voor zover geen sprake is van een korting wegens contante betaling in vorenbedoelde zin, is in geschil of verweerder de steekproefmethode op de juiste wijze heeft toegepast.

4. Niet meer in geschil is dat de boete ten onrechte is opgelegd omdat sprake is van een pleitbaar standpunt.

5. Eiseres heeft ter zitting afschriften van correspondentie (e-mails en brieven uit het jaar 2012) met een aantal van haar leveranciers overgelegd. Voorts heeft zij een aantal facturen uit de jaren 2010 en 2011 overgelegd.

6. Verweerder heeft desgevraagd aangegeven dat de stukken laat zijn aangeleverd.

7. Voor zover verweerder daarmee beoogd heeft te stellen dat de stukken als tardief buiten beschouwing dienen te blijven, onderschrijft de rechtbank dat standpunt niet. Daarbij weegt mee dat verweerder voldoende gelegenheid heeft gehad om van deze stukken kennis te nemen (de rechtbank heeft de zitting ongeveer 15 minuten geschorst) en ook voldoende in staat is geweest ter zitting inhoudelijk daarop te reageren (zie HR 19 december 1990, ECLI:NL:HR:1990:ZC4490).

8. Artikel 29 van de Wet OB luidt als volgt:

“1. Op verzoek wordt teruggaaf verleend van de belasting ter zake van leveringen en diensten, voor zover de vergoeding:

a. niet is en niet zal worden ontvangen;

b. wordt terugbetaald omdat een vermindering van de vergoeding is verleend of omdat de goederen in ongebruikte staat zijn teruggenomen.

2. De ondernemer die ingevolge artikel 15 belasting in aftrek heeft gebracht ter zake van aan hem verrichte leveringen van goederen en diensten, wordt het afgetrokken bedrag naar evenredigheid als belasting verschuldigd op het tijdstip waarop en voor zover redelijkerwijs moet worden aangenomen dat hij de vergoeding waarop dat bedrag betrekking heeft, niet of niet geheel zal betalen dan wel heeft terugontvangen. De belasting wordt in ieder geval verschuldigd twee jaren na de opeisbaarheid van de vergoeding, voor zover deze op dat tijdstip nog niet is betaald. De verschuldigd geworden belasting wordt op de voet van artikel 14 voldaan.

3. Bij algemene maatregel van bestuur kunnen regels worden gesteld waarin het eerste en tweede lid niet van toepassing worden verklaard op bedragen welke niet zijn ontvangen onderscheidenlijk betaald ten gevolge van een korting voor contante betaling.”

9. Artikel 2 van het Uitvoeringsbesluit luidt, voor zover hier van belang, als volgt:

10. Artikel 3 van het Uitvoeringsbesluit luidt als volgt:

“Artikel 29, eerste en tweede lid, en artikel 29a, eerste lid, van de wet zijn niet van toepassing op bedragen welke niet zijn ontvangen onderscheidenlijk betaald ten gevolge van een korting voor contante betaling, indien niet ter zake van die korting een aanvullende factuur is uitgereikt.”

11. Vaststaat dat eiseres op grootboekrekening [001] (korting crediteur) onder meer bedragen heeft verantwoord (hierna: betalingskortingen) die zij in mindering heeft gebracht op de door leveranciers aan haar in rekening gebrachte bedragen. Op een gedeelte van de betreffende inkoopfacturen is door de leveranciers geen melding gemaakt van een betalingskorting. Eiseres heeft de betalingskorting zelf op de factuur vermeld, bijvoorbeeld door het te betalen bedrag exclusief omzetbelasting met 3% te verminderen of door op de factuur -3% te noteren. Eiseres heeft vervolgens het in rekening gebrachte bedrag, verminderd met de door haar berekende betalingskorting, aan de leveranciers betaald. Eiseres heeft de op de facturen vermelde omzetbelasting volledig in aftrek heeft gebracht, zonder rekening te houden met de betalingskorting, ook indien op de factuur door de leverancier geen melding werd gemaakt van een betalingskorting.

12. Naar het oordeel van de rechtbank heeft eiseres met hetgeen zij ter zitting heeft verklaard en met de door haar ter zitting overgelegde stukken aannemelijk gemaakt dat zij met haar leveranciers een korting voor contante betaling als bedoeld in artikel 29, derde lid, van de Wet OB, juncto artikel 3, van het Uitvoeringsbesluit is overeengekomen. Aan het vorenstaande doet niet af, dat eiseres het initiatief heeft genomen door haar leveranciers te benaderen met het verzoek om een korting van 3% toe te kennen bij betaling binnen een periode van 10 of 14 dagen of door op eigen initiatief een betalingskorting toe te passen bij betaling binnen die periode. Nu de leveranciers uitdrukkelijk dan wel stilzwijgend hebben ingestemd met het verzoek dan wel de handelwijze van eiseres is sprake van overeenstemming tussen partijen ten aanzien van de betalingskorting. Aan het vorenstaande doet evenmin af dat de door eiseres overgelegde facturen betrekking hebben op de jaren 2010 en 2011. Eiseres heeft immers onweersproken gesteld dat zij reeds vanaf 2003 de hiervoor beschreven handelwijze toepast.

13. De rechtbank verwerpt het standpunt van verweerder dat artikel 29, derde lid, van de Wet OB juncto artikel 3, van het Uitvoeringsbesluit slechts van toepassing is indien de korting voor contante betaling door de leverancier op de factuur vermeld is. Deze eis wordt noch in artikel 29, derde lid, van de Wet OB noch in artikel 3 van het Uitvoeringsbesluit gesteld. De omstandigheid dat in artikel 2 van het Uitvoeringsbesluit wel is vermeld dat de betalingskorting op de factuur moet worden opgenomen, doet hieraan niet af. Deze bepaling ziet immers op de presterende ondernemer die wil bereiken dat voor het berekenen van de verschuldigde omzetbelasting onmiddellijk met de betalingskorting rekening wordt gehouden en dat is hier nu juist niet het geval. Aan dit artikel kan daarom niet worden ontleend dat een betalingskorting slechts een betalingskorting is als deze als zodanig op de factuur is vermeld. Voorts heeft eiseres onweersproken gesteld dat door haar leveranciers geen creditfacturen zijn uitgereikt ter zake van de betalingskorting. Anders dan verweerder stelt, is voor toepassing van artikel 29, derde lid, van de Wet OB ten aanzien van eiseres niet van belang of de leverancier bij de voldoening van de verschuldigde omzetbelasting al dan niet rekening heeft gehouden met de betalingskorting. Onjuiste toepassing van dit artikel heeft slechts gevolgen voor de leverancier zelf en kan niet leiden tot een naheffing bij de afnemer.

14. Het gelijk is aan de zijde van eiseres. Het beroep inzake de naheffingsaanslag is gegrond. De naheffingsaanslag dient te worden vernietigd.

15. Het beroep inzake de beschikking heffingsrente is eveneens gegrond. De beschikking heffingsrente dient te worden vernietigd.

16. Verweerder heeft zich in zijn verweerschrift nader op het standpunt gesteld dat sprake is van een pleitbaar standpunt. Het beroep inzake de boetebeschikking is gegrond. De boete dient te vervallen.

17. De rechtbank vindt aanleiding verweerder te veroordelen in de kosten die eiseres in verband met de behandeling van het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 980 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift en 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 490 en een wegingsfactor 1). Van overige voor vergoeding in aanmerking komende kosten is de rechtbank niet gebleken.