Rechtbank Gelderland, 15-05-2019, ECLI:NL:RBGEL:2019:2084, AWB - 17 _ 5122

1. Eiseres biedt diverse recreatiearrangementen aan. Het merendeel van de programma’s en activiteiten die worden aangeboden vindt plaats op één terrein. Klanten kunnen zelf het arrangement samenstellen. Afhankelijk van de elementen van het arrangement wordt een arrangementsprijs vastgesteld. Zo kunnen er bij het arrangement ook spijzen en dranken worden aangeboden.

2. Een van de arrangementen die door eiseres worden aangeboden betreft het rijden in een zogenaamde tuktuk. De activiteit kent diverse varianten. Iedere variant is ingericht als spel waarvan de instructie, start en prijsuitreiking plaatsvinden op het eigen terrein. De bestuurder van de tuktuk moet ten minste 18 jaar zijn en moet in het bezit zijn van een geldig rijbewijs.

3. De te volgen route loopt buiten het terrein. Er zijn meerdere routes in de omgeving beschikbaar en de deelnemers moeten aan het begin via het oplossen van een puzzel vaststellen welke route zij gaan rijden. Tijdens het afleggen van de route dienen diverse opdrachten te worden uitgevoerd waarbij de deelnemers via social media worden begeleid met instructies en aanwijzingen. Het is niet de bedoeling dat de deelnemers van de route afwijken, maar het is wel mogelijk. Eiseres volgt de tuktuks via GPS. Op deze manier kan zij zien waar deelnemers zich bevinden met de tuktuk en kunnen deze, indien nodig, worden teruggeleid naar de route. Deelnemers kunnen wel zelf één of meerdere pauzes inlassen.

4. De route loopt over openbare wegen die niet zijn afgesloten voor andere weggebruikers. De gehele activiteit duurt ongeveer vier uur. Een deel van die tijd brengen de klanten op het terrein van eiseres door voor het puzzelend bepalen van de route, voor het krijgen van instructie, voor de start en de finish en (na afloop) voor de prijsuitreiking.

5. De vergoeding die voor een tuktuk-arrangement wordt bedongen omvat de kosten van brandstof, verzekering, puzzel en routekaart. Verder kunnen de klanten in de zomer gratis gebruik maken van het strandje op het attractiepark en kunnen zij in alle seizoenen tegen aanvullende betaling gebruik maken van de horecagelegenheden op het park en van andere recreatieve activiteiten op het park. In de winter hoort bij het arrangement met de tuktuk een fleecedeken en warme chocolademelk en soms maakt een kans op een reis naar [Q] deel uit van het arrangement.

6. In geschil is of het verlaagde omzetbelastingtarief van toepassing is.

7. Eiseres heeft zich op het standpunt gesteld dat het tuktuk-arrangement dient te worden belast naar het verlaagde tarief op grond van artikel 9, tweede lid, letter a, in verbinding met Tabel I, post b14, letter g, behorend bij de Wet op de omzetbelasting 1968 (hierna: Wet OB): het verlenen van toegang tot een primair en permanent voor vermaak en dagrecreatie ingerichte voorziening. Volgens eiseres nemen klanten een recreatieve dienst af, die onderdeel is van het arrangement dat start en eindigt op het terrein van eiseres. Dat een deel van de activiteit plaatsvindt op de openbare weg, dient voor de vraag of sprake is van toepassing van het verlaagde tarief volgens eiseres geen rol te spelen.

8. Eiseres voert verder aan dat haar terrein ook kwalificeert als een sportaccommodatie. Zij beroept zich in dit verband op de goedkeuring uit onderdeel 8.6.1 van het besluit van de staatssecretaris van Financiën van 4 september 2014, nr. BLKB 2014/123M, Staatscourant 15 september 2014, nr. 26112, geactualiseerd op 28 augustus 2017, nr. 2017-168377, Staatscourant 8 september 2017, nr. 50520 (hierna: het besluit). Dit besluit is aangevuld op 22 december 2017, nr. 2017-16288, Staatscourant 2017, 72177, V-N 2018/3.22. In die laatste versie is opgenomen dat het gelegenheid geven tot deelname aan een puzzeltocht buiten een attractiepark in een vervoermiddel dat ter beschikking wordt gesteld door de exploitant van dat attractiepark, niet onder de post valt. Volgens eiseres was dit voor de wijziging van 22 december 2017 dus kennelijk wel zo. Zij leest dat ook in de tekst van het besluit zoals het daarvoor gold en beroept zich op het vertrouwensbeginsel.

9. Verweerder is van mening dat het tuktuk-arrangement dient te worden belast naar het algemene tarief voor de omzetbelasting op grond van artikel 9, eerste lid, van de Wet OB. Verweerder stelt dat de activiteit geacht kan worden geheel buiten het terrein van eiseres plaats te vinden. Daarom kan geen beroep gedaan worden op post b14 of op het besluit. Het verlenen van toegang tot een recreatieterrein moet op grond van Europese jurisprudentie strikt worden uitgelegd, zodat het tuktuk-arrangement er volgens verweerder niet onder valt, omdat de activiteit als zodanig buiten het terrein van eiseres plaatsvindt. In het besluit is ook niet te lezen dat deze situatie onder tabelpost b14 valt. Subsidiair stelt verweerder dat ook geen beroep kan worden gedaan op post b14 of op het besluit indien de activiteit deels buiten het terrein van eiseres plaatsvindt.

10. Voorts is verweerder van mening dat het tuktuk-arrangement dient te worden beschouwd als één prestatie voor de omzetbelasting, omdat in elke variant van het arrangement het tuktuk-rijden als hoofdprestatie kan worden aangemerkt. De overige in het tuktuk-arrangement te onderscheiden prestaties zijn bijkomstig van aard en maken de hoofdprestatie zo aantrekkelijk mogelijk. Meer subsidiair stelt verweerder zich op het standpunt dat in feite een vervoermiddel ter beschikking wordt gesteld, hetgeen ook leidt tot toepassing van het algemene omzetbelastingtarief. Er bestaat gelijkenis met de huur van een auto en toepassing van het verlaagde tarief op het tuktuk-arrangement zou daardoor concurrentieverstorend kunnen werken, aldus verweerder.

13. Doordat de rit met de tuktuks grotendeels buiten het terrein van eiseres plaatsvindt, is geen sprake is van het verlenen van toegang tot een recreatieterrein, zoals bedoeld in post b14 onder g van Tabel I bij de Wet OB. De rechtbank verwijst voor de motivering van dit oordeel naar de uitspraak van Rechtbank Zeeland-West-Brabant van 5 april 2016, (ECLI:NL:RBZWB:2016:2522), bevestigd door Hof Den Haag op 9 februari 2018 (ECLI:NL:GHDHA:2018:642). Het maakt voor dit oordeel niet uit dat het tuktuk-arrangement niet alleen bestaat uit het ter beschikking stellen van een vervoermiddel, maar ook uit bijbehorende puzzelelementen, die het geheel tot een spel maken, zoals eiseres aanvoert. Ook maakt het niet uit dat de klanten geacht worden met het vervoermiddel een van tevoren vastgesteld parcours af te leggen. De tabelpost ziet namelijk op het verlenen van toegang tot een terrein met het oog op de activiteiten die daar plaatsvinden. Een activiteit die grotendeels buiten het terrein plaatsvindt, valt daar dus niet onder.

14. Voor het beroep van eiseres op het besluit geldt het volgende. De stelling van eiseres is dat tijdens de hele rit sprake is van een recreatieve activiteit in een sportaccommodatie, omdat de rit begint en eindigt op het terrein van eiseres dat ook een sportaccommodatie is en omdat sprake is van een vast parcours daartussen, waardoor het geheel als een sportaccommodatie kan worden aangemerkt. Deze sportaccommodatie moet dan op grond van het besluit als een recreatieve inrichting worden beschouwd, aldus eiseres. Daarom vindt zij dat zij onder de goedkeuring van onderdeel 8.6.1. van het besluit valt en recht heeft op het verlaagde tarief. Eiseres verwijst hierbij naar de jurisprudentie over sportaccommodaties onder tabelpost b3 en stelt dat de uitleg van het begrip sportaccommodaties in het besluit voor tabelpost b14 hetzelfde dient te zijn.

15. Onderdeel 8.6.1 van het besluit luidde in 2016 als volgt:

16. De rechtbank verwerpt het beroep van eiseres op het besluit. De geciteerde tekst maakt duidelijk dat het niet de bedoeling is van de staatssecretaris om de activiteit van het tuktuk-arrangement, die grotendeels op de openbare weg plaatsvindt, onder het verlaagde tarief te brengen. Het besluit kan daarom niet leiden tot het in rechte te beschermen vertrouwen dat het besluit geldt in de situatie die hier aan de orde is. Bovendien bevat het besluit goedkeurend beleid dat restrictief moet worden uitgelegd, zodat niet iets kan worden ingelezen dat er niet staat, zeker niet nu duidelijk is dat de ingelezen uitleg niet is bedoeld. De stelling van eiseres neemt bovendien ten onrechte aan dat het niet afgezette parcours van en naar een sportaccommodatie deel gaat uitmaken van die sportaccommodatie. Maar belangrijker is dat de jurisprudentie over sportaccommodaties alleen geldt voor gevallen waar het gaat om sportbeoefening en dat is hier nu juist niet aan de orde. Eiseres kan niet de jurisprudentie over de uitleg van post b3 voor de sportbeoefening van toepassing laten zijn op de uitleg van post b14. De omstandigheid dat de staatssecretaris het besluit op 22 december 2017 heeft aangevuld met de opmerking dat gelegenheid geven tot deelname aan een puzzeltocht buiten een attractiepark vanuit dat park niet onder de post valt, betekent niet dat dit voordien kennelijk wel onder de post viel. Het gaat hier om een verduidelijking van de toelichting.

17. Gelet op het voorgaande dient het beroep ongegrond te worden verklaard.

18. De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.